www.ulicaprosta.net

Ja widzę podobnie jak Ty Smoku w psychologii alternatywne [do Bożej, objawionej w Biblii] źródło moralności [grzechu, dobra i zła] i prawdy o człowieku.

Podaję zainteresowanym pod rozwagę jak traktowany jest przez psychologię grzech homoseksualizmu?

Jak się podoba np.to:

z wikipedii http://pl.wikipedia.org/wiki/Homoseksualizm
Polecam też to opracowanie [skierowane do kapłanów i psychologów] zależności i czynników warunkujących homoseksualizm:
http://www.psychologia.net.pl/artykul.php?level=256
"Artykuł jest skróconą wersją artykułu autorstwa dr Agnieszki Kozak i o. Wiktora P. Tokarskiego: "Homoseksualista, który nie jest gejem. Nowe wyzwanie dla kapłana i psychologa." Ateneum Kapłańskie, Zeszyt 2(585). Tom 147, wrzesień-październik 2006."

Przyznam, ze z aciekawieniem czekalem czy nastapi dalsze wznowienie tematu po krotkiej nieobecnosic Issachara. No i nastapilo, dlatego tez chcialbym wtracic cos do tej dyskusji.

Mysle, ze to Ty Smoku troche sie rozemocjonowales tym ”odcinaniem” psychologii od chrzescijan i zycia wogole a nie dostrzegasz pewnych slabych punktow w Twoim argumentowaniu. Issachar zasugerowal Ci delikatnie o miekkich miejscach w pancerzu, Ty zas przechodzisz do uwag, ze “malo” jeszcze wie lub, ze jest naiwny. I nie chcesz zauwazyc, ze wedlug przykladanej przez Ciebie miarki nalezaloby “wyrabac” jeszcze wiele innych nauk, tyko ze wzgledu na “occultystyczne” korzenie, wlaczajac w to rowniez nauki przyrodnicze!, o ktorych nota bene twierdzisz, ze sa “stanu czystego”.

To , ze PSYCHOANALIZA proponuje pewne metody “leczenia” jakies dolegliwosci wcale nie oznacza, ze PSYCHOLOGIA niewlasciwie ja zdiagnozowala. Tak jak w medycynie, to ze lekaz wlasciwie zaobserwowal i rozpoznal chorobe, wcale nie gwarantuje, ze zaleci najlepsza kuracje, czy metode usuniecia choroby (opreacja sie udala...tylko pacjent nie wytrzymal). Mysle, ze wlasnie na to Issachar chcial zwrocic uwage Smoku. Ty zas odrzucasz wszystko (nie tylko ze wzgledu na korzenie) ale przedewszystkim dlatego, ze proponowane czasami rozwiaznie , czyli “leczenie” psychoanaliza jest zle, wiec wszystko jest zle. Ale to chyba raczej troche zbyt pochopne...

Mam jeszcze pytanie, czy uwazasz, ze zerwanie z nalogiem (np. picia, palenia, itd...) jest niemozliwe dla kogos kto nie jest chrzescijaninem? Nie chodzi mi o skutki grzechu i rozprawienie sie z nim (..a zaplata za grzech jest smierc) tylko o sama zmiane w postepowaniu osoby uzaleznionej od uzywek. Przyznam, ze z Twoich wypowiedzi w tym watku, takie odnosze wrazenie, ale chcialbym miec pewnosc, ze mam wlasciwy obraz.
pozdrawiam

Dorionie, właściwie nie bardzo wiem, jak i do czego się odnieść. Podałem Issacharowi trochę informacji na temat tzw. 12-krokowych programów, żeby zobaczył, że nie mają one nic wspólnego z chrześcijaństwem, a ich promowanie przez chrześcijan wynika albo z niewiedzy, albo z naiwności.

Nauki przyrodnicze mają to do siebie, że są weryfikowalne na podstawie powtarzalnego eksperymentu i oparte o teorie naukowe. Dlatego medycyna opiera się na znajomości anatomii, fizjologii i biochemii czlowieka, natmiast psychologia zajmuje się duszą i dlatego nie jest nauką weryfikowalną - więcej tutaj zgadywania i wzajemnie sprzecznych teorii niż rzetelnej nauki przyrodniczej.

Łączenie chrześcijaństwa z psychologią jest złe i to u podstaw. Założenia, definicje i teorie nie mają tutaj podstaw biblijnych, a często są wręcz anty-biblijne. Niestety, psychologia weszła do Kościoła i znajduje coraz więcej obrońców, chociaż mało kto zdaje sobie sprawę, że mamy w Kościele konia trojańskiego.


Korzeń nałogu czyli zniewolenia jest duchowy, a objawy są fizjologiczne. Dlatego Bóg uwalniając od nałogu wyrywa jego korzeń i człowiek może zostać uwolniony w jednym momencie na zawsze (tak jest moim przypadku i w wielu innych). Ktoś, kto nie jest chrześcijaninem, może próbować zlikwidować objawy i choć bywa, że się to udaje, to w wielu przypadkach np. silny stres powoduje powrót do palenia. Sama zmiana w postępowaniu nie musi oznaczać, że został wyrwany korzeń zniewolenia.

He he religijny Smok ma absolutnie scjentystyczne i pozytywistyczne spojrzenie na współczesną naukę... Niedaleko pada wierzacy od marksisty jak widzę, he he...

SMoku popełniasz oczywiście błąd identyfikując przedmiot psychologii ze żródłosłowem. To troche zabawne... Ciekawe czym według ciebie zajmowała się Arystotelesowska Metafizyka.
Psychologia współczesna to absolutnie nie nauka o duszy, zresztą podejrzewam, że duża część psychologów może nie uznawać koncepcji duszy
Psychologia to po prostu nauka o ludzkim zachowaniu, emocjach i tym podobne. Jak pisał Zimbardo w znanej książce "Psychologi i życie" : celem psychologii jest opisywanie tego co się dzieje, wyjaśnianie tego co się dzieje i przewidywanie tego co się zdarzy. Psychologia to odnajdywanie klucza, klucza do każdego z nas...

A nie pogoń za duchami

_________________
Bóg stworzył ludzi, Samuel Colt uczynił ich równymi.

a co to znaczy:szukanie klucza do każdego z nas?

Spytaj Zimbardo Pozanie mechanizmu kształtowania się naszych zachowań, reakcji i tym podobne oto ów klucz do "wnętrza".

Ja osobiście dostrzegam olbrzymie trudności z pogodzeniem psychologii z wiarą biblijną. Oczywiście w pewnych zakresach nie ma problemów, w niektórych wręcz przeciwnie.
Psychologia nie musi być niereligijna, niemniej rzadko będzie "chrześcijańska" sensu stricto. Psycholog może zauwazyć, że człowiek religijny ma na przykład większą motywację w pewnych sprawach. Dla psychologa nie jest istotne czy ta motywacja wypływa z wiary w Krisznę lub Jezusa. Co dla mnie zrozumiałe. Dla smoka jest to przyczyna odrzucenia psychologii (casus kroków z AA).
Psycholog moze powiedzieć "Jesli wiara w krasnoludki pomaga ci wyjść z nałogu to ok) <przejaskrawienie>
Psycholog chrześcijański tak nie powie

Chrześcjaństwo chce mieć monopol, ot co. W kopńcu załozyciel ruchu był (jest?) monopolistą i nie znosi nieortodoksji "Ja jestem Prawdą"... JEDYNĄ!!!

Koniec dyskusji, kropka... O czym gadać skoro nie ma INNEJ drogi... Po co psychologia - w biblii są wszystkie odpowiedzi na temat ludzkich problemów

Pozdrawiam

_________________
Bóg stworzył ludzi, Samuel Colt uczynił ich równymi.

To prawda - to włąśnie w efekcie końcowym wyszło psychologom po dogłębnych analizach [twórcy psychologii zaczynali od fenomenu zachowań popędowych - gł. seksualnych]. http://www.psychologia.apl.pl/index.php ... &Itemid=13
Powstawanie Psychologii to koniec XIX wieku, a jako "nauka" ma 116 lat. Czy wiecie, że dopiero po drugiej wojnie światowej kongres amerykański utworzył dla psychologii oficjalnie pierwszą katedrę do badań naukowych [zdaje się, że 1957r. albo 1958r. ]?

Na dziś dzień PSYCHOLOGOM wyszło takie -bingo- jak podaje S.M. Nie ma DUSZY, to dziś pewnik, jest za to OSOBOWOŚĆ:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Osobowo%C5%9B%C4%87

Celami psychologii, jakby ktoś miał watpliwości jest diagnoza i terapia. Jeśli jakiś odrodzony jeszcze uważa, że terapia to "uczynki miłosierdzia", to nie jest to "miłosierdzie po Bożemu".
Możemy pogadać dlaczego - czyli jakie metody terapii są stosowane i dlaczego bez elementów psychoanalizy się nie potrafią obejść przy diagnozie Ale założenia, cele i metody pracy psychologii są obce standardom z Biblii, Bożej prawdzie o Bogu, człowieku, grzechu, sądzie, sprawiedliwości, świecie duchowym i wieczności.


$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

Ja trochę OBOK czekając na odpowiedź ISSACHARA powrzucam może kilka sugestii w temacie "psychologia w służbie chrześcijan". Jak wygląda ta służba wiem m.in. np. z Chrześcijańskiego Instytutu Biblijnego [w Radości], który organizuje rozmaite kursy szkoląc psychologicznie każdego kto chce i wprowadzając tym do kościołów psychologię wraz z osobami wyszkolonych psychologicznie "duszpasterzy"


Tim LaHaye popełnił swego czasu parę "opracowań", w Polsce ukazałą się np. "Temperament i Duch Święty".
Wprowadził do nauki w kościele jako pewnik coś czego w Biblii nigdzie nie ma o człowieku - klasyfikację osobowości w-g temperamentów.
Temperament: http://pl.wikipedia.org/wiki/Temperament

Polecam analizę krytyczną pochodzenia tego wytrychu nazywanego TEMPERAMENTEM i tego jak to zmontował LaHaye:
http://www.psychoheresy-aware.org/lahaye74.html

Ojej! ale się tu narobiło! I komu tu odpowiedzieć najpierw, nie przekraczając regulaminowej długości posta?...

Może na początek Synowi:
Choć zaatakowałeś Smoka, który w tej akurat dyskusji ma inne zdanie ode mnie (i ma do niego prawo, podobnie jak ja do swojego) to musisz wiedzieć, że w zasadniczych założeniach i podstawach wiary ja się z nim zgadzam. Choć to jest może trudne do przyjęcia w dzisiejszych "tolerancyjnych" czasach to wierzę, że jedynie w imieniu Jezus jest zbawienie i że Jezus jest jedyną drogą do Boga (krasnoludki nie ). Mogę tylko zachęcić cię, abyś zostawiwszy na razie temat psychologii przyjrzał się bardziej osobie założyciela chrześcijaństwa i Jego dziełu.



Moim pragnieniem, dla którego zaangażowałem się w ten wątek jest to, aby wyrywając kąkol nie powyrywać także pszenicy.


Do Smoka:
Napisałeś, że nieuważnie przeczytałem to, co napisałeś. A czy Ty uważnie przeczytałeś moje wypowiedzi?
Ok, zostawmy już ten wątek humanistyczno-przyrodniczy....

Na moje pytanie odnośnie chrześcijańskiej formy pomocy alkoholikom i ich dorosłym dzieciom ( http://www.alcoholicsforchrist.com/au.htm ) odpowiedziałeś:

Prosiłem Cie więc abyś przyjrzał się tekstowi, który wskazałem. Ponieważ się nie przyjrzałeś zacytuję go poniżej:

We believe that "God as we understand Him" is the triunion God, "God the Father," "God the Son," and "God the Holy Spirit," and by the acceptance of Jesus Christ as personal Savior, we receive eternal life. Jesus is the doorway to fullness of life in the Spirit and the means by which we can turn our lives and wills completely over to God.


A więc nie mówi się o "Bogu tak jak się go rozumie", lecz konkretnie o Jezusie Chrystusie. Nie ma więc zakazu mówienia o Jezusie, nie ma też sugestii jakoby proces leczenia nigdy się nie kończył.

Przykład tej strony podałem, po to aby pokazać możliwość chrześcijańskiego spojrzenia na problem Dorosłych Dzieci Alkoholików, którzy są, istnieją (w polskim społeczeństwie szczególnie dużo, ze względu na rozpowszechnienie alkoholizmu), przeżywają w swoim życiu dramaty i problemy również jako ludzie wierzący i sugerowałem, że wykorzystując wiedzę pochodzącą z naukowych metod opisu, wywiadu, obserwacji można pomóc im w ich problemach - pamiętając jednocześnie, że całkowite uzdrowienie jest wyłącznie w Chrystusie. Sama jednak wiedza o tym nie zawsze tym ludziom wystarczy.
Podobnie jak paralitykowi, który potrzebował przyjaciół, aby zanieśli Go do Jezusa (przyjaciele Ci wykorzystali "ludzkie nauki" - wiedzę o topografii i konstrukcji dachów ), wierzący potrzebują czasem pomocy kogoś doświadczonego, kto pomoże im dostrzec RZECZYWISTE źródła problemów, aby mogli świadomie oddać je Chrystusowi i aby zostali uleczeni.

Może nie zgadza się to z myśleniem twórców strony o "Psychoheresy", ale jak napisałem wcześniej nie stanowią oni dla mnie wiarygodnego źródła, ze względu na brak informacji o ich doświadczeniach w pracy z uzależnionymi i ich rodzinami. A poleganie na nich jako JEDYNYM ŹRÓDLE wiedzy o psychologii i chrześcijaństwie uważam za wręcz szkodliwe, bo prowadzące do wyciągania błędnych i krzywdzących ludzi wniosków, o czym w następnym odcinku (post się rozrasta).... cdn....

"God as we understand Him" znaczy tyle, co "Bóg, tak jak go pojmujemy". Moze sugerowac to furtke w sensie: "Bóg, jakkolwiek sie Go pojmuje". Jesli na spotkaniach mówiloby sie, ze Jezus stanowi "THE ONLY doorway", to w porzadku, ale jesli glosi sie o "drzwiach" - a "tak my to rozumiemy" - to jest to calkiem inna sprawa.

I tak też ja to rozumiem. Wierzę, że nie ma zbawienia w innym imieniu niż imię Jezusa.

Pytaniem nie bylo, w co Ty wierzysz, tylko co wyznaja AA.

Przynajmniej Ci piszą wyraźnie, że wyznają Jezusa Chrystusa.

KLUCZA DO KAŻDEGO Z NAS? Jeśli jesteśmy mechanizmami, to ja poproszę o konkretne wzory i algorytmy. A tak poważnie, to psychologia zajmuje się czymś, co nie jest mierzalne po prostu. Każdy z nas jest inny inikt nie posiada klucza do człowieka.


Oj, mocno byś się zdziwił, gdybyś poczytał na temat Freuda i Junga. Obaj byli spirytystami i zasięgali porad duchów. Jung miał nawet "zaprzyjaźnionego" demona imieniem Filemon.

Issacharze, przepraszam, czy Ty jesteś ślepy? Przecież sam cytujesz tekst, z którego wynika, że ci ludzie przyjęli warunki AA i DLA NICH Bogiem jest Trójjedyny (czyli dla innych może być np. Budda i oni to akceptują), a Jezus jest drzwiami do pełni Ducha, ale NIE PISZĄ, że Jezus jest JEDYNĄ Drogą do Ojca [Jan 14:6]. Autorzy tej strony zostali zwiedzeni teorią AA i dopasowali do niej swoje wyznanie wiary.


A Jezusowi wystarczy? Jak myślisz?


Błędne i naciągane porównanie zastosowałeś. Przyjaciele paralityka nie robili z nim wywiadów ani nie pomagali mu "psychologicznie". Po prostu go przynieśli. Paralityk nie był dzieckiem alkoholika, a przynajmniej my nic o tym nie wiemy.

Czy modlitwa o uzdrowienie i ufność w Bożą moc już nie wystarczy? Należy Bogu "pomóc", żeby Mu "ułatwić zadanie"?


Strona, którą Ci podałem, ma charakter apologetyczny. Natomiast łączenie psychologii z usługą chrześcijańską jest niezdrowe i niebezpieczne. Prowadzi do polegania na człowieku i jego metodach. I tak zaiast prostej wiary w Jezusa mamy w tej chwili w kościołach rebirthing, wizualizacje, pozytywne wyznawanie, wracanie do przeszłości, psychoterapię - czyli psychologiczne metody niekompatybilne z Ewangelią, ale ubrane w chrześciajską terminologię. I bardzo wygodne, bo grzech nazywa się "błędem" lub "chorobą", a w centrum stoi człowiek i jego możliwości.

To co teraz napiszę, to jest moja własna obserwacja. Otóż zauważyłam pewną prawidłowość w tej sprawie jaką podniósł tu Smok.
W promowaniu alternatywnych metod zaradzenia "problemom" wiodą prym chrześcijańskie środowiska/wyznania "niecharyzmatyczne" i/lub "sakramentalne". Tam psychologię "chrystianizowano" i wprowadzono jako świetny sposób radzenia sobie [bez Boga] do innych "zaprzyjaźnionych" środowisk/wyznań.

To by się zgadzało z tym, z jakich środowisk w dużej mierze pochodzili "naukowcy" którzy zasiedli w pierwszych powstających i poza USA katedrach psychologii [byli to tytularni absolwenci szkół teologicznych, o ile jeszcze dobrze pamiętam z wykładów, na początku głównie prezbiteriańscy].