OK, dziękuje za dedykację. Zastanawiam się tylko, czy bogiem Dawkinsa nie jest [był] przypadkiem... on sam. A swoją drogą ciekawe, czy może być taki bóg, który jest "o jeden dalej" od Najwyższego. W każdym razie, Dawkins kiedyś umrze (o ile jeszcze nie umarł) i wtedy się przekona, jaka jest prawda.
Nie pisałem, że Einstein wierzył w chrześcijańskiego Boga - miałem na myśli jego wnioski odnośnie nadnaturalnego porządku i Boga jako twórcy tego porządku. Ale do rzeczy z tym fragmentem Pism:
Napisałeś poprzednio tak:
Sceptyk napisał(a):
W Lb16 jest fajny fragment gdzie Bóg daje się przekonać by nie zabijać niewinnych po czym pochłania ich ziemia
Po kolei:
Cytuj:
"A Pan tak przemówił do Mojżesza i Aarona: (21) Odłączcie się od tej zgrai, gdyż ich nagle wytracę. (22) Wtedy oni padli na twarz i błagali: O Boże, Boże, od którego zależy życie wszystkich istot: czy chcesz gniewem swym ogarnąć całą społeczność, gdy tylko jeden zgrzeszył? (23)"
Mojżesz i Aaron zrozumieli, że Bóg chce ogarnąć gniewem całe zgromadzenie Izraela, a jedynie ich [Mojżesza i Aarona] pozostawić przy życiu - dlatego pytają o to, czy Bóg chce ogarnąć gniewem
całą społeczność czyli cały naród. Pytanie o "jednego, który zgrzeszył" jest tutaj celową przesadą (tzw. hiperbolą) mającą na celu podkreślenie, że ilość winnych jest nikła w porównaniu do całej zbiorowości Izraela - zresztą buntowników było więcej [IV Mojż. 16:1-2]: Korach, Datan, Abiram + 250 innych (książąt zboru). Na pytanie Mojżesza i Aarona Bóg odpowiada:
Cytuj:
"Na to rzekł Pan do Mojżesza: (24) Daj społeczności taki rozkaz: Usuńcie się z obrębu zamieszkania < Koracha, Datana i Abirama! > (25)"
Bóg wyizolował buntowników i kazał
wszystkim innym odejść z obrębu ich zamieszkania.
Cytuj:
"Wtedy podniósł się Mojżesz i udał się do Datana i Abirama, a starsi Izraela poszli za nim. (26) Wówczas rozkazał społeczności: Oddalcie się od namiotów tych bezbożnych mężów! Nie dotykajcie niczego, co do nich należy, byście nie zginęli przez ich grzechy! (27)"
Cała społeczność izraelska została ostrzeżona, że jeśli zostaną z tymi ludźmi, mogą zginąć przez ich grzechy - mieli nie dotykać niczego, co do nich należy (zakaz stosowany w przypadku obłożenia klątwą).
Cytuj:
"Usunęli się więc z miejsca zamieszkania Koracha, Datana i Abirama. Datan zaś i Abiram wyszli i stanęli przed wejściem do swoich namiotów razem z żonami, synami i małymi dziećmi (28 )."
Bóg kazał odejść
całej społeczności od Koracha, Datana i Abirama. Zostały przy nich żony, synowie i dzieci. Czy Bóg kazał odejść od Koracha, Datana i Abirama
całej społeczności? Tak. Czy Bóg kazał pozostać z nimi ich synom i żonom? Nie. Czy synowie i żony mogli od nich w tym momencie odejść i nie ponosić winy za grzechy ojców i mężów? Tak:
"Nie poniosą śmierci ojcowie za synów ani synowie nie poniosą śmierci za ojców; każdy za swój grzech poniesie śmierć" [V mojż. 24:16]
"Człowiek, który grzeszy, umrze. Syn nie poniesie kary za winę ojca ani ojciec nie poniesie kary za winę syna. Sprawiedliwość będzie zaliczona sprawiedliwemu, a bezbożność spadnie na bezbożnego" [Ez. 18:20]
Przykład Abigail pokazuje, że żona może ratować siebie, by nie ponosić odpowiedzialności za grzech męża wraz z nim [I Sam. 25:16-42]. Abigail uratowała siebie i cały dom wbrew swojemu mężowi. Wynika stąd, że zawsze istniała możliwość pokuty.
Cytuj:
Teraz rzekł Mojżesz: Po tym poznacie, że Pan mnie posłał, abym te wszystkie czyny wykonał, i że to nie ode mnie wyszło: (29) jeśli ci ludzie umrą śmiercią naturalną i jeśli spotka ich los taki jak innych ludzi, wtedy Pan mnie nie posłał. (30) Gdy jednak Pan uczyni rzecz niesłychaną, gdy otworzy ziemia swoją paszczę i pochłonie ich razem ze wszystkim, co do nich należy, tak że żywcem wpadną do szeolu, wówczas poznacie, że ludzie ci bluźnili przeciw Panu. (31) Gdy kończył mówić te słowa, rozstąpiła się ziemia pod nimi. (32) Ziemia otworzyła swoją paszczę i pochłonęła ich razem z ich rodzinami, jak również ludzi, którzy połączyli się z Korachem, wraz z całym ich majątkiem. (33) Wpadli razem ze wszystkim, co do nich należało, żywcem do szeolu, a ziemia zamknęła się nad nimi. Tak zniknęli spośród społeczności. (34)
Kto zginął? "Ci, którzy bluźnili przeciw Panu" [30] i "ci, którzy połączyli się z Korachem" [31].
Cytuj:
Wszyscy zaś Izraelici, którzy stali wokoło, uciekli na ich krzyk, mówiąc: By też i nas ziemia nie połknęła! (35) Wtedy wypadł ogień od Pana i pochłonął dwustu pięćdziesięciu mężów, którzy ofiarowali kadzidło.
Jakich 250 mężów pochłonął ogień od Pana?
"Wtedy Korach, syn Jishara, syna Kehata, syna Lewiego, oraz Datan i Abiram, synowie Eliaba, i On, syn Peleta, z synów Rubena, zbuntowali się przeciwko Mojżeszowi,
a wraz z nimi dwustu pięćdziesięciu mężów izraelskich, książąt zboru, powoływanyh na uroczyste zebrania, mężów znakomitych,
połączyli się, by wystąpić przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi" [IV Mojż. 16:1-3]
To nie byli przypadkowi gapie, tylko ludzie, którzy wraz z Korachem, Datanem i Abiramem wystąpili przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi. Kadzidło, które ofiarowali, było "papierkiem lakmusowym" [IV Mojż. 16:16-18] - ofiarowanie Bogu kadzidła w takim stanie serca było samobójstwem (dla nas jest to duchowa lekcja).
Cytuj:
Zastanawiam się czy to aby problem jest w niewierzącym czy w samym Piśmie które wystawia wierzącego na taką wiarę. Jak pogodzić bożą przemoc z Jego dobrocią. Zrozumienie Pism nie ma tu zbyt wiele do rzeczy. Kilka nieporozumień co do Pisma to kropla w morzu potrzeb. Ale ja mam wrazenie że czasem idziesz w zaparte. Ale w sumie to zrozumiałe. Wierzący ma prawo bronić swojego słowa i wiary.
Bóg jest dobry, ale równocześnie święty i sprawiedliwy. Jest miłosierny, jest miłością, a równocześnie jest dziwny, potężny i straszny. Nie da się oddzielić od siebie Jego atrybutów. Sama Jego obecność z definicji nie znosiła (i nie znosi) grzechu. Jeśli objawiał się w czasach Starego Testamentu, to czynił to w określonym kontekście kulturowym - podejście do niektórych spraw w takich kontekstach jest dla nas niezrozumiałe i czasem trudno nam się z nim pogodzić. Tamte czasy były okrutne, a ludzie mieli inną mentalność niż nasza.
Dlaczego łagodny i dobry Jezus nie zniósł niewolnictwa? Bo taki był kulturowy kontekst tamtych czasów. Może nas razić to, że apostołowie nauczali niewolników, żeby poddawali się swoim panom, nawet tym przykrym [I Piotra 2:18]. Np. nie wszyscy krytycy Tory wiedzą, że przykazanie "oko za oko, ząb za ząb" było ograniczeniem zemsty do równoważności krzywd, a nie jej promowaniem. Ludzie już od najdawniejszych czasów mścili się bardzo okrutnie [patrz I Mojż. 4:23]. Jeśli nie rozumiemy kontekstu, w jakim są wypowiadane określone słowa (przykazania, zakazy) i próbujemy przenieść je sztucznie do naszych czasów, naszego społeczeństwa, maszej mentalności i wrażliwości, to czasem rzeczywiście wychodzą nam straszne rzeczy. Ale to już jest najczęściej problem czytelnika, a nie czytanego i interpretowanego tekstu. I wbrew pozorom zrozumienie Pism ma tu bardzo wiele do rzeczy. Dlatego uważam, że zanim się Boga oskarży o niesprawiedliwość, należy dokładnie przeczytać tekst mający stanowić podstawę takiego oskarżenia i osadzić go we właściwym kontekście kulturowym oraz historycznym. I sprawdzić w nauczaniu całej Biblii, czy rzeczywiście Bóg postąpił niesprawiedliwie, nie dał szansy, nie chciał okazać łaski - pewne precedensy (Rahab, Abigail, pokutujące miasta, pokutujący królowie) są zapisane (obok wyraźnych stwierdzeń w Torze) po to, żeby z nich wyciągać wnioski.
Polecam:
http://www.tektonics.org/lp/outrage.html
http://www.christian-thinktank.com/qamorite.html
P.S.
Tekst w "Racjonaliście" (link podany przez Ciebie w przedostatnim poście) jest prymitywny i dowodzi totalnej ignorancji autora jeśli chodzi o znajomość Biblii i umiejętność jej interpretacji.