www.ulicaprosta.net

zetknęłam się, pewnie nie ja jedna, z myleniem znaczenia pojęcia "Dzień Pański"

już przy innych okazjach było to wyjaśniane, ale osobnego tematu nie dopatrzyłam, stąd nowy (temat)

niektórzy uważaja, że dzień zmartwychwstania był nazwany "dniem pańskim", dlatego należy go święcić (czyli chyba myślą o niedzieli?)

rozumiem, że w Starym Testamencie taka nazwa oznacza Dzień Wylania Gniewu i Kary:
Iz 13:6 BT "Zawyjcie, bo bliski jest dzień Pański, nadchodzi jako klęska z rąk Wszechmocnego."
Iz 13:9 BT "Oto dzień Pański nadchodzi okrutny, najwyższe wzburzenie i straszny gniew, żeby ziemię uczynić pustkowiem i wygładzić z niej grzeszników."
Ez 30:3 BT "Bliski jest bowiem dzień, bliski jest dzień Pański. Dniem chmur będzie czas kary narodów pogańskich."
Oz 9:5 BT "Cóż uczynicie w dzień święta, w uroczysty dzień Pański?"
Jl 1:15 BT "Ach, biada! Co za dzień! Bliski jest dzień Pański, a przyjdzie on jako spustoszenie od Wszechmogącego."
Jl 2:1 BT "Dmijcie w róg na Syjonie, a wołajcie na górze mej świętej! Niechaj zadrżą wszyscy mieszkańcy kraju, bo nadchodzi dzień Pański, bo jest już bliski."
Jl 2:11 BT "A Pan wydaje głos przed wojskiem swoim, gdyż bardzo liczny jest Jego obóz i pilni wykonawcy Jego rozkazów; wielki bowiem będzie dzień Pański i straszliwy bardzo. I któż go przetrzyma?"
Jl 3:4 BT "Słońce zmieni się w ciemność, a księżyc w krew, gdy przyjdzie dzień Pański, dzień wielki i straszny."
Jl 4:14 BT "Tłumy i tłumy w Dolinie Wyroku [znajdować się będą], bo bliski jest dzień Pański w Dolinie Wyroku."
Am 5:20 BT "Przecież dzień Pański jest ciemnością, a nie światłem, mrokiem, a nie ma w nim jasności?"
Ab 1:15 BT "Albowiem bliski jest dzień Pański przeciwko wszystkim narodom. Jak ty czyniłeś, tak będą postępować wobec ciebie: [odpowiedzialność za] czyny twoje spadnie na twoją głowę."
So 1:14 BT "Bliski jest wielki dzień Pański, bliski i rychły on bardzo; głos dnia Pańskiego okrutny; wtedy z rozpaczy zakrzyknie i mocarz."
So 2:2 BT "pierwej nim zostaniecie odrzuceni jak plewa, co wnet ulatuje; zanim przyjdzie na was zapalczywość gniewu Pańskiego, zanim przyjdzie na was dzień gniewu Pańskiego."

a w NT też jest do tego odwołanie w kontekście użycia:


"słońce zamieni się w ciemności, a księżyc w krew, zanim nadejdzie dzień Pański, wielki i wspaniały."[Dz 2:20 BT]

"On też będzie umacniał was aż do końca, abyście byli bez zarzutu w dzień Pana naszego Jezusa" [1Kor 1:8 BT]

"tak też jawne się stanie dzieło każdego: odsłoni je dzień /Pański/; okaże się bowiem w ogniu, który je wypróbuje, jakie jest." [1Kor 3:13 BT]


"wydajcie takiego szatanowi na zatracenie ciała, lecz ku ratunkowi jego ducha w dzień Pana Jezusa." [1Kor 5:5 BT]

"jak już po części zostaliśmy przez was zrozumiani: mianowicie że w dzień Pana naszego Jezusa ja będę waszą chlubą, tak jak i wy moją."[2Kor 1:14 BT]

"Sami bowiem dokładnie wiecie, że dzień Pański przyjdzie tak, jak złodziej w nocy." [1Tes 5:2 BT]


"Jak złodziej zaś przyjdzie dzień Pański, w którym niebo ze świstem przeminie, gwiazdy się w ogniu rozsypią, a ziemia i dzieła na niej zostaną znalezione." [2P 3:10 BT]

i teraz najciekawsze miejsce:

"i od Jezusa Chrystusa, Świadka Wiernego, Pierworodnego umarłych i Władcy królów ziemi. Temu, który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych grzechów, (6) i uczynił nas królestwem - kapłanami Bogu i Ojcu swojemu, Jemu chwała i moc na wieki wieków! Amen. (7) Oto nadchodzi z obłokami, i ujrzy Go wszelkie oko i wszyscy, którzy Go przebili. I będą Go opłakiwać wszystkie pokolenia ziemi. Tak: Amen. ( 8 ) Jam jest Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, Który jest, Który był i Który przychodzi, Wszechmogący. (9) Ja, Jan, wasz brat i współuczestnik w ucisku i królestwie, i wytrwałości w Jezusie, byłem na wyspie, zwanej Patmos, z powodu słowa Bożego i świadectwa Jezusa.
(10)Doznałem zachwycenia w dzień Pański i posłyszałem za sobą potężny głos jak gdyby trąby(11) mówiącej: Co widzisz, napisz w księdze i poślij siedmiu Kościołom..."[Ap 1:10 BT]

w kontekstach użycia (i znając starotestamentowe wskazania o podobnej treści znaczeniowej) to na "niedzielę" to nie wygląda
chyba, że ten "straszny" dzień tak wypadnie w tygodniu

no i mam pytanie wobec tego:
jeden dzień kary i gniewu, czy bardziej: dni wylania gniewu?


no bo to wszystko, co Jan oglądał - "dzień Pański" - odbywało się w czasie...

Dyskutowaliśmy szeroko na ten temat przy okazji tego wątku:

http://ulicaprosta.lap.pl/forum/viewtop ... sc&start=0

Dzień Pański zdefiniowany w ST to jest okres od wylania gniewu Bożego na ziemię, który nadejdzie [Obj. 6:16-17] do stworzenia nowych niebios i nowej ziemi. Czasem jest również określany jako "ów dzień" w kontekście czasów ostatecznych.

W NT mamy odwołania to tego czasu, a także mamy Dzień Pana Jezusa, który nie jest tożsamy z Dniem Pańskim zdefiniowanym przez proroków, lecz oznacza dzień przyjścia Pana po Kościół lub z Kościołem.

Jan w ramach objawienia otrzymał wizję Dnia Pańskiego czyli został przeniesiony w Dzień Pański. Biorąc pod uwage definicję pojęcia chodzi raczej o okres sądu czyli dni wylania gniewu niż o niedzielę.

a dziękuję bardzo
i chętnie zaglądnę
zmylił mnie temat, bo założyłam, że TAM TYLKO harpazo obgadujecie

ps.: co do tej nieszczęsnej "niedzieli": czyli, jak już, to może to dotyczyć "wielokrotność niedziel" (w sensie tygodni)

a w NT w takim razie dni ucisku to wskazane są w tych miejscach?
Dz 2:20, 2P 3:10, (oprócz tego z Ap 1:10)
czy nie?

"Słońce przemieni się w ciemność, A księżyc w krew, Zanim przyjdzie dzień Pański wielki i wspaniały" [Dz. Ap. 2:20]

"I widziałem, gdy zdjął szóstą pieczęć, że powstało trzęsienie ziemi i słońce pociemniało jak czarny wór, a cały księżyc poczerwieniał jak krew. I gwiazdy niebieskie spadły na ziemię, podobnie jak drzewo figowe zrzuca figi swoje, gdy wiatr gwałtowny nim potrząśnie; i niebo znikło, jak niknie zwój, który się zwija, a wszystkie góry i wyspy ruszone zostały z miejsc swoich. I wszyscy królowie ziemi i możnowładcy, i wodzowie, i bogacze, i mocarze, i wszyscy niewolnicy, i wolni ukryli się w jaskiniach i w skałach górskich, i mówili do gór i skał: Padnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem tego, który siedzi na tronie, i przed gniewem Baranka, albowiem nastał ów wielki dzień ich gniewu, i któż się może ostać?" [Obj. 6:12-17]

Początek Dnia Pańskiego:

"A dzień Pański nadejdzie jak złodziej; [II Piotra 3:10]

"A o czasach i porach, bracia, nie ma potrzeby do was pisać. Sami bowiem dokładnie wiecie, iż dzień Pański przyjdzie jak złodziej w nocy. Gdy mówić będą: Pokój i bezpieczeństwo, wtedy przyjdzie na nich nagła zagłada, jak bóle na kobietę brzemienną, i nie umkną. Wy zaś, bracia, nie jesteście w ciemności, aby was dzień ten jak złodziej zaskoczył. (...) Gdyż Bóg nie przeznaczył nas na gniew, lecz na osiągnięcie zbawienia przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, który umarł za nas, abyśmy, czy czuwamy, czy śpimy, razem z nim żyli. Dlatego napominajcie się nawzajem i budujcie jeden drugiego, co też czynicie" [I Tes. 5:1-4,9-11]

"nawróciliście się od bałwanów do Boga, aby służyć Bogu żywemu i prawdziwemu i oczekiwać Syna jego z niebios, którego wzbudził z martwych, Jezusa, wyciągającego nas z gniewu przychodzącego [1 Tes. 1:10 interlinia]

Wydarzenia końcówki dnia Pańskiego:

"wtedy niebiosa z trzaskiem przeminą, a żywioły rozpalone stopnieją, ziemia i dzieła ludzkie na niej spłoną" [II Piotra 3:10]

"I widziałem nowe niebo i nową ziemię; albowiem pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma" [Obj. 21:1]


Tam jest napisane o jednym Dniu Pańskim, a w interlinii jest "Byłem w duchu w Pańskim dniu" - biorąc pod uwagę fakt, że Biblia interpetuje się przez Biblię, że w Biblii mamy zdefiniowany Dzień Pański i że Biblia nie mówi nic o niedzieli jako Dniu Pańskim, ten werset powinniśmy rozumieć jako przeniesienie Jana w duchu do okresu Dnia Pańskiego.

Kiedy zacznie się Dzień Pański? Zawsze mi się wydawało, że z pochwyceniem Kościoła [ew. z zawarciem przymierza przez Antychrysta albo ohydą spustoszenia], ale nie jestem tego już taki pewien.

Jak było cytowane już, słońce przemieni się w ciemność, a księżyc w krew, zanim przyjdzie ów wielki, straszny dzień Pana [Joe 3:4]. Czyli Dzień Pański zacznie się po tych zjawiskach. Mówi o nich też Jezus, ale właśnie jako o końcowych wydarzeniach końca wieku:
A zaraz po udręce owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie zajaśnieje swoim blaskiem, i gwiazdy spadać będą z nieba, i moce niebieskie będą poruszone. I wtedy ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy biadać będą wszystkie plemiona ziemi, i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach nieba z wielką mocą i chwałą, i pośle aniołów swoich z wielką trąbą, i zgromadzą wybranych jego z czterech stron świata z jednego krańca nieba aż po drugi. Mat. 24:29-31

Po raz kolejny te zjawiska są opisane w Objawieniu Jana przy szóstej pieczęci [a więc przedostatniej] jako oznaka nastania Dnia Gniewu właśnie:

I widziałem, gdy zdjął szóstą pieczęć, że powstało trzęsienie ziemi i słońce pociemniało jak czarny wór, a cały księżyc poczerwieniał jak krew, i gwiazdy niebieskie spadły na ziemię, podobnie jak drzewo figowe zrzuca figi swoje, gdy wiatr gwałtowny nim potrząśnie; i niebo znikło, jak niknie zwój, który się zwija, a wszystkie góry i wyspy ruszone zostały z miejsc swoich. I wszyscy królowie ziemi i możnowładcy, i wodzowie, i bogacze, i mocarze, i wszyscy niewolnicy, i wolni ukryli się w jaskiniach i w skałach górskich, i mówili do gór i skał: Padnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem tego, który siedzi na tronie, i przed gniewem Baranka, albowiem nastał ów wielki dzień ich gniewu, i któż się może ostać? Obj. 6:12-17

Zastanawiam się nad tym, bo słyszałem, jak stosuje się pojęcia Dzień Pański i Wielki Ucisk, jakby były synonimiczne, a w związku z powyższym nie wydaje mi się to prawdą. Odnoszę wrażenie, że Wielki Ucisk zacznie się zanim nadejdzie Dzień Pański.

Swoją drogą, czy ktoś spotkał się z jakimś sensownym uporządkowaniem wydarzeń związanych z pieczęciami, trąbami i czaszami?

Bo też nigdzie nie jest napisane, że Dzień Pański zacznie się W MOMENCIE zawarcia przymierza przez Antychrysta. Raczej po zawarciu tego przymierza, o czym świadczy Obj. 6:12-17. Ohyda spustoszenia stanie w świątyni co najmniej 3.5 roku po zawarciu przymierza, o czym świadczy Dan. 9:27.

Mat. 24:29-31 nie mówi o początku Dnia Pańskiego, lecz jest odpowiedzią na pytania uczniów znaki końca naszej ery i Powtórnego Przyjścia Pana. Pewne zjawiska mogą się powtarzać, więc nie należy moim zdaniem robić z nich punktu odniesienia. Zauważ Joela 3:20.

Zdaniem apostoła Piotra proroctwo Joela albo się wypełniło, albo raczej zaczęło się wypełniać już za czasów Pięćdziesiątnicy:

(...) ale tutaj jest to, co było zapowiedziane przez proroka Joela: I stanie się w ostateczne dni, mówi Pan, Że wyleję Ducha mego na wszelkie ciało I prorokować będą synowie wasi i córki wasze, I młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, A starcy wasi śnić będą sny; Nawet i na sługi moje i służebnice moje Wyleję w owych dniach Ducha mego I prorokować będą. I uczynię cuda w górze na niebie, I znaki na dole na ziemi, Krew i ogień, i kłęby dymu. Słońce przemieni się w ciemność, A księżyc w krew, Zanim przyjdzie dzień Pański wielki i wspaniały. Wszakże każdy, kto będzie wzywał imienia Pańskiego, zbawiony będzie" [Dz. Ap. 2:16-21]

Joel pisze, że wylanie Ducha nastąpi po oddaleniu wroga z północy [Joel 2:19-20] - czyli wygląda na to, że będzie to wylanie Ducha na Izraela pod koniec Wielkiego Ucisku, a po wojnie Goga i cudownej interwencji Boga opisanej w Ez. 38-39. Joel opisuje również sąd nad narodami [3:6-18], który odbędzie się zaraz po Wielkim Ucisku. Jest jeszcze jeden ważny i ciekawy szczegół. Otóż Bitwa pod Armaggeddonem ma nastąpić w "wielkim dniu Boga Wszechmogącego" [Obj. 16:14]. Pojęcie to jest podobne do stosowanego przez Joela pojęcia "wielki i straszny Dzień Pana" [3:4] - czyli "wielki dzień Boga wszechmogącego" lub inaczej "wielki i straszny Dzień Pana" byłby dniem zwycięstwa nad Antychrystem, a nie wylaniem sądu na ziemię. Gdyby tak było, to wszystko byłoby jasne.


Pracuje się nad tym. W wolnych chwilach.

Okreslenie "wielki i straszny dzien Pana" samo w sobie kojarzy mi sie raczej z "dniem Panskim". Co wskazuje na to, ze "pojecie to jest podobne" do pojecia "wielkiego dnia Boga Wszechmogacego"? Chodzi wylacznie o slowo "wielki"?

Chodzi o dwie sprawy. Po pierwsze "wielki i straszny dzień Boga Wszechmogącego" z Obj. 16:14 mamy w grece oczywiście, a Piotrowe odniesienie do Joela mówi o dniu "wielkim i wspaniałym" [Dz. Ap. 2:20]. Samo proroctwo Joela 3:4 w Septuagincie jest tłumaczone jako "megalen kai epifane" - co to znaczy "epifane" nie muszę chyba wyjaśniać.

Po drugie, samo proroctowo Joela przedstawia wydarzenia z czasu od wojny Goga poprzez Wielki Ucisk aż do wielkiego zwycięstwem Pana w Bitwie pod Armaggeddonem i sądu nad narodami. Określenie "dzień Pański" jest użyte w 1:15; 2:1,11 w kontekście sądu. Dopiero potem jest mowa o "welkim i strasznym Dniu Pana". Ciąg wydarzeń potwierdzałby tezę, że "wielki i straszny Dzień Pana" należy utożsamiać z Bitwą pod Armaggeddonem, wktórej On sam weźmie udział.

Dopiero teraz dostrzegam, jak bardzo jest to istotne, by zrozumiec "dzien Panski" - jego zastosowanie i znaczenie - dla wlasciwego pojecia eschatologii.


Czyli poza Joela 3:4 w ksiedze Joela Septuaginta odnosnie dnia Panskiego nie uzywa pojecia "megalen kai epifane" (epifane=objawienie, ukazanie sie?!), tylko jakies inne?

W Księdze Joela mamy 2 razy "Dzień Pański" [hemera Kyriou] - obydwa w kontekście nadchodzącej zagłady na przestrzeni jakiegoś czasu [1:15; 2:1]. W dodatku, opis narzędzia zagłady przypomina opisy z Obj. 9:7-9. No i mamy wezwanie Izraela do upamiętania, które ma nastąpić pod koniec Wielkiego Ucisku [Zach. 12:10-14:5]. Mam również 2 razy "megales kai epifanes": Oprócz Joela 3:4 Septuaginta podaje jeszcze określenie "hemera tou Kyriou megales kai epifanes" w 2:11, który w najbliżym kontekście brzmi:

"Drży przed nimi ziemia, trzęsie się niebo, słońce i księżyc są zaćmione, a gwiazdy tracą swój blask. I Pan wydaje swój donośny głos przed swoim wojskiem, gdyż bardzo liczne są jego zastępy i potężny jest wykonawca jego rozkazu. Tak! Wielki jest dzień Pana hemera tou Kyriou megales kai epifanes] i pełen grozy, któż go przetrwa?"

Ciekawa rzecz: Joel 3:4 mówi, że "Słońce przemieni się w ciemność, a księżyc w krew, ZANIM PRZYJDZIE ów wielki, straszny dzień Pana [megalen kai epifane] - zaćmienie słońca i księżyc jak krew są opisane w Obj. 6:12-17 mówiącym o początku tzw. Wielkiego Ucisku na ok. 7 lat ZANIM PRZYJDZIE "megales kai epifanes". Natomiast Joel 2:11 mówi, że "słońce i księżyc są zaćmione, a gwiazdy tracą swój blask. I Pan wydaje swój donośny głos przed swoim wojskiem" - zaćmienie słońca i księżyca są opisane W DNIU Przyjścia Pana Jezusa ze swoimi wojskami [Mat. 24:29-31; Obj. 19:11-16].

Wygląda na to, że INNE ZNAKI mają towarzyszyć rozpoczęciu Dnia Pańskiego w sensie okresu wylania gniewu Boga i Baranka (zaćmienie słońca i księżyc jak krew) [Joel 3:4; Obj. 6:12-17] i INNE ZNAKI (zaćmienie słońca i zaćmienie księżyca) mają towarzyszyć Powtórnemu Przyjściu Jezusa w chwale [Joel 2:11; Mat. 24:29-31]. "Hemera tou Kyriou megales kai epifanes" można chyba przetłumaczyć jako "Wielki dzień widzialnego przyjścia Pana".

W Septuagincie u proroków jest jeszcze tylko jeden fragment z "megales kai epifanes" i znajduje się on w Księdze Malachiasza:

"Oto Ja poślę wam proroka Eliasza, zanim przyjdzie wielki i straszny dzień Pana [megales kai epifanes], i zwróci serca ojców ku synom, a serca synów ku ich ojcom, abym, gdy przyjdę, nie obłożył ziemi klątwą" [3:22]

Znowu wygląda na to, że chodzi o dzień widzialnego Przyjścia Pana, a Eliasz zostanie posłany najprawdopodobniej razem z Henochem w pierwszej połowie Tygodnia Daniela i będą prorokować w Jerozolimie jako dwaj świadkowie [Obj. 11:3-12] ZANIM przyjdzie ten dzień [megales kai epifanes]. Dzień Pański ["hemera Kyriou"] w sensie wylania gniewu Boga i Baranka będzie trwał już od 3.5 roku, gdy Eliasz i Henoch (?) zostaną zabici.

Czyli faza (i jak - widać u Joela - nawet samo określenie) Dnia Pańskiego jako całości jest uzależniona od kontekstu - raz mówi się o wylaniu gniewu, innym razem o Powtórnym Przyjściu Pana, innym razem o Erze Mesjańskiej, a jeszcze innym - o przeminięciu nieba i ziemi. Dlatego uważam, że Dzień Pański ogólnie należy zdefiniować szeroko jako okres od wylania gniewu Boga i Baranka [Obj. 6:12-17] do przeminięcia niebios i ziemi [II Piotra 3:10]. Opisy faz Dnia Pańskiego w swoich kontekstach tak różnią się od siebie, że teza, iż Dzień Pański, Dzień Przyjścia Pana, Dzień naszego spotkania z Panem czy Dzień Syna Człowieczego są synonimami, przypomina tezę, że określenia Dzień Matki, Dzień Babci, Dzień Nauczyciela i Dzień Strażaka również są synonimami, ponieważ... wszystkie zawierają słowo "Dzień".

Odnośnie Dnia Pańskiego:

Palestyńczycy mają zamiar ogłosić niepodległość ze stolicą w Jerozolimie
Unia Europejska zapowiedziała, że jeśli to zrobią, to uzna tą niepodległość na szczycie 8 grudnia.
*Jeżeli to dojdzie do skutku, będzie oznaczało, że koniec świata nastąpi nie wcześniej niż za 3,5 roku i nie później niż za 7 lat.

*oczywiście według mojej interpretacji eschatologii i czasów końca, z którą nikt się zgadzać nie musi

Ze stolicą we wschodniej części Jerozolimy, która wcześniej była cześcią Jordanii. WIelu Żydów dojrzało do podziału Jerozolimy i to chyba jedyne wyjście. Chciałbym aby tak się stało i aby UE uznała to i abyśmy mogli spotkać się za 7 lat i porozmawiać o końcu świata, którego oczywiście za 7 lat wcale nie będzie

pozdrawiam

_________________
Bóg stworzył ludzi, Samuel Colt uczynił ich równymi.

Twoja interpretacja eschatologii i czasów konca opiera sie m.in. na niebiblijnym zrozumieniu pojecia "Dnia Panskiego". Owo pojecie zdajesz sie rozumiec literalnie, czyli jako dzien w sensie doby i zarazem jako dzien paruzji Chrystusa, a to sie nie zgadza z przekazem Pisma na ten temat (patrz posty powyzej w tym watku). Stad m.in. powstaja u Ciebie trudnosci z wlasciwym zrozumieniem kolejnosci ostatnich wydarzen.

"KONIEC ŚWIATA" - czyli CO

Nie wiem, skąd wziąłeś te rewelacje wiążące Dzień Pański z jakimikolwiek decyzjami Palestyńczyków - mógłbyś podać jakieś biblijne umocowanie takiej tezy? Tym bardziej nie wiem, jaki to miałoby mieć związek z końcem świata, który nastąpi dopiero po 1000 letnim Królestwie, kiedy to w ramach ostatniej fazy Dnia Pańskiego (jako okresu, który zacznie się nagle i potrwa długi czas) przeminą z trzaskiem niebo i ziemia [II Piotra 3:10] i na ich miejsce zostanie stworzona nowa ziemia pod nowym niebem [Obj. 21:1].

Jeśli Twoja eschatologia opiera się na błędnych definicjach pojęć i naginaniu Pisma do tych definicji, to siłą rzeczy nie będzie odzwierciedlać biblijnego obrazu czasów ostatecznych.