www.ulicaprosta.net

Droga Owieczko! Dzięki za te fragmenty a szczegolnie za te cytaty z podanego przez Jartura linka. Mnie się ostatnio czesto zdarza spiewac na jezykach i to nie tylko na nabozenstwie a swoja droga to mialam pewne watpliwosci bo sie balam ze ktos o mnie pomysli ze sie popisuje albo cos w tym stylu ale teraz me watpliwosci sie rozwialy. Alelluja!

Jak WAM się wydaje, czy w takim razie można trzymać się sugestii z Listu Jakuba odnośnie i tej sytuacji jaką jest BRAK charyzmatów? Chodzi mi o to, że jeśli jest pragnienie posiadania, to we fragmencie tym są wskazóki dotyczące ewentualnych przyczyn BRAKU. Kiedyś wydawał mi się ten fragment berdzo taki ostry w osądzie wierzącego, ale po latach dostrzegam tu mądrość JHWH i Jego znajomość serca człowieka:

Pożądacie, a nie macie; zabijacie i zazdrościcie, a nie możecie osiągnąć; walczycie i spory prowadzicie. Nie macie, bo nie prosicie. Prosicie, a nie otrzymujecie, dlatego że źle prosicie, zamyślając to zużyć na zaspokojenie swoich namiętności. Wiarołomni, czy nie wiecie, że przyjaźń ze światem, to wrogość wobec Boga? Jeśli więc kto chce być przyjacielem świata, staje się nieprzyjacielem Boga. Albo czy sądzicie, że na próżno Pismo mówi: Zazdrośnie chce On mieć tylko dla siebie ducha, któremu dał w nas mieszkanie? Owszem, większą jeszcze okazuje łaskę, gdyż mówi: Bóg się pysznym przeciwstawia, a pokornym łaskę daje. Przeto poddajcie się Bogu, przeciwstawcie się diabłu, a ucieknie od was. Zbliżcie się do Boga, a zbliży się do was. Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, ludzie o rozdwojonej duszy. [Jk 4:2-8 Bw ]
Jak w tym Psalmie: "Badaj mnie, Boże, i poznaj serce moje,Doświadcz mnie i poznaj myśli moje! I zobacz, czy nie kroczę drogą zagłady, A prowadź mnie drogą odwieczną!" [Ps 139:24 Bw ]
Dostrzegam u siebie prawidłowość taką, że jak trwam w odpowiedniej postawie przed JHWH, to ON odpowiada i konsekwentnie pokazuje coś co wymaga lekarza : ) JA miałam taką sytuację, że trwałam w ukrytym grzechu, bo tłumaczyłam sobie, że TO na pewno grzechem być nie może, bo nie czytam o takim w Piśmie, a poza tym, mówiłam sobie: "ja nie mam teraz wpływu na to, żeby to zmienić" [checheche]. To było życiem w bezczelnym kłamstwie przed JHWH.... konsekwencje tego były takie, że zaczęłam się ocierać o obłęd w myślach. Ale w końcu zdecydowałam zawrócić...i znowu zrozumiałam co jest w tym grzechem i jedynym ratunkiem było szczerze pokutować.
A piszę to w tym miejscu, bo bardzo chciałam wtedy mówić innymi językami, bo to wyżej , bardziej duchowo plasowało pozycję wierzącego w tej wspólnocie, gdzie byłam. I pdjęłam decyzję, że będę robić jak mi kazano: byle coś mówić...zaczęłam się czymś takim posługiwać "na kształt języka". I potem musiałam z tego też pokutować - bo inaczej sobie tego nie wyobrażam [żeby za takie kłamstwa nie pokutować przed JHWH].
I tak mi ten fragm. z Listu Jakuba przychodzi do głowy, że tak jak są różne przyczyny "nieproszenia", tak są różne przyczyny niewłaściwego proszenia i braku. Ale za każdym razem u mnie prawdą było, że przy "poddaniu się i zbliżaniu się do JHWH" On robił większe rzeczy - niż te o które prosiłam, bo nie pozwalał żebym poniosła szkodę na duszy własnej.

Otóż to.. Okłamywanie siebie samego to takie samo kłamswto, jak każde inne...I grzech. Ale chwała Bogu, ze pokazuej nam przez Ducha te rzeczy i kłamstwa obnaża.
Gorzej, jeśli ktoś nie chce zobaczyć prawdy...

Ewa Maja napisała:


Ciesze się razem z tobą bo to jest zwycięstwo, gdy widzimy prawdziwy wymiar wolności w Duchu Świętym, bo jak mówi słowo: gdzie Duch Pański tam wolność, również śpiewam w językach, gdy mnie do tego pobudzi Boży Duch i jest to ciekawe doświadczenie czasami mam wrażenie jakby jakieś drzwi się otwierały, ale nie można na tym się zatrzymać raz podczas uwolnienia jednej osoby zdemonizowanej gdy uwielbialiśmy Boga w Duchu, diabeł z furia darł się przez jedna osobę zamknijcie się ! nie cierpię tego !
i wcale się nie dziwie, ze właśnie ten dar najwięcej problemów sprawia wierzącym, którzy go nie doświadczają, a nagminnie jest on lekceważony,
już niejednokrotnie przekonałem się jak bardzo diabeł boi się takiego przejawu działania Ducha, pod warunkiem ze to są prawdziwe języki a nie jakiś falsyfikat i podróba, ale tak jak pisałem powyżej nie można się koncentrować tylko na jednym darze nie można się na nim zatrzymać..
jest napisane a gdy wszyscy prorokują :

1 Kor. 14:23-25
23. Jeśli się tedy cały zbór zgromadza na jednym miejscu i wszyscy językami niezrozumiałymi mówić będą, a wejdą tam zwykli wierni albo niewierzący, czyż nie powiedzą, że szalejecie?
24. Lecz jeśli wszyscy prorokują, a wejdzie jakiś niewierzący albo zwykły wiemy, wszyscy go badają, wszyscy go osądzają,
25. Skrytości serca jego wychodzą na jaw i wtedy upadłszy na twarz, odda pokłon Bogu i wyzna: Prawdziwie Bóg jest pośród was.
(BW)
wielokrotnie podczas modlitwy w językach przychodzi proroctwo lub przejawia się inny dar... stąd Paweł pisze aby nie zatrzymywać się tylko na językach, lecz aby zacząć od nich, aby mógł manifestować się dar proroctwa i inne dary, które często płynnie współgrają ze sobą uzupełniając się nawzajem.

_________________
"Teologia bez przeżycia, jest jak wiara bez uczynków"

Witam wszystkich!

Tak sobie czytam i interesuje mnie jeszcze jedna sprawa.
Czy może się tak zdarzyć że wierzący zostanie ochrzczony Duchem Świętym (co zostanie potwierdzone mówieniem na językach) a potem już tego daru nie będzie miał?
Czyli że będzie to tylko jednorazowa czynność na potwierdzenie chrztu Duchem Świętym?
Czy to biblijne?

Pozdrawiam serdecznie!

_________________
2Tm 3:16 "Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości,"

Witaj Gabi,


Dar jest darem i nie czytam w Biblii, żeby został odbierany po tym, jak został dany na potwierdzenie chrztu Duchem Świętym. Każdy obdarowany może na przykład przestać się modlić językami z jakichś powodów, a po jakimś czasie (nawet po latach) znowu się zacząć modlić w ten sposób. Tak wynika z moich doświadczeń - właściwie z doświadczeń innych, o których słyszałem. Jeśli nieodwołalne są dary powołanie Boże, to myślę, że można mówić o problemach z ich używaniem i usługiwaniem, ale nie z ich utratą.

nie żebym się czepiał i polemizował w kwestii zagadnienia darów DŚ ,
ale argument o nieodwołalnych darach Bozych dotyczy zupełnie innej kwestii a mianowicie zbawienia Izraela .
Tendencja do argumentacji poglądów za pomoca wyrwanych z kontekstu wersetów wydaje się być powszechna .

_________________
Znalazłem Prawdę !!!
Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie (Jana 14,6).
www.tiqva.pl

"Bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne." [Rz 11:29] Skoro w tym wersecie "charismata" przetłumaczono jako "dary łaski" to wydaje się, że mowa o obdarowaniu [myślę, że ogólnie w sytuacji gdy mamy do czynienia z darami, a nie tylko z obietnicami]. "Klesis" przetłumaczono jako wezwanie ["Theou"-Boże] i to dotyczy Izraela z pewnością. Może warto poszukać i innych miejsc w Piśmie potwierdzających to co kombinuję i uprawnienie takiej interpretacji? Przychodzi coś komuś do głowy?

Myślę, że pisząc o Izraelu Paweł podaje pewną ogólna zasadę, która w kontekście najbliższym oznacza nieodwołalność wezwania [powołania] Izraela. Nie za bardzo wiem, jak taka ogólna zasada miałaby się odnosić do Izraela, który jest na razie nieodrodzony - skąd miałby mieć "nieodwołalne charyzmaty"? A skoro Izrael w tej chwili nie posiada charyzmatów (bo te są dane Kościołowi) to jak ta zasada może dotyczyć wyłącznie Izraela? Ktoś mię oświeci?

Czy nieodwołalność "darów" ["charyzmatów"] może być rozpatrywana tylko w kontekście "porównawczym"? Chodzi mi o to, że np. nieodwołalność "powołania" [Izraela, o czym mowa w całym fragm.] jest postawiona w takiej samej mocy, jak nieodwołalność "darów" ["charyzmatów"] dla odrodzonych wierzących?

Gdyby odnieść tę zasadę do całego fragmentu o Izraelu z Rzym. 11:25-31, to mogłoby się okazać, że nieposłuszeństwo nie powoduje utraty daru łaski [ani powołania] - tak jak posłuszeństwo nie jest warunkiem otrzymania daru łaski [albo powołania]. Duch rozdaje charyzmaty wedle swojej woli [I Kor. 12:11] i nigdzie nie czytam, żeby odbierał charyzmaty. Cały czas uważam, że charyzmat można posiadać, ale go "zakopać" [jak darowany talent w przypowieści] w ramach nieposłuszeństwa Bogu i nie służyć nim Kościołowi. Jednakże po upamiętaniu można znowu nim służyć. Izrael nieposłuszny nadal jest wybrany i kiedyś się nawróci, ale na razie Żydzi nieposłuszni Bogu i będący wrogami Ewangelii nie korzystają z owoców swego wybrania (nie służą Bogu w Duchu). Być może tak samo jest z wierzącymi, którzy mają dar kiedyś im udzielony, ale nie korzystają z owocu jego działania (nie służą Bogu w Duchu). Nie będę się przy tym upierał, ale wydaje mi się to sensowne.

argumentując trwałośc darów DŚ mozna się posługiwac innymi wersetami ,

ale nie rzymian 11:29 .
kontekst wersetu 28 wyrażnie wskazuje ze Izrael jest umiłowany przez Boga ze względu na praojców . słowo " bowiem " w wersie 29 wyraźnie wskazuje że dotyczy to własnie tych obietnic danych praojcom . użycie słowa charisma niczego nie zmienia .
wyraz charisma oznacza na równi : łaske , dobrodziejswo a także dar łaski lub charyzmat . ( patrz biblia stronga )
wystarczy trzymac się sztywno kontekstu . w tym wypadku wyraźnie widac że dotyczy to łaski i dobrodziejstwa czyli obietnic danych Abrahamowi i potomkom . akurat w tym wypadku nie chodzi o charyzmaty , dlatego nie należy mieszac w to odrodzonych pogan skoro rzeczony tekst 29 wersetu dotyczy potomstwa Jakuba (patrz werset 26 ) .

wyznaje zasadę " trzymaj sie tekstu i kontekstu jak ślepy płotu" . to dobra zasada .

_________________
Znalazłem Prawdę !!!
Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie (Jana 14,6).
www.tiqva.pl

Tego nikt nie neguje, Drogi Poszukiwaczu. Chodzi tylko o to, czy Paweł nie podaje pewnej ogólnej zasady, którą obejmuje w tym przypadku (czyli w kontekście najbliższym) Izraela.


Użyty w Rzym. 11:29 wyraz to "charismata", a nie "charisma". Mamy liczbę mnogą - a "charismata" jako liczba mnoga oprócz omawianego miejsca jest w Rzym. 12:6; I Kor. 12:4, 9, 28, 30, 31 - WSZYSTKIE mówią o darach duchowych. Warto na to zwrócić uwagę. Ja zwróciłem. Dlatego właśnie mam takie wrażenie, że zasada szersza i bardziej ogólna została tutaj zastosowana do konkretnego, węższego przypadku. Paweł robi to w kilku miejscach swoich listów.


Ja się trzymam tekstu i kontekstu jak płotu. Tylko staram się nie być ślepy i czasem popatrzeć dalej niż na płot - to jest jeszcze lepsza zasada.

Obietnic danych Abrahamowi , Izaakowi i Jakubowi było co najmniej trzy więc liczba mnoga obietnic jest jak najbardziej wskazana . Nie ma potrzeby dokładac do tego innej teologii .




patrzec mozna lecz trzymając się płotu . Ja napisałem JAK Ślepy a nie Ślepy . Jak się puścisz płotu to idziesz w maliny . Tekst Mówi to co mówi . Można dokładać do tego własne teorie ale lepiej jest czytać to co napisane i na tym poprzestać . A jeśli interpretowac to zgodzie z tekstem i kontekstem . W tym wypadku dotyczącym dzieci Jakuba .

p.s Może zamias bronic tego argumenu z rzymian podaj inny który by popierał nieutracalnośc darów DŚ.

_________________
Znalazłem Prawdę !!!
Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie (Jana 14,6).
www.tiqva.pl