Chwała Panu Jezusowi - Bogowi cudów! Już dawno chciałem podjąć dyskusję na temat tzw ''reformowańców" ale musiałem przeczytać książkę Kamila Kranca ''Byłem Charyzmatykiem'', która jest jakby manifestem poglądów tej grupy. Jakieś parę lat temu różne osoby linkowały na Facebooku artykuły ze strony ''Reformowani info'' Prawie każdy artykuł jaki pojawiał się od moich znajomych na Fejsie był atakiem na charyzmaty w Kościele i na nadnaturalność jaką miało przejawiać ''Ciało Chrystusa - Kościół tu na ziemi. Kiedy ktoś zalinkował stronę do pobrania książki Kranca, zadałem pytanie: ''Jak można być kiedyś charyzmatykiem i zaprzestać i dalej uważać się za chrześcijanina?'' pojawiło się od razu dwóch panów - autor biuletynu oraz Marcin Kozera, który znany jest na facebooku z ''naprawiania'' wykrzywionych wersji protestantyzmu. Na mój argument:'' Nie odwołalne są dary i powołanie Boże'' wyśmiano mnie twierdząc, że ten werset należy używać w kontekście tylko do Izraela i ja mam jedną z oznak charyzmanii : ''skojarzenia biblijne'' Dyskusja się urwała, bo osoba umieszczająca posta usuwała moje wypowiedzi. Chciałem się teraz podzielić wrażeniami po przeczytaniu książki ''Byłem charyzmatykiem'' Kranca. Osobiście oczekiwałem książki-świadectwa jak to kolega Kranc egzystował w Ruchu Charyzmatycznym. Dowiedziałem się o jego przynależności do Odnowy w Duchu Św. i uczestnictwie na nabożeństwach protestanckich zielonoświątkowców. Większość treści dokumentu to swego rodzaju apologetyka i cytaty i zapożyczenia od innych autorów. Są cytaty z dobrej książeczki Emanuela Mentsza ''Między prawdą a okultyzmem'' ze świadectwami ludzi związany z Ruchem wiary W rozdziale o charyzmacie mówienia innym językami John McArthur twierdzi, że chrześcijanie w Koryncie byli opętani i u niektórych glossolalia był skutkiem nabawienia się nieczystości duchowej podczas pielgrzymki do wyroczni delfickiej, gdzie działał duch Apolla. Wcześniej Kamil podważał nauczanie, że w odrodzonych ludziach może mieszkać demon. Jeśli apostoł Paweł przebywał z Koryntianami 18 miesięcy to dlaczego nie zrobił porządku z duchem Apolla? Kranc sugeruje, że nie powinniśmy też patrzeć na Dzieje Apostolskie jak na księgę dogmatyczną i szukać wzorów do życia duchowego. Dowiedziałem się również od niego że dar obdarowywania to zapraszanie w gościnę, a współczesny dar prorokowania to opowiadanie historii biblijnych własnymi słowami z ambony, twierdząc że głosi się Słowo Boże
Są też cytowane słowa Boga Jahwe do Jozuego: ''nie porzucę Cię bowiem ani nie opuszczę'' jako obietnicę, którą można uznać do wszystkich chrześcijan. Ale idąc takim tokiem myślenia jak ci baptyści, musimy brać kontekst, że te słowa te są do Jozuego anie do chrześcijan. Chciałbym abyście mnie zrozumieli o co mi chodzi, bo chcę udowodnić, że ci ludzie sami sobie zaprzeczają uważając że chrześcijanie charyzmatyczni bawią się w skojarzenia, a sami robią to samo. Jeśli Słowo Boże mieszkania we mnie obficie, to Duch Święty będzie używał go, aby kierować nim mnie w różnych sytuacjach. Dlaczego zdecydowałem się napisać o tych baptystach, bo uważam tych ludzi, za osoby, które nie miały prawdziwych doświadczeń z Duchem Świętym a traktują na równi zdrowych charyzmatyków z Ruchem wiary, Odnową w Duchu Świętym i innym przegięciami ultra-charyzmatycznymi. Reformowańcy są Kalwinistami i jeśli się uważają za wybrańców, to czemu są goli duchowo? Jeśli ktoś z was miał doświadczenie z tą niebezpieczną grupą, zachęcam do dyskusji.