www.ulicaprosta.net

Kochani, ogromna prośba do wszystkich, którzy może mają trochę czasu na modliwę za innych.
Niedługo odwiedzimy z mężem moich teściów. Słyszeli oni już ewangelię, ale wybrali jak na razie swój własny egoizm. Zaoszczędzę Wam szczegółów. Podczas naszej wizyty na pewno dojdzie po raz kolejny do dyskusji, jeśli nie zażartej dyskusji. Proszę o modlitwę o to, by Pan Jezus zmiękczał ich serca i okazał im łaskę, tak by się mogli nawrócić.

Proszę też o modlitwę o moich rodziców. Moja mama słyszała ode mnie ewangelię, nawet się ze mną kiedyś pomodliła i oddała życie Jezusowi. Czytuje też Biblię. Jednak dalej otacza się tzw. "świętymi obrazkami" i uważa, że jej obowiązkiem jest uczestnictwo w mszy. Czasami już brakuje mi sił, kiedy to widzę ...
Zrobiłam dla rodziców wszystko, co z ludzkiego punktu widzenia mogłam zrobić, zapewniłam im nawet mieszkanie, gdzie mogą godnie spędzić stare lata. Moi rodzice byli zawsze biedni i dodatkowo poniżani przez innych. Zrobiłam to z tym mieszkaniem, żeby zobaczyli, jak wielki jest Bóg i że o nich nie zapomniał. Są bardzo wdzięczni, wręcz trudno im uwierzyć we własne szczęście, dziękują za to Bogu. Ja mam teraz jeszcze więcej okazji, aby w naszych rozmowach telefonicznych mówić o Jezusie i podkreślać, że wszystko zawdzięczamy jemu.
Wspominałam już, że mój tata był pijakiem, bardzo nas dręczył. Jednak 2006 stała się rzecz niepojęta, przestał pić, ale dla odmiany stał się radykalnym katolikiem, który jednak na szczęście widzi wiele błędów KrK. Na dzień dzisiejszy mam z nim bardzo dobrą relację, Bóg jest tak dobry, że pozwolił mi zapomnieć o całej przeszłości. Dużo rozmawiam z tatą, opowiadam mu o tym, jak powinien żyć chrześcijanin. Dziś rano zapytałam, czemu właściwie, będąc tak gorliwym katolikiem, nie czyta Nowego Testamentu, aby samemu się przekonać, jak sprawy stoją. I wyobraźcie sobie, że po raz pierwszy tata zakomunikował, że będzie czytał NT! Powiedziałam, że kiedy przyjadę na wiosnę do Polski, kupimy razem taki z dużym drukiem. Tata się ucieszył (nie widzi na jedno oko).
Bardzo Was więc proszę, wspomnijcie w modlitwie moich teściów i rodziców, chodzi o ich dusze.
Dla siebie proszę tylko o siłę do pracy i o mądrość do rozmów z nimi.

Pomodlilam sie i bede sie modlic w Twoich sprawach.
Niech Pan da Ci pokoj

Dziękuję wszystkim z całego serca, niech Bóg Was błogosławi.
Dziękuję Ci, Dano, rzeczywiście, bardzo mi to potrzebne!

Jeszcze raz dziękuję wszytkim, którzy zaangażowali się w modlitwę o moich teściów.

Nasza wizyta u nich była jak zwykle pełna niespodzianek.
Przed wyjazdem pokłóciliśmy się z nimi przez telefon. Kłótnie te mają zazwyczaj jeden wspólny mianownik: teściowie robią lub mówią zawsze coś, co jest wyraźnie skierowane przeciwko nam i jest formą bojkotu naszych osób. Mówiąc krótko, jeśli prosimy ich nawet o najdrobniejszą przysługę, możemy być pewni, że postąpią dokładnie odwrotnie.
Tak było i tym razem, co nas tak zniechęciło, że w ostatniej chwili chcieliśmy zrezygnować z wyjazdu.
Pamiętałam jenak o tym, że ludzie z forum modlili się i zdecydowaliśmy się pojechać.

I myślę, że się opłaciło.
Przede wszystkim nie doszło do żadnej nieprzyjemnej kłótni i teściowie raczej starali się być mili, na co się nie zapowiadało przez telefon.
Najważniejsze jednak jest to, że mężowi i mi udało się odbyć bardzo poważną rozmowę z teściową.
Zwiastowaliśmy jej Słowo Boże, a mąż czytał jej fragmenty z Biblii. Potem rozmawialiśmy o kościele katolickim i co w nim jest niebiblijnego i dlaczego wierzący człowiek nie powinien poddawać się proponowanym tam praktykom.
Teściowa powiedziała, że zgadza się z nami we wszystkim i podobne wnioski same jej się nasuwały od pewnego czasu.
Mąż położył przed nią Biblię i powiedział: albo wierzysz, że prawdą jest to, co Bóg mówi w swoim Słowie, albo wierzysz, że prawdę mówi Ci katechizm. Musisz sią zdecydować, nie ma innej drogi, jak Jezus. Ona znowu się z nami zgodziła, jednak rzekła, że trudno jej odciąć się od tradycji, w której została wychowana i przede wszystkim od rodziny i znajomych, którzy te tradycje pielęgnują.
Powiedziałam jej, że ja i jej syn też przez to przeszliśmy i jakoś żyjemy, i że chodzi tu o zbawienie duszy. Przytoczyłam jej historię ślepego od urodzenia z Ewangelii wg Jana, którego Jezus uzdrowił w sabat. Ten uzdrowiony nie zawahał się złożyć świadectwa o Jezusie, chociaż zaraz na starcie wyparli się go jego rodzice i został wyłączony z synagogi. Jezus jednak o nim nie zapomniał i przyszedł do niego, gdy ten błąkał się osamotniony.
I tutaj teściowa przyznała, że tak, to prawda i że wszystko rozumie.

Na tym zakończyła sią nasza rozmowa. Poprosiliśmy, żeby przemyślała sobie wszystko i sama zadecydowała.

Rozmowa ta, spokojna i rzeczowa, była ogromnym wydarzeniem i wyjątkiem, nigdy wcześniej nie było to z tymi ludźmi możliwe. Chwała Jezusowi!

Bardzo się cieszę.Dzięki Bogu

_________________
Arkę Noego budowali amatorzy a Titanica profesjonaliści.