www.ulicaprosta.net

Zajmując się zupełnie innym tematem odnośniki biblijne zaprowadziły mnie do tego fragmentu,jak w tytule wątku.
Nasunęła mi się taka refleksja i temat do rozważenia z którym nie mogę sobie poradzić. Stąd moja prośba do Was o podzielenie się uwagami odnośnie wersetów.
Konkretnie chodzi mi o sytuację /a mamy ich więcej w Biblii/, gdzie jakiś człowiek , w tym przypadku Joasz,król Izraela ma wykonać pewne czynności na polecenie np.tu proroka Elizeusza, wykonuje je: "18... Uderz nimi o ziemię! I uderzył trzy razy, a potem przestał. (19) Wtedy rozgniewał się mąż Boży na niego i rzekł: Należało pięć albo sześć razy uderzyć, wtedy byś pobił Aramejczyków doszczętnie, lecz teraz tylko trzy razy pobijesz Aramejczyków. "
Z tym mam problem. Nie rozumiem takiego działania w stosunku do króla.

A z czym dokładnie masz problem? Z tym, że prorok w ogóle polecił królowi zrobić coś takiego? Czy z tym, w jaki sposób to zostało zrobione i dlaczego Elizeusz się rozgniewał na króla?

Jeżeli dobrze zrozumiałem Jasie to chodziło o rozgniewanie się Elizeusza "niesłusznie" na króla.

Elizeusz poprosił króla aby wziął ze sobą łuk oraz strzały. Wpierw rzekł królowi aby ten wystrzelił strzałę na wschód. Po wystrzeleniu strzały przez króla, Elizeusz rzekł „strzała zwycięstwa...”

Joaszowi wciąż pozostała pewna ilość strzał, być może 6, tego nie wiemy.

Jeżeli jedna strzała równała się zwycięstwo, tak później dowiadujemy się, że jedno uderzenie również równało się 1 zwycięstwo. Król najwyraźniej nie zbadał rzeczy, nie wyciągnął wniosków z 1 lekcji ze strzałą aby wykonać poprawnie kolejne poleceniem Elizeusza.

„Chwałą Bożą jest rzecz ukryć, a chwałą królów rzecz zbadać.” [Przyp. Sal. 25:2]

Ani król ani Elizeusz to nie byli zwykli ludzie. Elizeusz jako prorok mówił to co Bóg mu przekazywał a król jako król najprawdopodobniej wykonał polecenie pochopnie rozgniewawszy Elizeusza.

Mnie ciekawi czy łuk oraz strzały przygotował sam Elizeusz? Wiemy, że to król odwiedził Elizeusza gdy ten zapadł na chorobę.

Z tym,że uderzył 3 razy,a Prorok zdenerwował się i stwierdził,że powinien uderzyć więcej razy.
Już częściowo odpowiedział Pax vobiscum, mogło tak być,że król nie był dokładny czy roztargniony,ale mnie się raczej kojarzy to z nieracjonalnym wymaganiem, tzn. skąd król miał wiedzieć ,że powinien uderzyć 5 razy.Ja lubię jasne sytuacje i byłoby /moim zdaniem bardzo,bardzo skromnym/,że jeśli ktoś wymaga czegoś od drugiej osoby to niech mówi jasno i wyczerpująco, tym bardziej,że w tej sytuacji opisanej chodziło o ważne sprawy,bo o zwycięstwo /lub nie/ nad wrogiem,o los wielu ludzi,narodu.
Mam czasami wrażenie,że Pan Bóg "bawi się" z nami w takie zgadywanki i to mnie przeraża,że mogę źle odczytać,zrobić źle coś,bo po prostu nie wiem jak a konsekwencje i tak ponoszę sama lub bliscy.

Myślę, że rozwiązanie tego problemu jest prostsze, tylko wystarczy założyć bardzo prawdopodobną sytuację, w której strzały zostały przyniesione królowi w kołczanie [werset 15]. Czyli mógł mieć ich wszystkich pięć lub sześć. Oto ilustracja łuku z kołczanem pochodzącego ze starożytnych Teb w Grecji. Jak widać, jest w nim 5 strzał, o ile dobrze liczę:

http://www.bible-history.com/ibh/Greek+ ... heban+Bow+

Jeśli moja teoria jest słuszna, to po prostu król rzucał o ziemię kolejno po jednej strzale, a prorok miał do niego pretensje o to, że nie rzucił wszystkich do końca, tylko zatrzymał się na trzeciej strzale. Tekst oryginalny nie mówi, że uderzał "nimi" (czyli całym pękiem strzał - zresztą byłoby to trudne, bo musiałby je za każdym razem zbierać, żeby uderzyć wszystkimi ponownie).

Czyli podsumowując, prorok miał pretensję o to, że król nie wyjął i nie rzucił na ziemię wszystkich strzał z łuku, czyli całej otrzymanej amunicji. Gdyby byli na Dzikim Zachodzie, prorok miałby pretensję o to, że król nie "wystrzelał całego magazynka" (lepszej ilustracji na gorąco nie wymyśliłem, sorry). Stąd właśnie król powinien był wiedzieć, że ma uderzyć 5 razy i w takiej sytuacji oczekiwanie proroka nie byłoby absolutnie nieracjonalne.

https://www.blueletterbible.org/kjv/2ki ... onc_326018

Jeśli chodzi i przełożenie tego na nasze życie, to Bóg oczekuje od nas pełnego zaangażowania, jeśli ma nam zapewnić całkowite zwycięstwo. 60% zaangażowania może przynieść tylko częściowe zwycięstwo.

witajcie
Jasia napisała
"Mam czasami wrażenie,że Pan Bóg "bawi się" z nami w takie zgadywanki i to mnie przeraża,że mogę źle odczytać,zrobić źle coś,bo po prostu nie wiem jak a konsekwencje i tak ponoszę sama lub bliscy."

Zabrzmiało to bardzo niedobrze, czytając Słowo nigdy nie skłaniałbym się do takiego wniosku, Być może odpowiedzi nie szukasz tam gdzie ona jest w Słowie-Biblii, tylko w sobie, tzw "pokoju w sercu " itp. Psalm 62 werset 12."Jeden raz przemówił Bóg, a dwa razy to usłyszałem"Słowo zawiera odpowiedzi na każde zadane Panu pytanie co potwierdza miedzy innymi 2Tym.3.16-17.Myślę że często szukamy odpowiedzi do naszego życia mając tą odpowiedz już udzieloną- w Słowie Bożym.

_________________
Gdyż Pan wodzi oczyma swymi po całej ziemi, aby wzmacniać tych, którzy szczerym sercem są przy nim. 2 Krn. 16:9.

Tak,teraz rozumiem i dziękuję za wyjaśnienie. Po prostu nie mam tak obszernej wiedzy i stąd, może dla niektórych, naiwnie brzmią takie pytania. Nauczono mnie od dzieciństwa,aby pytać,jeśli czegoś nie umiem,nie rozumiem.
Dziękuję,że poświęciłeś swój czas.


Częściowo odpowiedź dałam powyżej. Czy pytać,mieć wątpliwości /nawet jeśli uraziłam twoje ucho / to coś złego? Ja nie napisałam przecież,że podważam Słowo,że na mój rozum powinno być tak czy inaczej ,nie wyciągałam wniosków tylko ZAPYTAŁAM. Kompetentnych ludzi,a nie bab na targowisku. Nie wiem dlaczego mnie potępiasz za to. Przecież nie szukam odpowiedzi w sobie,jak to sugerujesz,ale...już pisałam.

Witaj Jasia
Nie potepiam Ciebie. Odnioslem się do słów które napisalas o "wrazeniu"zabawy Pana z nami w zagadki. Pytac jak najbardziej dobra praktyka.Twoje pytanie jak najbardziej właściwe.A jeśli chodzi o urazenie mnie to nic takiego nie miało miejsca , zanipokoilo mnie Twoje słowa przypisujace Panu "bawienie" sie z nami w zabawy o niejasnych zasadach tak przynajmniej zrozumialrm cytowane Twoje słowa. Jesli poczulas się potepiona to bardzo przepraszam.

_________________
Gdyż Pan wodzi oczyma swymi po całej ziemi, aby wzmacniać tych, którzy szczerym sercem są przy nim. 2 Krn. 16:9.

Jasia nikt Cię nie potępia i ja nie zauważyłem, żeby ktoś wydał jakiś osąd. Wywołany napisał, że niedobrze to wygląda, i rzeczywiście jak się dłużej zastanowić, to zabrzmiało to co najmniej dziwnie. Myślę, że nie chodzi o urażenie czyjegoś ucha, tylko o zwrócenie uwagi, by ważyć słowa w stosunku do kogo je wypowiadamy. A mówimy o Najwyższym Bogu. Nasze ucho możesz urazić, ale ucho Boga? I tak, w tym przypadku myślę, że jest to złe. I jeszcze raz, nikt Cię nie potępił , ani nie potępia. Potośmy bracia , byśmy się napominali i prostowali:)
I ja czasem nie widziałem wielu rzeczy, które wydawały mi się normalne, a były niestosowne. A i teraz jeszcze pewnie wielu rzeczy nie widzę. Każdemu się zdarzają potknięcia i mi też niestety:) Ale uczę się być wdzięcznym , gdy mnie ktoś napomni i staram się to rozważyć:)

_________________
GrainTrader

Z jednej strony, Jasia po prostu zapytała, bo nie zrozumiała tekstu. I to się chwali. Z drugiej strony, nasz brak poznania w konkretnej sprawie nie powinien prowadzić do wniosku lub nawet obaw, że Bóg się z nami bawi w cokolwiek. W końcu napisał w swoim Słowie otwartym tekstem, że nas kocha i nie po to Syn Boży za nas umierał, żeby się teraz z nami bawić w cokolwiek. Myślę, że takie sformułowanie po prostu zaniepokoiło braci, ale nie wydali żadnego osądu, więc spokojnie Jasiu. I poćwicz sobie cytowanie na forum. Wystarczy kliknąć "podgląd", żeby zobaczyć efekty przed wysłaniem. A potem można zmienić.

Pozdrawiam Cię serdecznie

Moi Mili.
Jestem wdzięczna za wytłumaczenie tego wersetu.Już rozumiem,a niezrozumienie moje po prostu z braku tak szerokiej wiedzy wynika.

Nie masz mnie za co przepraszać. Wina leży po mojej stronie i po stronie niefortunnego sformułowania myśli /tzn.tych "mam wrażenie,że Bóg się bawi"/.
Raczej powinnam napisać,że kiedy czegoś nie rozumiem /z Pśw./ to pytam w myślach Pana:" nie pojmuję,przecież chyba żartów sobie z nas nie robisz,bo to nie Twój styl". Nadal nie brzmi to dobrze,ale zapewniam,że Pśw.czytam od lat z wielką pokorą, szacunkiem i wiarą w prawdziwość wszystkich przekazów.
Przepraszam,że trochę za ostro napisałam poprzednio