www.ulicaprosta.net

Pytam w tym watku, bo chyba ma zwiazek z ekumenizmem...
Chodzi mi o Davida du Plessisa. Co myslicie o jego roli w tym wszystkim?

Bardzo pozytywnie odebrałem jego książke. Nawet zamieniłem pare słów ze Smokiem na jego temat. Niestety oficjalne kościoły zielonoświątkowe okrzyczały Plesisa jako paktownika z nierządem - tak kończy każdy większy protestancki ekumenista

_________________
Bóg stworzył ludzi, Samuel Colt uczynił ich równymi.

Ja osobiście uważam, że Bóg po prostu posłał go do wykonania konkretnego zadania, i on to zadanie starał się wykonać. Przebudzenie charyzmatyczne w krk nastąpiło i wielu ludzi się rzeczywiście narodziło na nowo, a że potem krk usiłowało "skanalizować Ducha Świętego" po swojemu, to inna sprawa. Ci, którzy mieli zostać uratowani, zostali uratowani. I nadal sie zdarza, że się ludzie we wspólnotach charyzmatycznych prawdziwie nawracają. Tylko potem muszą podjąć decyzję: Albo Jezus prawdziwy, albo Eucharystyczny. Dostali szansę i to jest ważne. A że DuPlessis działał inaczej, niż chcieliby tego jego krytycy? Jonasz też nie chciał iść do Niniwy, ale Bóg go w końcu przekonał. Ci sami, którzy krytykują DuPlessisa, musieliby skrytykować Wiggleswortha, który wypowiedział do niego proroctwo potwierdzające tę misję. Ale od pojedynczego posłania DuPlessisa do zorganizowanej ekumenii odrodzonych z nieodrodzonymi jest bardzo daleka droga.

Czy chodzilo wiec o wyrwanie niektorych ludzi z historycznych kosciolow? Bo, o ile dobrze pamietam, Du Plessis raczej namawial do pozostania w swoich kosciolach i zmieniania ich "od srodka"... Czy mozliwe jest narodzic sie na nowo i pozostac w takim np. kk lub kosciele anglikanskim? Czy znacie ludzi z takich kosciolow, o ktorych naprawde mozna powiedziec, ze sa nawroceni, podazaja za Chrystusem, narodzili sie na nowo... Pytam, bo sie szczerze zastanawiam... Zakrecone troche to dla mnie... Wigglesworth prorokowal do Du Plessisa, ze przebudzenie charyzmatyczne w kosciolach historycznych zacmi wszystko, co mialo wczesniej miejsce, nawet przebudzenie zielonoswiatkowe... Zacmilo?? O co w tym biega??

Ja nie wiem, na ile sam DuPlessis wypełnił wolę Bożą, a ile dodał do tego własnej "domieszki". Możemy się tylko domyślać. Narodzenie na nowo i pozostanie w kk byłoby wbrew jasno wyłożonemu Słowu Bożemu. Nikt nie kazał apostołom pozostać w rabinicznym judaizmie i zmieniać go "od środka", choć Żydzi mieli Prawo Mojżeszowe, a nie kanoniczne. Liczba odrodzonych katolików we wspólnotach charyzmatycznych jest duża, tylko problem jest z tym, co oni dalej zrobią mając już poznanie Słowa Bożego. Moim zdaniem Bóg dał krk szansę, ktorą system potraktował jako zagrożenie swoich wpływów (zupełnie jak faryzeusze za czasów Jezusa), a jednostki (czasem całe wspólnoty) wykorzystały tę szansę wychodząc z krk. Dlatego nie potępiam DuPlessisa. Mam zbyt mało danych, żeby zobaczyć, co zrobił według woli Bożej, a co już nie. Jedno jest pewne: Efektem jego służby nie było nawrócenie krk.

Można. Przecież Bóg nikogo "na siłę" z tamtąd nie wyprowadzi. Ducha Świętego, który obnaża CIELESNOŚĆ OBŁUDĘ kościołów nominalnych można słuchać, bądź nie. Bóg uszanuje wolną wolę dziecka Bożego, nie przestanie jednak POUCZAĆ o tym co Mu się podoba bądź nie i prowadzić do lepszego poznania, zrozumienia Jego woli. Warunkiem jest oczywiście Nowe Narodzenie i posiadanie Ducha Świętego.

_________________
Pozdrawiam Pokojem Bożym

Jasno Słowo jest wyłożone dla Oświeconych. A tych jest naprawdę niewielu. W naszym kraju może kilka tysięcy, a na całym świecie może kilka milionów. Reszta to ciemna masa należąca do KK, Prawosławia i tradycyjnych Protestanckich Kościołów. Niemało też ciemnej masy w Kościołach Ewangelikalnych.

Jak się okazuje niewielu umie czytać Pismo w Duchu ze zrozumieniem.

A miało tu być o ekumenizmie....

Tymczasem jest o tych "co czytają wyłożone JASNO Słowo Boże i o tępych katolikach"

No cóż

wyszło jak zwykle

Frafciu jak zwykle ma bardzo cenne i trafne uwagi o swoim kosciele Skad takie poznanie??? Czyzby jakies "oswiecenie"?

To jak myslicie, to co ludzi trzyma jednak w takich historycznych kosciolach? Boja sie? Nie widza potrzeby wyjscia? Dobrze im tam? Jesli sa nowo narodzeni, no to beda zbawieni. No to o co chodzi? Bo czegos chyba nie rozumiem...

Byłem w krk jeszcze kilka lat po tym, jak narodziłem się na nowo. W miarę poznawania Pana i Jego Słowa zaczęła rodzić się potrzeba wyjścia i w pewnym momencie pozostanie w krk było już nie do pogodzenia z sumieniem w Duchu Świętym. Trzeba było podjąć decyzję i zapłacić cenę. Napatrzyłem się na ludzi, którzy z różnych powodów nie chcieli opuścić krk, choć byli już w pełni świadomi, że nie da się pogodzić nauczania tej instustucji ze Słowem Bożym. Najczęściej powodem był zwykły konformizm połączony z większym lub większym strachem przed reakcją otoczenia. Człowiek złapany na taki haczyk najczęściej próbował szukać "biblijnych" usprawiedliwień dla podjęcia decyzji o pozostaniu. Im dłużej to trwało, tym było gorzej. Jeśli się nie ochrzcili, to duchowy "powrót do Egiptu" był tylko kwestią czasu. Wolności nie ma, ale za to jest cebula. Dzieci posłali na religię i do komunii, a całe żywe chrześcijaństwo powoli stawało się przeszłością jak harcerstwo.

To jest proces "gotowania duchowej żaby" - w pewnym momencie tacy ludzie już nie są w stanie podjąć decyzji o opuszczeniu miejsca, z którego powinni byli wyjść już dawno. "Ugotowana żaba" jest już tylko cieniem odrodzonej i chodzącej w Duchu osoby. Wraca do sakramentalizmu i staje sie gorliwym obrońcą "biblijnego katolicyzmu", żeby uśmierzyć sumienie. Niektórzy nawet zakładają katolickie strony apologetyczne lub działają ekumenicznie, żeby przekonać siebie i innych, że są we właściwym miejscu. Są tacy, którzy liznęli nieco chrześcijańskiego slangu, co wraz z powierzchowną znajomością Biblii i jezuicką przewrotnością stanowi niebezpieczny oręż i niektórzy łatwowierni odrodzeni dają się nabrać na to, że Reformacja była tylko semantycznym nieporozumieniem, a krk wyznaje zbawienie z łaski przez wiarę.

Mniej bojowe "ugotowane żaby" zaszywają sie gdzieś w "prywatnym katolicyzmie" i dogorywają - okropny widok. Zbawienie trzeba sprawować, żeby go nie utracić [Flp. 2:12]. W pewnym momencie rozmawiasz z takim człowiekiem i wiesz, że już nie jesteście jednego ducha. I to jest dopiero dramat.

Konformizm, strach, zagłuszanie sumienia, przywiązanie do tradycji, słaba odporność na naciski i manipulacje ze strony kleru i rodziny - tak to mniej więcej wyglądało wśród znajomych mi osób, które wybrały duchowy powrót do Egiptu.

Najbardziej jaskrawym przykładem takich rozterek są księża, którzy rodzą się na nowo. Dlatego polecam kolejny raz ich świadectwa. Tam można poczytać o tym, jak trudno jest opuścić system - tym trudniej, im bliżej ołtarza znajduje sie człowiek, któremu Bóg otwiera oczy.

http://www.matthew.terramail.pl/Htm-y/Spistresci.html

Zdaje się, że link w poprzednim poście nie działa. Podaję inny:

http://www.kosciolbozy.org/ulotki/daleko_od_rzymu.pdf