www.ulicaprosta.net

Czego dotyczą słowa z Mateusza 18,18?Pytam, bo słyszałem masę różnych interpretacji tego wersetu.Np.na bazie tego wersetu nauczano o związywaniu demonów,chorób itd,ale także o rozwiązywaniu błogosławieństwa.

Moim zdaniem kontekst Mat. 18:15-18 pokazuje, że w Mat. 18:18 nie chodzi o żadne rozwiązywanie chorób, błogosławieństw ani demonów. A tekst bez kontekstu jest pretekstem do nawet najdziwniejszych interpretacji.

Smok ->

...czego więc dotyczy, wg Ciebie (w kontekście)?

Rozdział 18 zaczyna się tym, że:
„W tym czasie uczniowie przystąpili do Jezusa z zapytaniem...” i dalej nie znajduję informacji, żeby w międzyczasie Jezus zmienił audytorium – czyli nadal tłumaczył uczniom – czyli tym, którzy w Niego uwierzyli.

Ciekawe, że w wersecie 15 (Mt. 18:15) zaczyna Jezus uczyć, jak postępować z braćmi, którzy upadają, pojawia się „procedura” postępowania w społeczności wierzących.

Wygląda to tak, że na wzór zapisu w Powt.Pr. 17:8-12 Jezus ustalił autorytet swoich uczniów w społeczności, którą tworzą Jego naśladowcy:

- w miejsce kapłanów-lewitów i sędziów, nie unieważniając samej zasady

- a w Powt.Pr. 17:8-9 jest nawet wskazanie, że należało udać się aż do miejsca pobytu kapłanów (świątyni), żeby zapytać o sporną kwestię, która była za trudna do osądzenia

- Mt 18:16 to dokładne przytoczenie Powt.Pr 19:15 o uwiarygodnieniu zeznania przez dwu lub trzech świadków – tyle, że już „w społeczności wierzących inaczej” (czyli w Mesjasza)

- a dalej jest o złośliwym/fałszywym świadku (Powt.Pr.19:16-20), przed czym wyznawcy Jezusa zostali ostrzeżeni m.in. w Mt 5:11; w Mt 15:19; i co potępiane jest m.in. w Rz. 1:30; w 1P 3:16; w 1Kor 5:11; w Tt 2:3;

Ten cały fragment w interlinii "brzmi" tak:

„(15)Jeśli zaś zgrzeszyłby [przeciw tobie] brat twój, pójdź upomnij go pomiędzy tobą a nim samym. Jeśli cię posłuchałby, zyskałeś brata twego.(16) Jeśli zaś nie posłuchałby, zabierz z tobą jeszcze jednego lub dwóch, aby na ustach dwóch świadków lub trzech stanęła całą sprawa.(17) Jeśli zaś nie posłuchałby ich, powiedz (społeczności) zwołanych* . Jeśli zaś i (społeczności) zwołanych nie posłuchałby, niech będzie ci jak poganin i poborca. (18 ) Amen mówię wam, jakie (rzeczy) związalibyście na ziemi, (będą) związane w niebie, i jakie (rzeczy) rozwiązalibyście na ziemi (będą) rozwiązane w niebie.(19) Znów [amen] mówię wam, że jeśli dwaj zgodziliby się** z was na ziemi co do wszelkich spraw, ( co do których) prosiliby, stanie się im u Ojca mego w niebiosach.(20) Gdzie bowiem jest dwu lub trzech zebranych w moje imię, tam jestem w środku nich.”


*Kościół jako lokalne zgromadzenie, gmina.
** ”współbrzmieliby”, „uzgodniliby poglądy”

Ja to czytam jako nadanie wyznawcom (następcom) Jezusa autorytetu do ustanawiania zasad i rozstrzygnięć dotyczących funkcjonowania i bycia we wspólnocie wierzących w Mesjasza (także "sądów" wewnątrz wspólnoty), zaleceń, a też nakazów obyczjowych (coś jak "zabranianie i zezwalanie")...


W wersetach ( Mt. 18:19-20) jest też dodatkowo powiedziane o modlitwie dwóch lub trzech zebranych w imieniu Jezusa...

Tak mi przychodzi do głowy Mt. 1:23, w kontekście „imienia, w którym się zgromadzamy”:

- „23. Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy: "Bóg z nami".
- za Izajaszem: „14 Dlatego Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel” (Iz. 7:14)
- po hebrajsku (fonetycznie) jest „im-anu EL” (im = z, anu = nami, EL = BÓG)

...fajnie tak czytać, że wszystko się wypełniło i to JEST TEN, który był zapowiadany przez proroków

_________________
5775
"Ilu więc nas jest doskonałych, tak myślmy. A jeśli o czymś inaczej myślicie, i to wam Bóg objawi. Jednak w tym, do czego doszliśmy postępujmy według jednej miary i to samo myślmy"(Flp 3:15-16 Uwspółcześniona BG, wyd. Wrota Nadziei)
Welcome to Elijahnet!
"NA WIEKI JHWH SŁOWO TWOJE TRWALE ZASIADŁO W NIEBIOSACH" [interlinia Ps.119:89]

Zasad postępowania w sprawach dotyczących grzechu i napominania w Kościele, gdzie najwyższą instancją jest cała społeczność wierzących, a "procedura" jest stopniowa i bardzo przejrzysta. Związywanie i rozwiązywanie w tym przypadku oznacza prawo społeczności do wykluczenia zatwardziałego grzesznika, co jest związane z jego brakiem upamiętania przed Bogiem, który skutkuje brakiem odpuszczenia grzechu przez Boga (tylko Bóg odpuszcza wszystkiej grzechy - człowiek może jedynie przebaczyć [odpuścić] swoim winowajcom).

...bo mi sie właśnie trochę nudziło a że zainwestowaliśmy wreszcie w "Grecko-polski Nowy Testament. Wydanie interlinearne z kodami gramatycznym, red. W. Chrostowski, tłum R. Popowski, M. Wojciechowski, Oficyna Wyd."Vocatio".
- to se tak przeglądam różne wersje...nawet zabrałam się za rozszyfrowywanie "greckich robaczków i dyftongów" i próbuję sobie to fonetycznie odtwarzać - jak inaczej brzmi to w "polskiej wersji fonetycznej"...angielska jest jakaś taka...INNA...(ale mam traume po j. łacińskim ze studiów...)

... a najbardziej podoba mi się (na razie) brzmienie Jana 1:18

"Boga nikt nie zobaczył kiedykolwiek. Jednorodzony Bóg będący w łonie Ojca, ów wyjaśnił" [ Theon udis eorachen popote. Monogenes Theos o on is cholpon tu patros echinos exigigisato.]


ale od jutra urlop...

_________________
5775
"Ilu więc nas jest doskonałych, tak myślmy. A jeśli o czymś inaczej myślicie, i to wam Bóg objawi. Jednak w tym, do czego doszliśmy postępujmy według jednej miary i to samo myślmy"(Flp 3:15-16 Uwspółcześniona BG, wyd. Wrota Nadziei)
Welcome to Elijahnet!
"NA WIEKI JHWH SŁOWO TWOJE TRWALE ZASIADŁO W NIEBIOSACH" [interlinia Ps.119:89]

A niby to czemu Ja też mam ten kontekst i wiem że jest cos takiego jak związanie demoniczne, wiec dalej tam jest mowa o modlitwie. Dalej o wydawaniu katom, kto są ci kaci ? jak do dzisiaj wiem demony.

A gdzie w tym tekście jest napisane o demonach? Gdzie jest napisane o wypędzaniu demonów? Wydawanie katom jest obrazem ostatecznego stanu tych, którzy nie odpuszczą z serca braciom swoim. To jest napisane w Mat. 18:35 i zgadza się z tym, że jeśli my nie odpuścimy naszym winowajcom, to i Bóg nie odpuści przewinień naszych [Mar. 11:25]. Nie ma to nic wspólnego ze "związywaniem i rozwiązywaniem" demonów. "Związywanie i rozwiązywanie" to jest określenie hebrajskie oznaczające pewien zakres autorytetu w sprawach porządkowych w danej społeczności. W Mat. 18:15-18 jest mowa o tym, że zgromadzenie wierzących jako całość ma od Boga autorytet, by wykluczyć zatwardziałego grzesznika.

Spłycasz sprawe Smoku, mam na myśli kontekst do wersetu 35, i wyjasnij mi kto to są ci "kaci". Bo chyba sie zgodzisz że nie chodzi tu tylko dosłownie o pieniadze w tej przypowiesci.

W przypowieści chodzi o odpuszczenie grzechów naszym winowajcom. Sama przypowieść została wypowiedziana jako ilustracja do odpowiedzi udzielonej Piotrowi na jego pytanie, ile razy ma odpuścić bratu, który zgrzeszy przeciwko niemu [Mat. 18:21]. Zawsze trzeba przeczytać, po co, do kogo i dlaczego jest wypowiadana konkretna przypowieść.

Oddanie katom jest ilustracją wiecznego potępienia w rękach oprawców [interlinia], ponieważ sługa nie byłby w stanie oddać 10 tysięcy talentów, podobnie jak my nie bylibyśmy w stanie spłacić obciążającego listu dłużnego zwracającego się przeciwko nam ze swoim wymaganami [Kol. 2:14]. Na dzisiejsze pieniądze to byłoby jakieś 1-2 miliardy dolarów. Nie chodzi zatem o to, że Bóg powoduje opętanie człowieka, oddając go w ręce demonów, jeśli to masz na myśli. Brak odpuszczenia grzechów przez Boga powoduje potępienie, a nie opętanie. Wymazanie naszych długów przez Jezusa powinno skutkować darowaniem przez nas długów naszych wunowajców (dłużników).

Nooo.Jest jeszcze nieco o związywaniu.
A choćby i mocarza trzeba związać coby dom jego ograbić.
Faktycznie Smoku ciut splaszczasz.

A...jeszcze,jeszcze
Kobieta zgięta wpół była związana i PAN JEZUS rozwiązał jej pęta.
I w dodatku była związana przez demona.
Nie ma co udawać,że ich nie ma bo nie tak Pan nauczał.

Kristino, to nie jest moja wina, że komuś przyszło do głowy odnieść określenie "związywania i rozwiązywania" do wypędzania demonów tam, gdzie Pismo mówi o czymś zupełnie innym. Ja nie twierdzę, że demonów nie ma, tylko że akurat ten fragment [Mat. 18:15-18] nie mówi o demonach ani o ich związywaniu. Nie ma sensu na siłę dopatrywać się demonów w każdym tekście, gdzie jest użyte słowo "związać" lub "rozwiązać". To nie ja spłaszczam, tylko ktoś inny wyczytuje w konkretnym fragmencie coś, czego tam po prostu nie ma.

Ok,nie czepiam się.
Ale Pismo bardzo dużo mówi o związywaniu ,w różnych miejscach.
Choćby przykład mocarza czy kobiety związanej chorobą przez szatana.
Co z tym mamy czynić?
Pan Jezus powiedział,ze tę kobietę należało rozwiązać ,.
Czy nie mamy Go naśladować?

Uporządkujmy zatem. Określenie "związywać i rozwiązywać" [hebr. asar ve-hittir] to jest idiom oznaczający posiadanie konkretnej władzy w sprawach konkretnej społeczności. Nie ma ono nic wspólnego ani z wiązaniem demonów, ani z odpuszczaniem przez człowieka grzechów popełnionych przeciwko Bogu.

Oczywiście, że Pismo mówi o związywaniu mocarza, ale kontekst pokazuje, że chodzi o ilustrację wypędzania demonów [Mat. 12:28-29]. Nie przypominam sobie, żeby ktokolwiek w Biblii wiązał demony - raczej je wyganiano lub wypędzano. Określenie "związywać i rozwiązywać demony" zostało wymyślone przez ludzi, którzy koniecznie chcieli przypisać sobie "prawo związywania i rozwiązywania" właśnie w kontekście "walki duchowej" lub "służby uwalniania".

Rozwiązywanie z kolei dotyczy więzów, nawet jeśli autorem więzów jest szatan [Łuk. 13:16]. Jezus to uczynił i my powinniśmy czynić podobnie, rozwiązując wszelkie bezprawne więzy. Tutaj nie ma sporu.

Chodzi mi o to, żeby z dowolnych fragmentów nie wyciągać dowolnych wniosków, bo wtedy Pismo jest nam potrzebne już tylko po to, żeby podeprzeć nasze własne, nawet najdziwniejsze teorie. A przecież tak nie powinno być. Kolejna sprawa jest taka, że to Jezus ma wszelką władze na niebie i na ziemi [Mat. 28:18] a nie my. My mamy robić w imieniu Jezusa dokładnie to, co On nam każe robić, a nie wmawiać sobie, że Jezus dał nam władzę i teraz to my nią dysponujemy jak nam się podoba. Działanie w czyimś imieniu nie może być "samowolką pod szyldem".