www.ulicaprosta.net

Ty święcisz niedzielę ja sobotę i nie zmuszam Cię do zmniany stanowiska.
Ja Ciebie nie osądzam. Jednak wydaje mi śię, że z uporem trwasz w czymś błędnym. A w myśl pisma:
2 Tym. 3:16
16. Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości,

Jeżeli każdy sam w swoim sercu nie rozważy spokojnie, z modlitwą prosząc Boga o Ducha Św, tych spraw, to cóż pozostaje...
Wydaje mi się, że wielu z was gdzieś w sumieniu sie ze mną zgadza ale z jakiegoś powodu, może tradycja, może coś innego, nie przyzna mi racji na forum. A przecież:
Dz.Ap. 5:29
29. Piotr zaś i apostołowie odpowiadając, rzekli: Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi.


1 Kor. 7:19
19. Obrzezanie nie ma żadnego znaczenia i nieobrzezanie nie ma żadnego znaczenia, ale tylko przestrzeganie przykazań Bożych.

1 Jan. 2:4
4. Kto mówi: Znam go, a przykazań jego nie zachowuje, kłamcą jest i prawdy w nim nie ma.

1 Jan. 3:22
22. I otrzymamy od niego, o cokolwiek prosić będziemy, gdyż przykazań jego przestrzegamy i czynimy to, co miłe jest przed obliczem jego.

1 Jan. 5:3
3. Na tym bowiem polega miłość ku Bogu, że się przestrzega przykazań jego, a przykazania jego nie są uciążliwe.

Obj. 12:17
17. I zawrzał smok gniewem na niewiastę, i odszedł, aby podjąć walkę z resztą jej potomstwa, które strzeże przykazań Bożych i trwa przy świadectwie o Jezusie.

Obj. 14:12
12. Tu się okaże wytrwanie świętych, którzy przestrzegają przykazań Bożych i wiary Jezusa.



Na marginesie nie jestem też w Kościele Adwentystów ani w organizacji S.J.

Już Ci pokazywaliśmy, że nie rozumiesz Pism, na które się powołujesz. Ile razy można to samo wałkować? Znowu mamy wracać do Kol. 2:15-16 i Rzym. 14:15? I tłumaczyć Ci, dla kogo szabat jest znakiem i które przykazaia są dla kogo? Daj juz spokój. Jeśli zamierzasz przestrzegać przykazań dla Izraela, to przestrzegaj WSZYSTKICH. A innym daj spokój.

Sorry, a ja mam pytanie, bo chcialabym znać, Smoku, Twoje zdanie.
Na przyklad, jakbym chciala zrobić sobie w sobote swój osobisty "shabat", czy " szabat" - uwielbiać mojego Pana Jezusa Chrystusa - mojego Mesjasza i mojego Zabwiciela i Mojego Boga - to masz coś przeciwko temu? A w niedziele też bym Go uwielbiala i wponiedziałek - to masz coś przeciw temu?
A jakbym Ciebie zaprosiła do siebie do domu na takie uwielbienie to miałbyś coś przeciw temu i czy wazny byłby dzień tygodnia?
Rozumiem, że w tygodniu pracujesz, wiec sobota - to coś zlego?
Tak poza tym, nie jestem Adwentystką. Jestem z JJP
www.jjp.org.pl
i nie głosimy tam ewangeli sukcesu, ale, sukces ewangelii - mówię tak na wszelki wypadak, jakby co..

A my wierzymy tak:


Źródła doktrynalne

Biblia, tj. Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w zamkniętym kanonie 66 ksiąg, (z czego 39 przypada na Stary Testament, a 27 ksiąg na Nowy Testament), jest jedynym natchnionym przez Boga słowem, zapisaną Bożą wolą przekazaną ludziom, aby prowadzić ich do zbawienia przez wiarę w Jezusa Chrystusa.

Biblia jest ostatecznym źródłem i autorytetem w sprawach życia i wiary oraz fundamentem i podwaliną wszelkiej prawdy i nauczania. Biblia jako zamknięty i pełny zapis szczegółowego Bożego objawienia danego ludzkości, opisujący drogę zbawienia, nie podlega jakimkolwiek uzupełnieniom. Jej treść nie może być uszczuplana bądź traktowana wybiórczo jako podstawa doktrynalna dla uzasadnienia ludzkich tez i sądów.

Biblia nie podlega też dowolnemu wykładowi, a zwłaszcza takiemu, który stałby w sprzeczności z naturą Boga objawioną w Piśmie Świętym i z duchem Ewangelii prawdy i wolności Jezusa Chrystusa. Wszelkie ludzkie doświadczenie oraz treść tradycji pozostają w pozycji podrzędności wobec Pisma Świętego i jako takie nie są wiążące dla ludzi w sprawach życia i wiary oraz podlegają weryfikacji w świetle przekazu Słowa Bożego.
Zasady doktrynalne

W naszej wierze i działaniu opieramy się na najstarszych chrześcijańskich wyznaniach wiary, w szczególności na tak zwanym apostolskim, nicejskim oraz atanazjańskim wyznaniu wiary.

Wyznania te sięgają początków chrześcijaństwa i Kościoła Powszechnego założonego przez Pana Jezusa Chrystusa. W ten sposób nawiązujemy do wczesnej tradycji apostolskiej pierwszych wieków chrześcijaństwa.

Odwołujemy się również i korzystamy z osiągnięć myśli teologicznej Wielkiej Reformacji europejskiej XVI wieku, jak również późniejszego dorobku nurtów przebudzeniowo-reformacyjnych pietyzmu, metodyzmu, ruchu zielonoświątkowego, charyzmatycznego, a ostatnio także tzw. nowoapostolskiej reformacji


Wyznanie wiary

Jest tylko jeden prawdziwy, wieczny, doskonały w świętości, prawdzie i miłości, Trójjedyny Bóg: Ojciec, Syn i Duch Święty, którzy są sobie współistotni.
Bóg Ojciec jest Stworzycielem Nieba i Ziemi.
Bóg Syn - Jezus Chrystus – prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek. Został poczęty przez Ducha Świętego, zrodzony z Marii - dziewicy, żył bezgrzesznym życiem i na krzyżu Golgoty poniósł odkupieńczą śmierć za grzech świata. Odkupił ludzkość od winy i kary za grzech. Zmartwychwstał w ciele, wstąpił do nieba i powróci na ziemię w mocy i chwale, by sądzić żywych i umarłych oraz ustanowić Swoje Królestwo. Jest On obecnie jedyną głową Kościoła. Jezus Chrystus jest też jedynym zbawicielem człowieka i jedynym pośrednikiem pomiędzy Bogiem, a człowiekiem. Człowiek może być zbawiony tylko z łaski przez wiarę w Jezusa Chrystusa.
Bóg Duch Święty przekonuje wewnętrznie człowieka, udowadnia grzech, przekonuje o sprawiedliwości i nieuchronnym sądzie. Umożliwia nawrócenie się – duchowe odrodzenie człowieka, a zamieszkując w wierzących, uzdalnia ich do świętego życia i służby na świecie.
Człowiek został stworzony na Boży obraz i podobieństwo, świadomie upadł w grzech a jedyna nadzieja jego odkupienia jest w Jezusie Chrystusie, Bożym Synu.
Zbawienie jest darem od Boga danym z łaski poprzez wiarę w Jezusa Chrystusa. Jezus zwyciężył grzech, chorobę, ubóstwo oraz wszelką moc szatana i dzięki temu udostępnił wszystkim ludziom pełne zbawienie tu na ziemi. Ludzie dzięki własnym staraniom i wysiłkom nie są w stanie powrócić do Boga i są oddzieleni od źródła zbawienia. Zbawienie staje się udziałem człowieka, gdy ten odwraca się od swoich grzechów i autentycznie żałuje za nie; wierzy w sercu, że Bóg wzbudził Jezusa z martwych a swoimi ustami wyznaje, że Jezus jest jego Panem (Rzym. 10:9, I Kor. 12:3, II Kor. 4:5, Flp. 2:11). Znakiem zbawienia jest osobiste, wewnętrzne świadectwo Ducha Świętego w sercu każdej osoby. Zewnętrznym znakiem wierzącego wobec wszystkich ludzi jest życie w świętości i miłości bliźniego. Zbawienie dokonuje się przez osobistą wiarę człowieka w Jezusa Chrystusa, a nie przez ludzkie uczynki, które są ważnym, ale tylko zewnętrznym potwierdzeniem naszej wiary.
Kościół Uniwersalny jest Ciałem Chrystusa na ziemi i ponad wszelkimi podziałami zachowuje duchową jedność, a każdy odrodzony duchowo i praktykujący wierzący jest Jego integralną częścią. Zadaniem Kościoła jest zwiastowanie Ewangelii wszystkim ludziom i czynienie ich uczniami Jezusa Chrystusa.
Kościoły Lokalne tworzą na ziemi Kościół Uniwersalny. Są to społeczności chrześcijan, wydzielone organizacyjnie, samostanowiące się i gromadzące się w określonych miejscach.
Chrzest przez zanurzenie w wodzie (osób świadomie wierzących) symbolizuje dla wierzącego jego śmierć z Chrystusem i zmartwychwstanie wraz z nim, aby móc żyć odrodzonym życiem.
Spożywanie Wieczerzy Pańskiej - Komunii (pod obiema postaciami chleba i wina symbolizującymi ciało i krew Jezusa) odbywa się na pamiątkę ofiary Jezusa złożonej z Jego ciała i krwi.
Chrzest w Duchu Świętym jest dostępny dla każdego, kto wcześniej uwierzył w Jezusa Chrystusa. Zewnętrznym znakiem tego chrztu jest mówienie innymi językami pod wpływem i prowadzeniem Ducha Świętego (tzw. glossolalia).
Zwieńczeniem dziejów ludzkości będzie powrót samego Jezusa Chrystusa, powszechne zmartwychwstanie ludzi w ciele, sąd i życie wieczne z Jezusem jako dar Bożego miłosierdzia dla tych, którzy uwierzyli w Chrystusa. Tych, którzy Go odrzucili, czeka wieczne potępienie, jako wyraz Bożej sprawiedliwości.

.

Dobrze wierzymy, Smoku, czy źle wierzymy?
Jako, ze to ULICA PROSTA - to jakby co wyprostujesz nas - rozumiem

_________________
AGNUS DEI

Droga BnC,

Moje zdanie jest moim zdaniem. Jak już pisałem kilkukrotnie, moje posty nie są kanoniczne, nieomylne ani "jedynie słuszne". Mam swoje zdanie w różnych sprawach i staram się go dowodzić lub bronić na podstawie kanonicznych, nieomylnych i jedynie słusznych Pism czyli Słowa Bożego.


Nie miałbym nic przeciwko i chętnie bym się dał zaprosić. Bez względu na dzień tygodnia. Twoja sprawa - ja się mogę modlić w każdym dniu. Tylko przyjechałbym z żoną, bo na zaproszenie samych niewiast przyjeżdżam z żoną.

Jeśli chodzi o wyznanie wiary, to nie widzę w nim niczego, co mogłoby mnie zniechęcić do wspólnej modlitwy z Tobą. Jest tam kilka szczegółów, które są niejasne, ale w krótkich wyznaniach wiary nie da się wszystkiego pisać szczegółowo.

Od prostowania ludzi jest Bóg. Ja mogę najwyżej próbować prostować poglądy, jeśli uznam, że są krzywe czyli sprzeczne z nauczaniem Słowa Bożego.

Smoku, ja mam męza, którego bardzo kocham, jestem z nim 30 lat i mamy 3 dzieci. Chętnie poznalabym Twoją zonę, Poważnie.

_________________
AGNUS DEI

No to do dzieła. Na konkretne propozycje spotkania oczekuję na priva.

niewykluczone

_________________
AGNUS DEI

joseph:

joseph:

Joseph, by odpowiedzieć nie Twoje argumenty, pozwolę zacytować sobie Daniela Grubera (mesjańskiego Żyda) z jego książki pt. Tora i Nowe Przymierze. Pozwala to nieco bardziej zrozumieć cel ustanowienia Sabatu i jego adresatów:

„W Biblii możemy znaleźć 4 podstawowe powody, dla których Bóg nakazał Izraelowi święcić Szabat:
1. Upamiętnienie stworzenia- Izrael miał świadczyć o Bogu i wspominać Jego dzieło stworzenia oraz odpoczynek poprzez poświęcenie dnia siódmego:
„Pamiętaj o dniu Szabatu, aby go święcić. Sześć dni będziesz pracował i wykonywał wszelką swoją pracę, ale siódmego dnia jest Szabat Pana, Boga twego: Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służebnica, ani twoje bydło, ani obcy przybysz, który mieszka w twoich bramach. Gdyż w sześciu dniach uczynił Pan niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich jest, a siódmego dnia odpoczął. Dlatego Pan pobłogosławił dzień Szabatu i poświęcił go” (II Mojż. 20:9-11).
2. Upamiętnienie wyzwolenia z niewoli egipskiej- Szabat miał również stanowić dla Izraela pamiątkę wyzwolenia z niewoli egipskiej i przywrócenia wolności:
„Pamiętaj, że byłeś niewolnikiem w ziemi egipskiej i że Pan, twój Bóg, wyprowadził cię stamtąd ręką możną i ramieniem wyciągniętym. Dlatego rozkazał ci Pan, twój Bóg, abyś obchodził dzień Szabatu” (V Mojż. 5:12-15).
3. Znak zawarcia Przymierza- Szabat jest znakiem pomiędzy Bogiem a Izraelem. Bóg oddzielił i uświęcił siódmy dzień tygodnia i podobnie uczynił z Izraelem:
„Zaiste, przestrzegać będziecie Szabatów moich, gdyż to jest znakiem między mną a wami po wszystkie pokolenia wasze, abyście wiedzieli, żem Ja Pan, który was poświęcam (...). Synowie izraelscy będą przestrzegać Szabatu, zachowując Szabat w pokoleniach swoich jako przymierze wieczne. Między mną a synami izraelskimi będzie on znakiem na wieki, bo w sześciu dniach stworzył Pan niebo i ziemię, a dnia siódmego odpoczął i wytchnął” (II Mojż. 31:13,16,17).
4. Odpoczynek — dziesięcina oddawana z czasu
Bóg nakazał, aby każdy Izraelita oddawał Mu dziesięcinę — jedną dziesiątą plonów swojej pracy. Na tej samej zasadzie Bóg rozkazał Izraelowi wypoczywać w dniu Szabatu.
„Sześć dni wykonywać będziesz swoje prace, ale dnia siódmego będziesz świętował, aby wypoczął twój wół i twój osioł i aby wytchnął syn twojej niewolnicy i przychodzień” (II Mojż. 23:12). Zwierzęta, słudzy i przychodnie również mieli odpoczywać w ten dzień”.
Szabat został ustanowiony dla Izreala jako przymierze wieczne. Z jego przestrzeganiem bądź łamaniem wiązało się odpowiednio dla Izraela błogosławieństwo (Iz. 58:13-14) bądź kara (II Mój.35:2, II Mój. 31:14-15). Biblia natomiast w żaden sposób nie sugeruje, że poganie powinni obchodzić Szabat. Owszem, jest napisane, że Szabat będzie obchodzony przez wszystkie narody w Erze Mesjańskiej (Izajasz 66:22-23). Obecnie jest to znak przymierza pomiędzy Izraelem a Bogiem. Innym znakiem przymierza pomiędzy Bogiem a Izraelem była obrzezka (Rodzaju 17:10-14), za nieprzestrzeganie której groziło wytępienie (usunięcie) z ludu.

Już w czasie wczesnego rozwoju chrześcijaństwa, kiedy to poganie nawracali się powstał problem jakie ‘obowiązki’ nałożyć na nich- co jest konieczne:
A pewni ludzie, którzy przybyli z Judei, nauczali braci: Jeśli nie zostaliście obrzezani według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni. (..) Lecz niektórzy ze stronnictwa faryzeuszów, którzy uwierzyli, powstali, mówiąc: Trzeba ich obrzezać i nakazać im, żeby przestrzegali zakonu Mojżeszowego. (Dz. Ap. 15:1, 5)
Duch Święty i apostołowie, aby ukrócić narastające konflikty, zamieszanie i niepewność postanowili:
Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my, by nie nakładać na was żadnego innego ciężaru oprócz następujących rzeczy niezbędnych: Wstrzymywać się od mięsa ofiarowanego bałwanom, od krwi, od tego, co zadławione, i od nierządu; jeśli się tych rzeczy wystrzegać będziecie, dobrze uczynicie. Bywajcie zdrowi. (Dz. Ap. 15:28-29)
Żydzi, którzy uwierzyli, że Jezus jest obiecanym Mesjaszem w dalszym ciągu pozostali Żydami (przestrzegali Świąt, Szabatu etc.) Natomiast na pogan, którzy się nawrócili, nie nakładano obowiązku przejścia na judaizm, ale ograniczono do przestrzegania pewnych koniecznych elementów (jak zacytowano wyżej).
Świętowanie Szabatu z pewnością jest błogosławieństwem (choćby w tym wymiarze, że każdy czas poświęcony na poznawanie naszego Boga jest najlepszą możliwą inwestycją i błogosławieństwem), ale nie stanowi on nakazu przekazanego dla chrześcijan z pogan.
Tak przynajmniej ja to rozumiem

Tysiek masz rację wymieniając te cztery powody dotyczące sabatu. Jakkolwiek 2 i 3 dotyczy stricte Narodu Izraelskiego, to 1 i 4 również chrześcijan.
Poza tym Dekalog jest tu jednoznaczny mówiąc w IV przykazaniu o Dniu Swiętym.

Dopóki nie udowodnisz, że Dekalog jest osobnym zestawem przykazań od Księgi Zakonu zawierającej WSZYSTKIE przykazania (a nie udowodniłeś, bo tak nie jest), nie powołuj się na przykazania nadane Izraelowi (co przyznaje sam odrodzony Żyd) i nie przerzucaj ich na odrodzonych pogan, bo nie masz do tego podstaw - tym bardziej, że apostołowie potaierdzają wolność odrodzonych pogan w sprawie święcenia dnia dla Pana [Kol. 2:15-16; Rzym. 14:1-6]. Dziesięcina również nie jest przykazaniem zobowiązującym w Kościele - jakakolwiek dziesięcina.

Wszystkie 4 powody dotyczą narodu izraelskiego i powtarzanie w kółko, że 1 i 4 dotyczy również chrześcijan bez udowodnienia tego na podstawie Biblii jest ZWYKŁĄ PROPAGANDĄ. A nie dyskusją.

Księga Zakonu zawiera wszystkie przykazania i przepisy (w sumie 613) z 10 przykazaniami otwierającymi włącznie [V MOjż. 28:58; 30:10; 31:24] - dlatego pierwsze słowo z każdego z przykazań otwierających zostało zapisane na każdej z tablic jako "dziesięć słów" oznaczających Przymierze [V Mojż. 4:13].

Przykazania Prawa Mojżeszowego są skierowane do różnych grup ludzi - do synów izraelskich, do prozelitów, do królów, do mężczyzn, do kobiet, do niewolników, do wierzycieli itd. Istnieją przykazania określone jako ustawa wieczna dla synów izraelskich i związane z ich szczególną relacją z Bogiem w ramach wybrania i istnieją przykazania pokrywające się z prawem naturalnym w sercu każdego człowieka. Apostołowie sami po swoim odrodzeniu żyli według przykazań Prawa Mojżeszowego zinterpretowanych przez Mesjasza skierowanych do nich jako synów izraelskich, natomiast odrodzonym poganom dali wolność w tej sprawie, pozostawiając ich prowadzeniu Ducha i pokazując, że prawa uniwersalne zawarte w Prawie Mojżeszowym są duchowe i że jako stardard dobra i zła pozostają w mocy. Dlatego np. odpowiednio interpretowane święta wypełnione w Mesjaszu pozostają dla Izraela ustawą wieczną włącznie z Szabatem. Natomiast dla pogan te święta sa opcjonalne i nie są wymagane tak, jak uniwersalne przykazania Prawa Mojżeszowego skierowane do wszystkich i interpretowane w świetle Nowego Przymierza. Co jasno i wyraźnie zostało napisane przez samych apostołów.

Niestety to Ty nie masz racji i uprawiasz tanią propagandę. Dla Ciebie może istniec nawet zbiór 9 a może 8 przykazań. Twoja sprawa, tylko nie bałamuć innych

Rozszerzyłem mój poprzedni wpis zanim pojawił się Twój. Jeśli nie rozumiesz, o co chodzi w Prawie, to może po prostu zapytaj zamiast powtarzać w kółko coś, co świadczy raczej o Twoim braku zrozumienia niż o zrozumieniu. Żaden Żyd nie był w stanie przestrzegać wszystkich 613 przykazań, bo nie wszystkie odnosiły sie do wszystkich. Podobnie jest z nami - nie wszystkie przykazanie Prawa Mojżeszowego zinterpretowanego i podanego przez Mesjasza odnoszą się do pogan - brak zrozumienia tego faktu jest jednym z podstawowych problemów adwentystów, sabatarian i im podobnych.

"Chcą być nauczycielami zakonu, a nie rozumieją należycie ani tego, co mówią, ani tego, co twierdzą" [I Tym. 1:7]

joseph:

Joseph, w Biblii nie jest nigdzie napisane, że powód 2 i 3 obowiązuje Żydów, a powód 1 i 4 nawróconych pogan. Jest napisane jasno i wyraźnie:

Powiedz synom izraelskim: Zaiste, przestrzegać będziecie sabatów moich, gdyż to jest znakiem między mną a wami po wszystkie pokolenia wasze, abyście wiedzieli, żem Ja Pan, który was poświęcam. Przestrzegajcie więc sabatu, bo jest dla was święty. Kto go znieważy, poniesie śmierć, gdyż każdy, kto wykonuje weń jakąkolwiek pracę, będzie wytracony spośród swego ludu. Sześć dni będzie się pracować, ale w dniu siódmym będzie sabat, dzień całkowitego odpoczynku, poświęcony Panu. Każdy, kto w dniu sabatu wykona jakąkolwiek pracę, poniesie śmierć. Synowie izraelscy będą przestrzegać sabatu, zachowując sabat w pokoleniach swoich jako przymierze wieczne. Między mną a synami izraelskimi będzie on znakiem na wieki, bo w sześciu dniach stworzył Pan niebo i ziemię, a dnia siódmego odpoczął i wytchnął. A gdy dokończył rozmowy z Mojżeszem na górze Synaj, dał mu dwie tablice Świadectwa, tablice kamienne, zapisane palcem Bożym. (II Mojżeszowa 31:13-18 )

Szabat jest:
- znakiem wiecznym między Bogiem a Izraelem,
- zachowywany przez pokolenia Izraelskie jako przymierze wieczne.

Myslę, że ta rozmowa staje się powoli bez sensu. Argumenty, których uzywasz (dot. głównie Smoka) znam i nie są one przekonujace, wręcz przeciwnie. Tak naprawdę nie chodzi o dekalog, przykazania w ogóle ale konkretnie o jedno przykazanie dotyczące właśnie sabatu. Pozostałych jakoś nikt nie kwestionuje i nie wytyka w kolo Macieju liczby 613.
Pan Bóg, który jest święty i my również mamy tacy byc
Ponieważ napisano: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty.
odpoczął dnia siódmego? Uczynił ten dzień świętym? I to na długo przed nadaniem owych 613 praw więc nie może być symbolem lub cieniem.
Zwyczajem Jezus było zachowywanie sabatu, mało tego powiedział nawet o sobie, że jest Panem sabatu. Powiedział również, że sobota została ustanowiona dla człowieka, czyli dla całej ludzkosci, a nie dla tylko dla Żydów.
Nigdzie Biblia nie mówi o żydowskiej sobocie ale o sobocie Pańskiej (Sabat Pana).
Siódmy dzien tygodnia jest niezmiernie ważną częścią zakonu Bożego, Dekalogu, wypowiedzianego ustami Bożymi i wyrytego palcem Bożym na tablicach kamiennych.
Tak jak przestrzegano soboty pierwotnie, tak samo będzie się jej przestrzegać wiecznie na nowej ziemi po jej odnowieniu. (Iz.66, 22.23)

Po pierwsze, SOBOTA TO NIE JEST SZABAT.
Po drugie, nakaz święcenie Szabatu nie istniał przed nadaniem Prawa Mojżeszowego - fakt pobłogosławienia dnia siódmego nie był równoznaczny z nakazem obchodznia Szabatu i nie czytamy o tym, żeby Patriarchowie obchodzili Szabat.
Po trzecie, Szabat jest jednym z wielu przykazań Prawa Mojżeszowego nadanych wyłacznie synom izraelskim jako znak między Bogiem a Izraelem według ciała
Po czwarte, Jezus sam był Żydem według ciała więc obchodził Szabat
Po piąte, Jezus powiedział, że nie człowiek jest dla Szabatu, tylko Szabat dla człowieka i miał na myśli tych, dla których Szabat jest wiążący, bo mówił to do Żydów.
Po szóste, Szabat jest dla Izraela, a poganie mają wolność w obchodzeniu dnia dla Pana i tak nauczają apostołowie piszący do odrodzonych pogan, do których i my sie zaliczamy (chyba, że jesteś Żydem)
Po siódme, na nowej ziemi nie będzie Szabatu - Szabat będzie na starej ziemi podczas Ery Mesjańskiej (podobnie jak wiele innych przepisów Prawa zapowiedzianych przez Ezechiela). Na nowej ziemi nie będzie światła słońca ani księżyca ani doby jaką znamy [Obj. 21:23]
Po ósme, święta izraelskie również są nazywane świętami Pana - proponuję, żebyś je wszystkie obchodził, skoro Szabat chcesz obchodzić dlatego, że jest nazwany Szabatem Pana.

Rozmowa jest bez sensu, ponieważ nie masz argumentów na poparcie swoich teorii, które są próbą okradania wierzących z wolności w Chrystusie. Wymijasz podawane argumenty i w kółko powtarzasz swoje. Zacznij dyskutować poważnie, to dyskusja nabierze sensu.