www.ulicaprosta.net

To prawda - że obowiązkiem pielęgnować własną świętość i każdy zda sam za siebie sprawę - między innymi zda też sprawę z tego, jaki miał stosunek do grzechu, do zboru, do zborowników, co zrobił, żeby naprawić błędy, albo też czego nie zrobił, chociaż mógł zrobić itp. - z tego wszystkiego każdy zda sprawę i takie zasłanianie się troską o własną świętość najpierw, nic nikomu nie pomoże w usprawiedliwieniu grzechu zaniedbania o świętość zborową, czy świętość najbliższych sióstr i braci.
Bo niestety rzeczywistość tak się ma, że powszechna letniość i obojętność na kondycje zborową i raczej brak jakiekolwiek świętości, właśnie w ten sposób zawsze bywa tłumaczona - że najpierw o własną mamy się troskać itp. - no i wygląda to wszystko tak... jak wygląda... Jasne, że zdamy z tego sprawę, każdy za siebie, ale nie ma co się cieszyć, moim zdaniem... On/ona zda za siebie, a mi przyjdzie zdać sprawę za siebie - i modle się bym nie była "znaleziona naga". Zrobić niewiele co mogę, ale modle się i próbuje, a nie zasłaniam się hasłami o "najpierw od siebie".... ciężko jest...

Co do opisanej sytuacji - skoro ta siostra rozwiodła się nie z "własnego widzimisie" jak piszesz, to wasz pastor wyrządził krzywdę zarówno tej siostrze, tak i zborowi, no i sobie oczywiście... Postępować należy tak jak zaleca Słowo Boże, a nie udawać bardziej świętego od tego co jest napisane... Ale takie sytuacje są dość powszechne. Przykro.

No i właśnie o to mi chodzi. Jak łatwo z pozoru kogoś osądzić. Nic nie wiesz o tej siostrze i jej pastorze więc dlaczego tak łatwo już wydałaś na niego wyrok? Dlaczego nie jesteś w stanie mi zaufać że wiem o czym piszę. Nie będę tego tematu rozwijać bo to ani czas ani miejsce. Dziwię się tylko że właśnie ty - tak zagorzała zwolenniczka uświęcenia - karci wieloletniego pastora za wykluczenie ze zboru kogoś kto zgrzeszył grzechem cudzołóstwa i nie wyraził z tego powodu żadnej skruchy. Jeszcze długa droga przed tobą Axanno.

Ja nie zaprzeczam, że przede mną długa droga i całkiem jest możliwe, że o wiele dłuższa, niż, na przykład, Twoja, ale napisałaś dość wyraźnie:

Jeżeli zrozumienie przeze mnie słów - "rozwiodła się nie z własnego widimisie i po jakimś czasie poznała" - jest niewłaściwe, lecz tak naprawdę miało miejsce cudzołóstwo, choć z Twojej poprzedniej wypowiedzi niezbicie wynika, że nie miało - więc jeżeli opacznie zrozumiałam i "wydałam wyrok", co prawda na podstawie Twoich dość wyraźnych oświadczeń, nie pozostawiających wątpliwości - to przepraszam.

Hmmm...Należałoby chyba rozpocząć nowy wątek. Czy wierzącej rozwódce w świetle Bożego Słowa można ponownie wyjść za mąż?

Ewo, mam prośbę: Zanim zaczniesz jakiś nowy wątrek, spróbuj poszukać, czy taki już nie istnieje. Akurat ten o rozwodach już jest i szkoda byłoby go dublować.

A możesz podać link bo szukałam ale nie znalazłam?

Już znalazłam Smoku. Poczytałam troszkę. Wszystkiego się nie dało bo za dużo tych wypowiedzi. Ale co najważniejsze to wyłapałam.

Axanno, jakbyś mogła doprecyzować bo nie bardzo zrozumiałam dlaczego uważasz że jesli wierząca rozwodzi się nie ze swojej winy i po jakimś czasie kogoś poznaje to może powtórnie wyjść za mąż. Jak to uzasadnisz?

Owieczko, jeśli chodzi o tą ignorancję to chodziło mi o to że nie bardzo wiem jak to jest że jeden wydaje owoc obfity i w krótkim czasie a inny mały i po długim czasie. Ale Słowo nas poucza że jeden wydaje owoc 30krotny a drugi 60krotny itd. no i ze niektórych ogrodnik dlugo okopuje zeby go wogole wydali.

Uzasadnię tym:

1Kor 7:12-15 Bw „Pozostałym zaś mówię ja, nie Pan: Jeśli jakiś brat ma żonę pogankę, a ta zgadza się na współżycie z nim, niech się z nią nie rozwodzi;(13) i żona, która ma męża poganina, a ten zgadza się na współżycie z nią, niech się z nim nie rozwodzi.(14) Albowiem mąż poganin uświęcony jest przez żonę i żona poganka uświęcona jest przez wierzącego męża; inaczej dzieci wasze byłyby nieczyste, a tak są święte.(15) A jeśli poganin chce się rozwieść, niechże się rozwiedzie; w takich przypadkach brat czy siostra nie są niewolniczo związani, gdyż do pokoju powołał was Bóg.”

Mąż tej siostry nie był poganinem. Tym większa tragedia tej rodziny. A jeśli chodzi o podany przez ciebie werset to mówi on tylko o rozwodzie a nic o ponownym małżeństwie. Zresztą zboczyłyśmy z tematu. Przyznaję chyba trochę z mojej winy. Pozdrawiam cię Axanno! Płyń dalej pod prąd bo jak to Smok napisał z prądem to wyłącznie MARTWE ryby płyną.

Ewo- widzę jakąś sprzeczność w Twoich wypowiedziach. Z jednej strony jesteś za uświęceniem, widzisz konieczność w podjęciu walki o święte życie. Z drugiej strony jesteś niezadowolona ze sposobu, w jaki to czynią niektórzy. I chciałabyś, aby "złagodnieli", pozwolili osobom letnim na pozostanie w zborze, walcząc jedynie za pomocą modlitw i niekończących się życzliwych rozmów.
Ale to nie działa. Jeśli ktoś chce, to się odwraca od złych dróg, słucha Słowa, zmienia się- nawet , jeśli idzie mu powoli, to widać. Jeśli jednak nie chce, to nie zjednasz go swoją życzliwością, rozumianą przez Ciebie jako miłość. Ktoś, kto nie chce iść za Bogiem w swoim życiu, potrafi dużo tej życzliwości od innych wziąć( i wycisnąć jak cytrynę), jednak sam zostaje w tym stanie, w jakim go "życzliwy" zastał.
Człowiek musi sam chcieć, sam wołać do Boga , żeby pokazywał mu różne rzeczy, musi chcieć poznawać Słowo- takiemu pomożesz okazując mu swą życzliwość, uczynność, oferując cierpliwość i czas.
Jeśli ktoś nie chce i wygodnie mu ze starym życiem, to możesz na rzęsach stanąć i nic to nie da.
Z letnimi chrześcijanami nie da się zbudować wspólnoty. A o miłości między nimi można tylko pomarzyć.

To że ktoś się mianuje chrześcijaninem jeszcze nie oznacza, że nie jest tak naprawdę poganinem. Chrześcijanin z żoną się nie rozwiedzie...
Co się tyczy zacytowanego wersu, to i owszem, nie piszę, tam, że można się ożenić, ale piszę natomiast, że są sytuacje, gdy można się rozwieść i gdy brat czy siostra "nie są niewolniczo związani" - ja rozumiem to jak "wolni", a skoro wolni, to zapewne jak i każdemu innemu wolnemu chrześcijaninowi wolno im jest zawrzeć związek małżeński.
Również pozdrawiam i życzę Bożej opieki

Owieczko! Wierz mi że działa. Ja jestem tego przykładem i dziękuję że Pan był dla mnie cierpliwy i otoczył mnie ludźmi którzy okazywali mi miłość. Chcę ją innym rozdawać z wdzięczności za to co uczynił mi Bóg bo miłosierdzie góruje nad sądem i takim sadem chcę być sądzona. Dla mnie letni to taki który zbłądził ale zna prawdę i może na daną chwilę nie ma siły ale w głębi serca pragnie zmiany a taki który nie wykazuje ani odrobiny chęci odwrócenia się od swych grzechów to nie jest letni tylko nienawrócony i takiego to trzeba ewangelizować a nie napominać. Co nie zmienia faktu że życzliwość choć to czasem trudne też mu należy okazać. Ja to widzę w ten sposób i niech każdy pozostanie przy własnym zdaniu.

Axanno! Wierz mi że był człowiekiem nawróconym i przez wiele lat wydawał dobry owoc a zbawienie to powien proces który należy sprawować z drżeniem i bojaźnia a kto tego nie robi niestety może znieważyć Ducha łaski i stracic zbawienie (oczywiscie z własnej woli). A wniosek jaki wysnułaś z tego wersetu jest powiedziałabym mało bezpośredni ale nie będę się z toba spierać o słowa.