www.ulicaprosta.net

Dominik napisał –


Dominik, na Twoje pytanie, odpowiedziała już Maja, więc nie będę się powtarzała.

Napisz, czy teraz będziesz już przestrzegał całego Dekalogu biblijnego?
W tym również święcenia szabatu (soboty)?

Pozdrawiam.

quster napisał: -


Patrząc do oryginału Biblii w jęz. greckim, można zobaczyć że słowo "sabbaton" znaczy :siódmy dzień tygodnia, dzień kultu Bożego i świętego odpoczynku, a "sabbatismos" - szabatowanie, świętowanie szabatu, odpoczynek szabatu.

W liście do Hebrajczyków 4:9 jest fragment ..."zatem pozostaje szabatowanie dla ludu Boga..." (tłumaczenie dosłowne)
co jest wyjaśnione jako: świętowanie.

Zdanie z Listu do Hebrajczyków 4,9 powinno brzmieć:

Dlatego pozostaje zachowywanie soboty ludziom należącym do Boga".

Inaczej mówiąc pozostaje świętowanie soboty ludziom należącym do Boga.

Soboty nie niedzieli.

Bo to sobota jest siódmym dniem tygodnia.

Jeżeli należysz do Boga powinienieś święcić szabat (sobotę).

Czy wiesz o tym?

quster, zastanów się czy Pan Bóg w 2 Mojż. 20,1-17 nakazał izraelitom święcić siódmy dzień tygodnia – szabat (sobotę),
czy jeden dzień w tygodniu?

Jest to o tyle ważne, że jeśli święcony ma być szabat (sobota) – siódmy dzień tygodnia, to każdy kto nie święci tego dnia naruszając IV przykazanie Dekalogu, grzeszy przeciwko Bogu.

Czy zastanawiałeś się nad tym?

Pozdrawiam

Smoku Wawelski

A jak Ty rozumiesz te słowa: -

Zdanie z Listu do Hebrajczyków 4,9 powinno brzmieć:

Dlatego pozostaje zachowywanie soboty ludziom należącym do Boga".

Inaczej mówiąc pozostaje świętowanie soboty ludziom należącym do Boga.

Soboty nie niedzieli.

Bo to sobota jest siódmym dniem tygodnia.

Jeżeli należysz do Boga powinienieś święcić szabat (sobotę).

Czy wiesz o tym?

I czy pozostali uczestnicy tego forum zgadzają się z tym?

Daria:


Wow!
No, Ty powinnaś zostać tłumaczem listu Hbr z nagłówkiem: samowolny przekład Darii.
Już tu wyjaśniono o jakim odpoczynku mowa w Hbr 4:9. Czytaj cały rozdział, a nie czepiaj się jednego wyrazu z rdzeniem: sabat. Bo to wstyd stosować jehowickie praktyki w debacie między chrześcijaninami.




Zanim uzyjesz takich kategorycznych stwierdzeń, zastanów się, co napisał Paweł:
"Kimże ty jesteś, że osądzasz cudzego sługę? Czy stoi, czy pada, do pana swego należy; ostoi się jednak, bo Pan ma moc podtrzymać go. Jeden robi różnicę między dniem a dniem, drugi zaś każdy dzień ocenia jednakowo; niechaj każdy pozostanie przy swoim zdaniu. Kto przestrzega dnia, dla Pana przestrzega"

Daria, Hebr 4,9 wcale nie powinno tak brzmiec jak napisalas. Sabbatismos to chyba inne slowo niz sabbaton?? mamy wiec odpoczynek, a nie sobote! "A tak pozostaje jeszcze odpocznienie (sabbatismos) dla ludu Bozego". Koniec. Kropka.

Nie ma nakazu swiecenia soboty. Chcesz, to swiec sobie, ja nie zamierzam. I Smok nie zamierza, i Adam, i Lis, i Paulos, i............ mozna tu wymieniac. Pozostaja tylko Ty i Maja

PS. No jak te nasze pytania? Dalej szukasz odpowiedzi w necie?

Sorry, ale TO JEST JAWNA MANIPULACJA TEKSTEM. Tekst nie mówi, że chodzi o te święta, które się wypełniły w Mesjaszu. W oryginale tekst mówi, żeby nie sądzić nikogo z powodu szabatów [interlinia] - czyli wszystkich szabatów. Tekst w ogóle nie mówi o wyjątkach, które autor tego opracowania WZIĄŁ DOKŁADNIE Z SUFITU.

WSZYSTKO TO są cienie rzeczy przyszłych w przeciwieństwie do aktualnej rzeczywistości, którą jest Chrystus. Dlatego nie wolno sądzić nikogo z tego powodu, że nie obchodzi świąt, nowiów księżyca lub szabatów. Przeczytaj te dwa wersety uważnie tak, jak są napisane.

Jeśli się bardzo chce, to wszystko można udowodnić, nie zważając na to, co jest napisane. Ale na takim poziomie dyskusja jest wykluczona.

Przepraszam, że nie odpisuję po kolei, ale najpierw muszę zapoznać się z wszystkimi Waszymi postami.
Myślę, że mi to wybaczycie :?:

Szukający sceptyk napisał:

Szukający sceptyku, zwróć uwagę na to, że w liście do Rzymian 14 rozdz. 5 w.- apostoł porusza kwestię jedzenia lub niejedzenia w niektóre dni, chodzi o post.
Niektórzy z wczesnych chrześcijan nie jadali mięsa w środy i piątki, a inni jadali również w te dni mięso. Paweł mówi „Niech się każdy trzyma swego przekonania”. Kontekst wyklucza odniesienie powyższego fragmentu np.: do święcenia szabatu.



Odpowiadając na pierwszą część pytania :
pierwsze cztery przykazania z Dekalogu uczą nas podstawowej miłości do Boga.
Oto one:

I. Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie.

II. Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą. Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają Moich przykazań.

III. Nie będziesz wzywał Imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego Imienia do czczych rzeczy.

IV. Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana. Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram. W sześciu dniach bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty.

Jeżeli ktoś nie przestrzega jednego z wyżej wymienionych przykazań to nie obraża bliźniego, ale samego Boga z nieba.


Pozostałe sześć przykazań uczą nas podstawowej miłości do bliźniego.
Oto one:

V. Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie.

VI. Nie będziesz zabijał.

VII. Nie będziesz cudzołożył.

VIII. Nie będziesz kradł.

IX. Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek.

X. Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego".

Przykazania Dekalogu, to dwa przykazania miłości.
Na tych dwóch przykazaniach opiera się cały zakon i prorocy. Ew. Mat.22, 34-40.
Wypełnieniem więc zakonu jest miłość.

Pismo Święte uczy nas: "Tu się okaże wytrwanie świętych, którzy przestrzegają przykazań Bożych i wiary Jezusa " - Obj. 14,12.

Ponadto pamiętajmy o tym, że szatan będzie walczył z ludem Bożym, czyli z tymi, którzy przestrzegają przykazań Bożych i trwają przy świadectwie o Jezusie. Księga Objawienia 12,17.

Przykazania Boże są bardzo ważne również w naszych czasach, gdyż nic nie straciły ze swej ważności.
Dał je Bóg i nikt nie ma prawa ich zmienić.
Obowiązują w takiej formie w jakiej zostały podane w Biblii.


W proroctwie Izajasza 56,6-8. czytamy :-
"Cudzoziemców zaś, którzy się przyłączyli do Pana, ażeby Mu służyć i ażeby miłować imię Pana i zostać Jego sługami - wszystkich zachowujących szabat bez pogwałcenia go i trzymających się mocno mojego przymierza, przyprowadzę na moją Świętą Górę i rozweselę w moim domu modlitwy …."


Widzimy tu jasno, że Bóg oznajmia nam, że nie tylko Izrael, ale wszystkie narody gdy przyłączą się do Boga, zobowiązani są do Jego przymierza, łącznie z szabatem.


W Efezjan 2,19. apostoł Paweł mówi o nawróconych poganach tak:
"A więc nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga - zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus.”


Jeżeli jesteśmy zbudowani na naukach apostołów i proroków, a przede wszystkim na naukach naszego Zbawiciela, to słuchajmy ich i stosujmy się do tego, co nam nakazują.


Pan Jezus mówi: "Jeśli mnie miłujecie, przykazań moich przestrzegać będziecie." - Ew. Jana 14,15.


Czy miłujecie naszego Zbawiciela , jeżeli tak, to już wiecie, co powinniście czynić
Czy będziecie Mu posłuszni

Pozdrawiam
Maja.

Dario, Hebr. 4:9-10 to jest jedno zdanie i brzmi dokładnie:

"Zatem pozostaje szabatowanie [sabbatismos] dla ludu Boga, ten bowiem (który wszedł) do odpoczynku Jego, sam odpoczął od dzieł swoich, jak właśnie od swoich Bóg" [interlinia].

Szabatowanie to jest świętowanie i odpocznienie. Cały kontekst tego fragmentu mówi o wejściu do odpocznienia Bożego przez wiarę w Dobrą Nowinę - ponieważ Bóg zaczął odpoczywać w dniu siódmym od wszystkich swoich dzieł [4:4 oryginał]. Do odpocznienia wchodzimy my, którzy uwierzyliśmy [Ewangelii] [4:3]. Czyli mowa o takim szabatowaniu (odpocznieniu), do którego wchodzi się poprzez wiarę w Dobrą Nowinę. Do zachowywania Szabatu w sensie "soboty" nie wchodzi się poprzez wiarę w Dobrą Nowinę, bo ci, którzy nie wierzą w Dobrą Nowinę (niezbawieni Żydzi) zachowują Szabat jako "sobotę" - ale nie weszli do odpocznienia Bożego, bo nie uwierzyli Ewangelii.

Można zachowywać Szabat według ciała, ale nie szabatować razem z ludem Bożym w Chrystusie, który jest naszym Odpocznieniem, Panem Szabatu, naszą rzeczywistością [Kol. 2:16-17] i naszą sprawiedliwością [II Kor. 5:21]

Bardzo bym prosił o konkretne ustosunkowywanie się do konkretnych argumentów na podstawie Pisma, a nie zalewanie forum tasiemcowymi "mantrami" - to do niczego nie prowadzi, a jedynie obciąża serwer.

I proszę Cię Dario o konkretną odpowiedź na moje ostatnie posty zanim ruszymy z czymkolwiek dalej.

Maju, w którym miejscu tego wersetu jest napisane, że chodzi o kwestię jedzenia lub niejedzenia w niektóre dni? Czy mogłabyś przestać czytać to, czego NIE MA W TEKŚCIE, ewentualnie czy mogłabyś ODŁOŻYĆ NA BOK SWOJE BROSZURKI i zacząć myśleć własną głową?

Ja tam widzę wyraźnie, że chodzi o robienie różnicy między jednym dniem a drugim. O jedzeniu jest w wersecie 6, ale związek jedzenia z ocenianiem dnia JEST WZIĘTY Z SUFITU. Znowu.

Maja:


Ty piszesz takie teksty z przyzwyczajenia, z rozpędu, czy w pełni świadoma?

W Rz 14:
1. sprawa wyboru diety i dni do świętowania jest omawiana rozdzielnie.
2. nie ma tam ani jednego słowa o poście.

Smok Wawelski napisał:



Smoku Wawelski, napisałam Ci, że najbliższym kontekstem jest następny 17 wiersz „Wszystko to są tylko cienie rzeczy przyszłych; rzeczywistością natomiast jest Chrystus.”

Dowiadujemy się z tych wersetów, że nie jesteśmy zobowiązani do zachowywania tych świąt i szabatów, nowiu księżyca oraz spożywania, lub nie spożywania tych pokarmów i napojów, które są cieniem rzeczy przyszłych, i które znalazły swe wypełnienie w Chrystusie Jezusie.
Np. spożywanie baranka paschalnego, gdyż symbol baranka wypełnił się w ofierze Syna Bożego - Jezusa Chrystusa itp.


Poszczególne starotestamentowe święta miały głębokie znaczenie w zrozumieniu planu zbawienia,
i wskazywały na kogoś lub na coś, z chwilą śmierci Pana Jezusa symboliczne ofiary, święta przestały obowiązywać.
I tak paschą naszą stał się Chrystus - 1 Kor.5,7.
Obrzezka – to rozpoczęcie nowego, bezgrzesznego życia - Kol. 2,11, Rzym.2,28-29, Fil. 3,3.itd.:


W 1 Kor.7,19; apostoł Paweł uczy nas:

"Obrzezanie nie ma żadnego znaczenia i nieobrzezanie nie ma żadnego znaczenia, ale tylko przestrzeganie przykazań Bożych”

Widzicie, że apostoł, który był Żydem w dalszym ciągu przestrzegał wszystkich Bożych przykazań, w tym również święcił sobotę, a posłany przez Pana Jezusa do pogan, przekazywał im te Boże nauki.

W 1 Liście Jana 5,3 czytamy:
„Na tym bowiem polega miłość ku Bogu, że się przestrzega przykazań Jego, a przykazania Jego nie są uciążliwe”



Natomiast 1 Liście Jana 2,3-4 pisze:
„A z tego wiemy, że Go znamy, jeśli przykazania Jego zachowujemy.
Kto mówi znam Go, a przykazań Jego nie zachowuje kłamcą jest i prawdy w nim nie ma”

Wiecie już, co powinniście czynić, aby Was nie uznali za kłamców


Cotygodniowy szabat nigdy nie miał nic wspólnego z ceremoniami,
Nie był cieniem żadnej spełnionej w Chrystusie rzeczywistości.
Jest wieczną pamiątką dzieła stworzenia świata.


Zarówno teolodzy katoliccy, jak i protestanccy i prawosławni, otwarcie i szczerze przyznają, że w kwestii pochodzenia niedzieli nie można powołać się na autorytet Chrystusa, ani powagę Pisma Świętego.

Pamiętaj również o tym, że w listach apostoła Pawła są pewne rzeczy niezrozumiałe, które podobnie jak i inne pisma, ludzie niewykształceni i niezbyt umocnieni przekręcają ku swej własnej zgubie - 2 Pi. 3,16.

Od pierwszej do ostatniej Księgi Pisma Świętego Bóg zwraca uwagę na swe przykazania, w tym i na nakaz święcenia soboty.


Apostoł Paweł podkreślał, że przykazanie jest święte i sprawiedliwe i dobre ( Rzym.7,12 ).
Zobacz również Rzym. 3,20 i Rzym. 3,31.


W Liście Jakuba 2,10-11 czytamy:
„Ktokolwiek bowiem zachowa cały zakon, a uchybi w jednym, stanie się winnym wszystkiego. Bo Ten, który powiedział: Nie cudzołóż, powiedział też: Nie zabijaj; jeżeli więc nie cudzołożysz, ale zabijasz, jesteś przestępcą zakonu”

Idąc dalej tym samym tokiem rozumowania dochodzimy do wniosku, że Ten, który powiedział, nie zabijaj, nie cudzołóż, powiedział również - „pamiętaj o dniu szabatu, aby go święcić”


Czy Ty Smoku Wawelski pamiętasz o tym , a itur ,Adam, i Lis, i Paulos


Bo Ci, którzy są przeznaczeni do życia wiecznego będą przestrzegali wszystkich Bożych przykazań


Itur podkreślił, że Daria i Maja to czynią.


A czy Was nie obowiązuje słuchanie i stosowanie się do nauk Bożych


Pan Jezus mówi: „… jeśli chcesz wejść do żywota, przestrzegaj przykazań”

Czy ktokolwiek teraz może uczyć inaczej

Pozdrawiam
Maja.

Pisałem powyżej - chyba do Lisa. Żeby przywrócić rytualną czystość ludowi w obliczu Boga.


Czyli według Ciebie w 1000-letnim Królestwie nie będzie ludzi w normalnych, skażonych ciałach? To przeczytaj Iz. 65:19-25


Oczyszczani będą mieszkańcy Ziemi, którzy zaludnili 1000-letnie Królestwo w skażonych, śmiertelnych ciałach i ci, których oni zrodzą na Ziemi.

A co to znaczy, że Niewiasta jest "miłością z nieba nam daną" to już doprawdy nie wiem. Czyżby ta "miłość" porodziła chłopczyka i uciekała przed Smokiem [Obj. 12]? Pismo interpretuje się przez Pismo. Zobacz, kim była Niewiasta w księgach prorockich, bo objawienie nowe jest zawsze budowane na bazie objawienia starszego.


Objawienie nie przeczy prorokom, natomiast Biblia jest jedną księgą. Era Mesjańska jest znacznie dokładniej opisana przez proroków. Poczytaj Ezechiela rozdziały 44-48 i staraj się nie dorabiać symboliki tam, gdzie to nie jest potrzebne.


Stare są podstawą dla nowych - bo jakże inaczej mógłbyś być pewien, że te nowe są wiarygodne? Skąd wiedziałbyś, że Jezus jest Mesjaszem, gdybyś nie czytał Tory, proroków i Pism? Objawienie nowsze rzuca światło na objawienie starsze, ale Biblii nie czyta się od końca do początku, tylko od początku do końca.

Sorry, ale to jest typowo pogańskie odczytywanie żydowskiego tekstu. No i zupełnie pozbawione odniesienia do tego, do czego Jezus się odnosił - a On odpowiadał na pytania postawione przez faryzeuszy w Mar. 7:1-5. Niestety, odcinasz odpowiedź Jezusa od pytania, na które odpowiadał, a potem twierdzisz, że On odpowiada na pytanie lub problem, który... postawiłeś Ty sam.

Jezus nie mówił o czystości pokarmów, tylko o rytualnym umywaniu rąk, żeby człowiek się nie skalał. Jezus oczyścił pokarmy w tym sensie, że same w sobie nie kalają człowieka przed Bogiem w sensie rytualnym nawet wtedy, jeśli ktoś nie umyje rąk - tutaj nie ma nic "duchowego, umownego i figuralnego". Trzeba tylko przeczytać kontekst całej rozmowy Jezusa z faryzeuszami. Po co szukać figur tam, gdzie ich nie ma?

Ponieważ jest już bardzo późno proponuję, abyśmy powrócili do tej
rozmowy w najbliższym czasie.

Pozdrawiam
Maja.

Maju, bądź łaskawa odnieść się do moich argumentów, zamiast w kółko powtarzać swoją "mantrę", bo będę zmuszony Cię ignorować.

TO JEST FORUM DYSKUSYJNE, A NIE PROPAGANDOWE!


Najwyraźniej apostoł Paweł był innego zdania, bo napisał wyraźnie, że szabat jest cieniem rzeczy przyszłych, a rzeczywistością jest Chrystus [Kol. 2:16-17]

Jeśli się nie zgadzasz, to poproszę o INNĄ SENSOWNĄ INTERPRETACĘ TYCH WERSETÓW. I o odpowiedź na konkretne agrumenty: