www.ulicaprosta.net

Zainteresowała mnie taka nowa Biblia: https://vocatio.com.pl/pl/c/BIBLIA-PIER ... SCIOLA/102 Czy ktoś z Was posiada takową i może zrecenzować czy ją warto zakupić?

_________________
"Bez prorockich objawień naród dziczeje....''Księga Przysłów 29:18a

Witaj Tomasz! Ja bym chyba nie ufała.... Szczególnie, że katolicka ręka zbyt głęboko...

Polecam serdecznie ten filmik

https://m.youtube.com/watch?v=kpW_H9xhfus

Nie zrażaj się napisami z początku bo to chyba właśnie też katolik tłumaczył (albo ktoś świeżo nawrócony bo pisze "Maryja" ) ale całość jest poprawna, budująca lecz... Dość szokująca. Warto się zapoznać.

Ja mam Uwspółcześnioną Biblię Gdańską (nie mylić z "Nową Biblią Gdańską")

_________________
Nie wstydzę się Ewangelii Chrystusowej

Witaj Ezer,

Przypomnienie:

Na forum było już mówione kilka razy, że nie piszemy w niedziele. Oczywiście to dotyczy się nas wszystkich. Co do filmiku podanego przez Ciebie. Proszę zwróć uwagę, że Steven Andreson głosi wiele zwodniczych nauk, takich jak zastąpienie Izraela, zaprzeczanie holokaustu, brsk potrzeby upamiętania itd: Więcej w e-booku na dole:

https://www.wayoflife.org/free_ebooks/d ... derson.pdf

Tomciu,
Na okładce tej książki, której nie polecam (chyba, że w celach apologetycznych) masz znak ruchu światło-życie ΦΩΣ-ΖΩΗ

Wystarczy poczytać co nieco o nich:

Ruch Światło-Życie jest jednym z nielicznych, który zrodził się na polskim gruncie. I wciąż najliczniejszym. Założony przez ks. Franciszka Blachnickiego miał obrońcę i przyjaciela w osobie kardynała Wojtyły.

"Był 19 lipca 1954 r. - wspomina Jerzy Bindacz, wówczas ministrant ks. Blachnickiego. - Pod plandeką ciężarówki na ławach jechała nas ponad 70-tka. Zabraliśmy ze sobą garnki, jedzenie. Dosłownie wszystko, żeby móc przeżyć 2-tygodniowe rekolekcje. Zakwaterowaliśmy się w miejscowej szkole z napisem «Punkt agitacyjny» Każdy dzień zaczynał się od wciągnięcia biało-niebieskiej, maryjnej flagi na maszt. Śpiewaliśmy przy tym «O Maryjo, witam Cię»" - wspomina Jerzy Bindacz.

Przed Mszą św. była poranna gimnastyka. W ciągu dnia wycieczki, na których w pięknie przyrody odkrywali działanie Boga. Ks. Blachnicki program rekolekcji oparł na wzorcach wychowawczych zaczerpniętych z harcerstwa, z którym przez lata był związany.

"Od tamtego czasu minęły 54 lata, a te same metody pracy formacyjnej zachowały się aż do dnia dzisiejszego" - mówi Dorota Seweryn. Najważniejszym elementem jest Eucharystia. 15-dniowe rekolekcje wakacyjne oddane są pod opiekę Matki Bożej. Każdego dnia rozważana jest jedna tajemnica z trzech części Różańca. Jest nawiedzenie Najświętszego Sakramentu. Każdy oazowicz dba również o codzienną osobistą modlitwę, zwaną Namiotem Spotkania. Nazwa zaczerpnięta jest z Księgi Wyjścia i przenosi do czasu wędrówki ludu Wybranego do Ziemi Obiecanej, kiedy to Mojżesz udawał się na "spotkanie z Panem twarzą w twarz".
https://adonai.pl/rozwazania/?id=10

Tomciu,

LXX (Septuaginta) jest pełna błędów[1],występują w niej korekty tekstu w tym kopiowanie NT[2] nie posiada struktury kanonu hebrajskiego[3] na, który powoływał się Pan Jezus, oraz posiada apokryfy[4].

Z drugiej strony Apostoł Paweł gdy mówił o Piśmie nauczał, że całe jest natchnione [2 Tym 3:16]. Bóg dosłownie ”tchnął” (G2315 Theopneustos) napełniając odpowiednimi słowami swoje sługi aby spisali to co Duch Święty chciał. Żadne słowo w Biblii nie jest przypadkiem.

Pytanie retoryczne 1: Czy Paweł gdy mówił, że całe Pismo jest natchnione miał na myśli całe?

-------------------------------------------------------------------------------------------------------
[1] LXX błędy:

Według LXX Matuzalem miał 167 lat kiedy urodził mu się Lamek, Lamek miał 188 lat kiedy urodził mu się Noe. Potop miał miejsce kiedy Noe miał 600 lat. Matuzalem umarł jak miał 969 lat [Rdz 5:27]

167 + 188 + 600 = 955

Wniosek: Według LXX Matuzalem żył jeszcze 14 lat po potopie!

To jest absurd! Według księgi Rdz 7:10 oraz 1 listu Piotra 3:20 jest wiadome, że jedynie Noe, jego żona oraz jego trzech synów wraz z ich żonami, to jest 8 dusz przetrwali potop. LXX ma wiele problemów, dużo błędów przy chronologiach.

LXX: "And Mathusala lived an hundred and sixty and seven years, and begot Lamech. And Mathusala lived after his begetting Lamech eight hundred and two years, and begot sons and daughters. And all the days of Mathusala which he lived, were nine hundred and sixty and nine years, and he died. And Lamech lived an hundred and eighty and eight years, and begot a son. And he called his name Noe..." LXX Rdz 5:25-29

LXX online (w jęz. ang) - http://www.ecmarsh.com/lxx/Esaias/index.htm

Jeden błąd wystarczy aby udowodnić, że LXX nie jest natchionym Słowem Bożym. Błędów a raczej celowych poprawek w LXX jest znacznie więcej. Kolejny:

LXX Gen 46:26-27
"And all the souls that came with Jacob into Egypt, who came out of his loins, besides the wives of the sons of Jacob, even all the souls were sixty-six. And the sons of Joseph, who were born to him in the land of Egypt, were nine souls; all the souls of the house of Jacob who came with Joseph into Egypt, were seventy-five souls."

Ten kto modifikował LXX dodał, że Józef miał 9 synów w wierszu 27. W MT tego nie znajdziemy. Ten, który dodał tych 9 synów w LXX chciał uzyskać liczbę 75, która pojawia się w Dz Ap 7:14. Ta osoba zapomniała zmienić V Mojż 10:22 w LXX w której pojawia się liczba 70 dusz. O tym dlaczego w Dz Ap 7:14 Szczepan pod natchnieniem Ducha mówi o 75 napiszę pod spodem szczegółowo. W skrócie te 9 brakujących osób to żony synów Jakuba. Dlaczego jest 9 a nie 12 również napiszę.

V Mojż 10:22 podaje zarówno w LXX jak i MT tak samo, 70 dusz!

LXX - “ With seventy souls your fathers went down into Egypt; but the Lord thy God has made thee as the stars of heaven in multitude.”

UBG - "W liczbie siedemdziesięciu dusz zeszli twoi ojcowie do Egiptu, a teraz PAN, twój Bóg, uczynił cię tak licznym jak gwiazdy niebieskie." V Mojż 10:22

MT Gen 46:26-27
"All the souls that came with Jacob into Egypt, which came out of his loins, besides Jacob's sons' wives, all the souls were threescore and six; And the sons of Joseph, which were born him in Egypt, were two souls: all the souls of the house of Jacob, which came into Egypt, were threescore and ten."

"Wszystkich, którzy przyszli z Jakubem do Egiptu, pochodzących z jego lędźwi, oprócz żon synów Jakuba, wszystkich dusz było sześćdziesiąt sześć. A synów Józefa, którzy mu się urodzili w Egipcie, były dwie dusze. I tak wszystkich dusz z domu Jakuba, które weszły do Egiptu, było siedemdziesiąt." Rdz 46:26-27

Synów Jakuba 11(bez Józefa, on będzie dodany na dole) oraz córka Dina
Synów Ruben 4 Rdz 46:9
Synów Symeona 6 Rdz 46:10
Synów Lewiego 3 Rdz 46:11
Synów Judy 5 - 2(Er i Onan umarli) oraz 2 wnuków Rdz 46:12
Synów Issachara 4 Rdz 46:13
Synów Zebulona 3 Rdz 46:14
Synów Gada 7 Rdz 46:16
Synów Aszera 4 , oraz 1 córka i 2 wnuków Rdz 46:17
Synów Beniamina 10 Rdz 46:21
Synów Dana 1 Rdz 46:23
Synów Neftalego 4 Rdz 46:24

Rdz 46:26 - 66 osób pochodzących z lędźwi Jakóba
Rdz 46:27 dodaje Józefa oraz jego 2 synów
66 + 3 = 69

Rdz 46:26 mówi, że 66 dusz z jego "lędźwi" przyszło "z" Jakubem do Egiptu to oznacza, że łącznie z Jakubem oraz Józefem i jego synami mamy 70

Tą samą liczbę otrzymamy dodając 33 z wersu Rdz 46:15, 16 z wersu Rdz 46:18, oraz 14 z wersu Rdz 46:22 oraz 7 z wersu Rdz 46:25
33+16+14+7 = 70

W Dz Ap 7:14 mamy napisane, że cała rodzina Józefa liczyła 75 dusz. Szczepan mówi o całej rodzinę wliczając żony. W Rdz 46:26 mamy napisane, że z Jakubem do Egiptu przyszło 66 dusz z jego lędźwi.

W Rdz 46:27 mamy wyraźnie napisane, że 2 synów urodziło się Józefowi i wraz z Józefem wszystkich dusz z domu Jakuba nie wliczając kobiet (w 26) było 70. (w 27) W Rdz 38:12 dowiadujemy się, że żona Judy umarła, żona Józefa była już w Egipcie a z Rdz 46:10 dowiadujemy się, że Szaul był kobiety Kananejki, która wynika mi, że nie przyszła do Egiptu. Czyli mamy 12 - 3 = 9

Szczepan nie korzystał z "błędnego tłumaczenia LXX" gdyż mówił rzeczy w natchnieniu Ducha. On sam będąc żydem nie mówił do żydów w Jerozolimie po grecku. Gdyby faktycznie dodawał do Słowa to Faryzeusze słusznie mieli by powód aby go ukamienować lecz wiemy, że to nie było powodem śmierci Szczepana. Jestem przekonany na podstawie Bożego Słowa, że ten wers z wieloma innymi został wpisany w to co dzisiaj nazywa się LXX nie wcześniej aniżeli po czasie powstania Dziejów Apostolskich w celach "poprawy" Słowa Bożego lecz czyniąc taką "poprawkę" powstała sprzeczność w LXX.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dlaczego zostało przyjęte, że Pan Jezus wraz z apostołami cytowali LXX?

Powszechnie (tak po katolicku) uznaje się, że LXX została napisana około III wieku BC. Dzisiejsza LXX posiada wiele fragmentów, które występują w NT i w związku z tym apostołowie cytowali z LXX? Czyżby?

Gdyby fakty były takie jak nam się podaje to faktycznie sprawa wyglądała by na dość oczywistą lecz fakty są znacznie inne o czym następnie.

Większość uczonych opiera historię stworzenia LXX na podstawie Listu Arysteasza. W liście nie ma mowy o całym ST lecz jedynie 5 ksiągu Mojżesza. "Według tzw. Listu Arysteasza na zaproszenie Ptolemeusza II Filadelfa do Aleksandrii w Egipcie miało przybyć siedemdziesięciu dwóch uczonych żydowskich, po sześciu z każdego z dwunastu plemion Izraela, którzy po oficjalnym podjęciu na dworze rozpoczęli przekład Tory na grekę (koine). Mieli oni pracować osobno, a potem wymienić się efektami tłumaczenia i ustalić ostateczną wersję dzieła. Przekład ukończyli po siedemdziesięciu dniach. Wówczas okazało się, że poszczególne teksty tłumaczenia są identyczne, co odebrano jako znak od Boga."
https://pl.wikipedia.org/wiki/Septuaginta
Ernst Würthwein: Der Text des Alten Testaments. Stuttgart: 1989, s. 59-60

Mamy uwierzyć, że Bóg posłał 72 żydów, 6ciu z każdego plemienia do Egiptu aby w ponad naturalny sposób każdy napisał idealnie taki sam przekład?

Po pierwsze należy sobie zadać pytanie kto był odpowiedzialny za strzeżenie i kopiowanie Bożego Słowa?

"A gdy już zasiądzie na swym królewskim tronie, napisze sobie w księdze odpis tego prawa od kapłanów Lewitów." [Pwt 17:18]

"I kiedy Mojżesz skończył zapisywać słowa tego prawa w księdze; Nakazał Mojżesz Lewitom, którzy nosili arkę przymierza PANA: Weźcie księgę tego Prawa i połóżcie ją obok arki przymierza PANA, waszego Boga, aby tam była świadkiem przeciwko tobie."

"Na czym więc polega wyższość Żyda? Albo jaki jest pożytek z obrzezania? Wielki pod każdym względem. Przede wszystkim ten, że im zostały powierzone słowa Boże." [Rzym 3:1-2]

Lewici mieli odpowiedzialność strzec Słowa Bożego i zrobili to dobrze gdyż sam Pan Jezusa powiedział, że ani jedna jota ani jedna kreska nie przeminie z Prawa dopóki jest to niebo i ta ziemia [Mt 5:18].

Po drugie , 2 wiersze wcześniej Pan wyraźnie powiedział aby nie wracać do Egiptu nigdy więcej.

"Tylko niech nie pomnaża sobie koni ani nie prowadzi ludu do Egiptu, aby nabyć wiele koni, ponieważ PAN wam powiedział: Nie wracajcie tą drogą nigdy więcej." [Pwt 17:16]

"Biada tym, którzy zstępują do Egiptu po pomoc, polegają na koniach i ufają rydwanom, bo jest ich wiele, i jeźdźcom, bo są bardzo silni, a nie patrzą na Świętego Izraela i nie szukają PANA!" [Iz 31:1]

"Mojżesz powiedział więc do ludu: Pamiętajcie ten dzień, w którym wyszliście z Egiptu, z domu niewoli. PAN bowiem potężną ręką wyprowadził was stamtąd. Nie będziecie jeść nic kwaszonego." [Wyj 13:3]

Egipt jest symbolem niewolnictwa, świata podobnie jak Babilon. Pan nie chce aby jego lud wracał do Egiptu. Pan mówi, żeby nie iść do Egiptu, przekaz listu Arysteasza mówi coś przeciwnego. Pytanie retoryczne, Komu ufasz? Gdzie idzisz po chleb/Słowo Boże?

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
[2] Korekty w LXX

Pierwszą korektę mogliśmy zobaczyć w przekręceniu wieku Matuzalema gdy urodził mu się Lamek co doprowadziło do sprzeczności w LXX. Następnie próbę poprawy tekstu księgi Rodzaju (również Wyjścia) odnośnie liczby osób, które przyszły do Egiptu za czasów Józefa.

Kolejnym tekstem którym się zajmiemy jest Psalm 14:1-3 oraz Rzym 3:12-18

Paweł pod natchnieniem Ducha Świętego odnosi się do Psalmu 14:1-3 w Rzymian 3:10-12.

Można zaobserwować pewien wzór. W Rzym 3:13-18 gdy Paweł pod natchnieniem Ducha Świętego streszcza inne fragmenty ST.

Porównaj
Rzym 3:13 z Psalm 5:9, 140:3 UBG
Rzym 3:14 z Psalm 10:7 UBG
Rzym 3:15 z Iz 59:7 UBG
Rzym 3:16 z Iz 59:7 UBG
Rzym 3:17 z Iz 59:8 UBG
Rzym 3:18 z Psalm 36:1 UBG

Według współczesnej LXX Psalm 14:3 = Rzym 3:12-18.

Po zapoznaniu się z powyższymi fragmentami można dostrzec, że Rzym 3:12-18 odnosi się nie tylko do Pslamu 14 lecz wielu innych fragmentów ST. Psalm 14:3 w dzisiejszej LXX jest interpolacją słów apostoła Pawła gdzie kilka wersów zostało włożonych w Psalm 14.

Zarówno Sinaticus jak i Vaticanus, które posiadają LXX mają Pslam 14:3 taki sam jak Rzym 3:13-18. Ciekawe, że kodeks Alexandrinus, będący manuskryptem greckiech biblii oraz NT nie ma tych słów w Pslamie 14:3!

Teraz pytanie. Jeżeli jest prawdą, że słowa wypowiedziane przez Pawła w Rzym 3, które odnoszą się do wielu fragmentów ST znajdujących się w Psalmie 14:3 w dzisiejszej LXX to kiedy ona została napisana?

Jeżeli to prawda to współczesna LXX musiała zostać napisana nie wcześniej niż po napisaniu listu do Rzymian. Z ciekawości otworzyłem sobie tysiąclatkę na Psalmie 14:3 i okazuje się, że nawet krk nie zacytowało Psalmu 14:3 z LXX. Dlaczego? o tym następnie.
http://www.ecmarsh.com/lxx/Psalms/index.htm

Fakty na temat tego co uważał Orygenes:

Według oznakowań samego Orygenesa, który stworzył heksaple w LXX były fragmenty, które nie znajdowały się w tekście Hebrajskim. Do nich należy Psalm 14:3, który został tam włożony z listu do Rymian. Sam Orygenes przyznaje, że te 48/49 wyrazów nie pochodzą z Psalmu 14.

Czyli mamy do czynienia z czymś odwrotnym do tego o czym do tej pory chcą nas przekonać zwolennicy LXX. To nie NT posiada cytaty z LXX lecz LXX cytuje NT.

Sami katolicy przyznają, że w wiele greckich i łacińskich manuskryptów ST zostały włożone wiersze z Rzym 3:13-18. Przykładowo w

Confraternity Bible powstała w momencie przejściowym z Douay-Rheims na Katolicką New American Bible. Spójrz na notatkę w biblii konfraterni do Psalmu 13:3 (Jest to Psalm 14).

"Here many Greek and Latin texts insert the Old Testment quotations which were first combined in Rom 3, 13-18."



https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id= ... kin=mobile

Według pewnych źródeł katolicka New American Bible z 1970 również posiada taką notatkę. O dziwo na stronie Watykanu nie mogłem znaleźć wydania z 1970

http://www.vatican.va/archive/ENG0839/_INDEX.HTM

Więcej na temat LXX możecie przeczytać w książce: "Did Jesus Use The Septuagint? – David W. Daniels"

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Czy cytaty ST w NT zawsze są słowo w słowo?

Odpowiedź jest nie.

Tam gdzie tekst w NT przy cytowaniu ST różni się nieco od siebie, jest tym co Duch Święty chciał aby znalazło się w NT. Bóg jedynie ma prawo dodać i ująć ze swojego Pisma aby nam przekazać to co chce. Nie mam żadnych dowodów na to, że apostołowie cytowali jakieś przekłady greckie ST, jedyne co mamy to dzisiejsza LXX. Nie posiadamy, żadnych kopii LXX z okresu BC, poza fragmentem z prawa Mojżeszowego. Najwcześniejsze greckie przekłady ST są datowane na 200 A.D. Jedynym wyjątkiem jest papirus Ryland (Numer 458), który posiada fragmenty z V księgi Mojżeszowej 23-28. Możliwe, że pochodzi z okolic około 150 BC choć nie jest to pewne. Czyli w najlepszym wypadku mamy tłumaczenie wyłącznie prawa na grekę w okresie BC.

W jaskiniach Qumran:

Osobiście mimo faktu, że tekst Izajasza z Qumran prawie całkowicie zgadza się z tekstem Masoreckim to i tak nie uznaje tekstu z Qumran ponad MT. Izajasz A oraz Izajasz B z okolic Morza Martwego posiadają w większości tradycyjny tekst Masorecki.

Według Josha McDowella Izajasz A jest identyczny z kodeksem Aleppo z 10 wieku. ze 166 słów w Izajaszu 53 tylko 17 liter jest pod znakiem zapytania, 10 z tych liter są literówkami, które nie zmieniają sensu wyrazów, 4 są błędami stylistycznymi takimi jak spójniki. Pozostałe 3 litery zawierają słowo "światło", które zostało dodane w wersie 11 ale nie zmienia bardzo znaczenia wersu. (Josh McDowell, Evidence That Demands a Verdict).

Co do proroków mniejszych to przykładowo Nahal Hever 8Hev1 - 8Hev XII, według deskrypcji Wikipedii nie jest uznawany za papirus LXX lecz rodzaj tłumaczenia MT.

8Hev1 - 8HevXII nie jest ani MT ani LXX, Różnice są spore. Czyli 8Hev1-8HevXII odpada jako LXX
http://dssenglishbible.com/scroll4Q119.htm

Qumran 4Q119 - https://en.wikipedia.org/wiki/4Q119

4Q119 - Sprawdziłem parę wersów z 4Q119 i też zauważyłem, że tekst różni się od dzisiejszej LXX. Z takich oczywistych to przykładowo księga kapłańska 26:5.12

5 wers w LXX zawiera znacznie więcej słów aniżeli ten z Qumran. Wiersz 12 nie zgadza się ani z MT ani z LXX

Qumran, MT - http://www.hebrew-streams.org/works/qum ... qumran.pdf

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Przykładowe fragmenty w LXX niezgadzające się z NT:

1. W Mt 11:29 „...a znajdziecie odpocznek [anapausin] dla waszych dusz". W Jr 6, 16 w języku hebrajskim [Tekst Masorecki], "..a znajdziecie odpoczynek (nirgw`) dla waszej duszy", a nie jak w LXX w której czytamy: "i znajdziecie oczyszczenie [ἁγνισμὸν - hagnismon] dla waszych dusz"

2. KJV„… For it is written, He taketh the wise in their own craftiness.” 1 Kor 3:19

Tekst Masorecki:
“He taketh the wise in their own craftiness: and the counsel of the froward is carried headlong.”

LXX: “who takes the wise in their wisdom, and subverts the counsel of the crafty"

3. W Ew. Marka 13:8:

“For nation shall rise against nation and kingdom against kingdom...” Mk 13:8

Masoretic Text: “… and every one against his neighbour; city against city, and kingdom against kingdom.” Iz 19:2
LXX: “…and a man against his neighbor, city against city, and law against law” Iz 19:2

4. Łk 16:15 – “For that which is highly esteemed among men is abomination in the sight of God...”

Proverbs 16:5:

Masoretic Text– “Every one that is proud in heart is an abomination to the LORD”
LXX: "Every one that is proud in heart is unclean before God”

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
[3] Kanon Hebrajski

“Potem powiedział do nich: To są słowa, które mówiłem do was, będąc jeszcze z wami, że musi się wypełnić wszystko, co jest o mnie napisane w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach.” Łk 24:44

Kanon hebrajski miał właśnie taką strukturę, która widzimy w tekście Hebrajskim, natomiast LXX jest pozbawiona tej struktury.

„Aby spadła na was wszelka krew sprawiedliwa przelana na ziemi, od krwi sprawiedliwego Abla aż do krwi Zachariasza, syna Barachiasza, którego zabiliście między świątynią a ołtarzem.” Mt 23:35

Kiedy Pan Jezus referował do pierwszego jak i ostatniego sprawiedliwego męczennika w ST, uczynił to zgodnie z kolejnością ksiąg w tekście Hebrajskim, który kończy się na 2 Kronik

"Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie przeminie z prawa, aż wszystko się wypełni." Mt 5:18

Gdy Pan nasz mówił o nieprzeminięciu Prawa to odniósł się do hebrajskich znaków/liter a nie greckich!

[4] Apokryfy w LXX

W LXX znajdziemy wiele ksiąg apokryficznych, które nie są Słowem Bożym lecz w których znajdziemy zwodnicze nauki.

Przykładowe księgi apokryficzne:

Księga Judyty, Tobiasza, Barucha, Syracha, księgi Machabejskie, dodatki do Księgi Estery, dodatki do Księgi Daniela oraz wiele innych.
http://www.ecmarsh.com/lxx/Esaias/index.htm

Podsumowanie;

Jestem przekonany, że dzisiejsza LXX jest późniejszym dziełem, które cytuje NT. LXX zawiera błędy, poprawki, apokryfy, inną strukturę Pism aniżeli kanon hebrajski, którym posługiwał się sam Pan Jezus. LXX nie jest dziełem Boga lecz modyfikacją Pism, którą posługuje się KrK do swoich celów. Nie twierdzę, że nie istniał żaden przekład pięcio-ksiągu Mojżesza lub nawet większości Starego Testamentu na grekę w BC, tego zwyczajnie nie wiem lecz to co dzisiaj nazywa się LXX z pewnością nie jest dziełem ani Boga ani starszym niż Nowy Testament.

Zdaję sobie sprawę, że nie wyczerpałem tematu. Dla znających angielski warto przeczytać prace dr. Floyda Jonesa oraz im podobne.
http://standardbearers.net/uploads/The_ ... hD_ThD.pdf

Wybacz napisanie w niedzielę, poprawię się. Umknęło mi to.

Co do jegomościa o którym piszesz, to też nie byłam świadoma co głosi, bo akurat w tym filmiku nie mówił nic złego moim zdaniem albo zwróciłam uwagę na co innego totalnie.

Zastanawia mnie 1 List Jana 5:7 ("ukochany" werset antytrynitariuszy ) Jest on ucięty w wielu przekładach, a o dziwo w NBG nie. Z kolei jest błąd w którymś fragmencie w Liście do Hebrajczyków, co właśnie ujmuje boskiemu autorytetów Jezusa.

_________________
Nie wstydzę się Ewangelii Chrystusowej

Dziękuję Paxie. Wykonałeś porządną robotę. Skutecznie ostudziłeś moją manię gadżeciarstwa. Cały czas najlepiej przemawia do mnie przekład Warszawski. Podniecałem się przekładem UBG, ale on zawiera wiele słów nie zmienionych z zamierzchłych czasów. To chyba dlatego że przy uwspółcześnianiu pracowały osoby anglo-języczne. Jedna siostra zauważyła że niektóre wersety w Księdze Przysłów są inne w UBG jak w starej Gdańskiej. Przyszło mi zaraz myśli aby sprawdzić w KJV i okazało się że edytorzy UBG przepisali wersety z Króla Jakuba, bo tłumaczenie Biblii Gdańskiej im się nie podobało.

_________________
"Bez prorockich objawień naród dziczeje....''Księga Przysłów 29:18a

Jakiś czas temu brat poprosił mnie abym nieco wytłumaczył parę kwestii odnośnie tego co napisałem w tym temacie gdyż może być niejasne.


Jeżeli popatrzymy do Greki to ἰῶτα (iōta) jest 8 literą w alfabecie greckim w takim razie wielu może powiedzieć, że Pan Jezus nie odnosił się do alfabetu Hebrajskiego lecz do Greckiego.

Powyższy argument nie uwzględnia w ogóle transliteracji bądź tłumaczenia słów z jęz. oryginalnego na docelowy NT aby mógł być zrozumiały dla docelowych adresatów. Powyższy argument również nie uwzględnia istoty odwołania do Prawa Mojżeszowego, które zostało spisane w jęz Hebrajskim.

W NT widzimy przykładowo słowo Hades ᾅδης w Dz Ap. 2:27. W tym miejscu Piotr cytuje Psalm 16:10 gdzie występuje słowo Szeol. Bez zrozumienia pierwotnego znaczenia słowa, które występuje w ST można sugerować, że Apostoł Piotr wierzy w wersję mitycznego Hadesu.

Piotr użył takiego słowa z jęz. greckiego, które byłoby zrozumiałe dla słuchaczy a jednocześnie odwołał ich do Psalmu 16 gdzie jest wyraźne słowo Szeol.

Pan Jezus gdy mówił o hadesie(Szeolu) pokazał wyraźną różnice między tym czym jest Szeol/Hades w rzeczywistości a tym co przykładowo jest podawane w mitologii greckiej. Nie twierdze, że Pan mówił na temat różnicy tych dwóch miejsc lecz poprzez wskazanie czym według niego jest Szeol/Hades wyraźnie pokazał różnice między tym w co przedstawia mitologia.

Również wiele imion hebrajskich zostało przetłumaczone bądź prze-transliterowanych na jęz grecki a dalej na poszczególne języki lecz nie kropka w kropkę. Przykładowo: Ewa w jez. hebrajskim jest Chavah, Abel jest Hevel a Henoch jest Chanokh itd.

Wracając do słowa ἰῶτα (iōta)

Najpierw zobaczmy skąd to słowo się wywodzi.
ἰῶτα (iōta) - Etymologia słowa - “Hebrajskie pochodzenie, 10 litera alfabetu Hebrajskiego”


https://www.blueletterbible.org/lang/le ... 2503&t=KJV
https://biblehub.com/lexicon/matthew/5-18.htm

Następnie kolejnym słowem jest “Kreska”

κεραία (keraia) mały “róg” , “apostrof”- nasze tłumaczenia podają kreska.
Po raz kolejny to słowo greckie ma pochodzenie hebrajskie o czym dalej:

http://greeklexicon.org/lexicon/strongs/2762/



"Jedna kreska"- Słowo użyte tutaj, w języku greckim, oznacza dosłownie mały róg, a następnie punkt, koniec. Kilka hebrajskich liter pisano wraz z małymi punktami lub wierzchołkami, jak w hebrajskiej literze, (שׁ sh), lub hebrajskiej literze, (שׂs), które służą do odróżnienia jednej litery od drugiej.

Zmiana małego punktu jednej litery może zatem zmienić znaczenie słowa i zniszczyć sens. Nazwa "mały róg" została nadana tym punktom prawdopodobnie ze względu na sposób, w jaki zostały napisane, przypominając mały róg.

Profesor Hackett mówi o manuskrypcie, który widział u Żyda przepisującego: "Jedną cechą szczególną, która uderzyła mnie od razu, gdy rzuciłem okiem na pergamin, był wygląd podobny do rogu, który był dołączony do niektórych listów. Już wcześniej widziałem taki sam znak w hebrajskich manuskryptach, ale nigdy tak , widocznie jak tutaj.

Ten kwestionowany znak, w połączeniu z hebrajską literą Lamedh (ל L) w szczególności, wyglądał niemal jak celowa imitacja głowy barana. To do tego znaku w hebrajskich listach, odwoływał się Zbawiciel, kiedy powiedział: "ani jedna jotka ani mały róg" (jak wskazuje termin grecki, który nasza wersja przedstawia jako "kreska") nie przeminie z prawa aż wszystko się wypełni." - Illustrations of Scripture, p. 234.

Dlatego Żydzi byli niezwykle ostrożni w pisaniu tych listów/ksiąg i uważali najmniejszą zmianę lub pominięcie za powód do zniszczenia całego rękopisu podczas transkrypcji Starego Testamentu. Wyrażenie "jedna jota lub kreska" stało się przysłowiowe i oznacza, że ​​najmniejsza część prawa nie powinna zostać zniszczona.

https://www.studylight.org/commentaries ... hew-5.html

"Końcówka Jod"

"Drukowana litera yod, najmniejsza w alfabecie hebrajskim, ma maleńkie przedłużenie, bez którego można by uznać ją jako niepoprawnie napisaną, a “kotso shel yod" końcówka jod "jest hebrajskim wyrażeniem pozornie mało ważnego szczegółu, który może stać się problemem. "

https://mosaicmagazine.com/essay/2016/0 ... jews-home/

We wcześniejszym poście podałem kilka fragmentów NT, które bardziej “zgadzają się” z tekstem Masoreckim aniżeli LXX.

Oczywiście są pewne fragmenty w LXX, które bardziej “zgadzają się” z NT aniżeli w MT.

Czy to oznacza, że w tych miejscach LXX zachowała prawdziwy tekst Starego Testamentu a Tekst Masorecki nie?

Odpowiedź jest nie. Jak już pisałem wcześniej, Bóg natchnął swoje sługi aby spisali NT w taki sposób jaki Pan tego chciał, czasem dając nam pełniejsze zrozumienie aniżeli było w ST.

Rozumiem, że tam gdzie tekst w NT przy cytowaniu ST różni się nieco, jest tym co Duch Święty chciał przekazać. Bóg jedynie ma prawo dodać oraz ująć ze swojego Pisma aby nam przekazać to co chce. Dlatego nie mam żadnych problemów czytając zdanie w NT odnoszące się do jakiegoś fragmentu w ST a jednak mówi coś więcej lub mniej.

LXX z drugiej strony nie jest natchnionym Słowem Bożym. Powody podałem we wcześniejszym poście.

Witaj Tomciu,

Przekład UBG nie zawsze idzie w zgodności z KJV. Osobiście nie twierdze, że tłumacze UBG zawsze dobrze przetłumaczyli słowa Biblii. Niemniej jednak UBG jest oparta na tekście Masoreckim oraz TR i zdecydowanie wole korzystać z tego tłumaczenia aniżeli z tych, które dodają bądź ujmują ze Słowa Bożego.

Witaj Ezer,

Wiedząc, że Bóg zachował swoje Słowo, mając Jego obietnice postaram się napisać ten post odnośnie 1 Jan 5:7-8,
Nie zapominajmy, że Pan dał nakaz w Mt 28:18-20, że Ewangelia/Słowo Boże ma być głoszone wszystkim narodom a Pan będzie z wierzącymi aż do samego końca. To Bóg czuwa nad swoim Słowem, które trwa na wieki (Iz 40:8, 1 Pt 2:25) a które sam natchnął w całości używając przy tym ludzi (2 Tym 3:16, 2Pt 19-21) i jest przekazywane z pokolenia na pokolenie przez ludzi wiernych [1 Tym 2:2]. Dzisiejsza większość jak nie wszyscy krytycy tekstu nie podchodzą do Biblii z wiarą lecz chcą wszystko wytłumaczyć w “racjonalny” sposób zapominając, że bez wiary Bogu podobać się nie można.

Mam nadzieję w Panu, że znajdziesz odpowiedzi na twoje pytanie; “zastanowienie”
Większość dobrych argumentów podam z tych stron:

http://kjv.landmarkbiblebaptist.net/1John5-7Henry.html
http://kjv.landmarkbiblebaptist.net/1John5-7Jones.html
http://www.kjvtoday.com/home/the-father ... -the-Comma
https://www.youtube.com/watch?v=Z5rNd4ywbEA&t=31s (są trzy części, ta jest ostatnia)
Oraz (Książka Davida W. Clouda - “The Bible Version Question/Answer Database”)

1 list Jana 5:7-8 zwany “johanneum comma” jest bardzo istotnym fragmentem w Słowie Bożym więc nie dziwi mnie fakt próby dyskredytacji oraz pomówień o wprowadzenie poprawki do tekstu. Ciekawym jest fakt, że argument tego typu lecz odwroty został wspomniany przez Hieronima. Hieronim(347 AD - 420 AD) zauważył, że zaczęto usuwać czytanie trynitarne w I Jana 5:7 z greckich manuskryptów, z którymi się zetknął, o czym konkretnie wspomniał.

Mówiąc o tych wierszach pisze:

"Tak jak są one właściwie rozumiane i tak wiernie tłumaczone przez tłumaczy na łacinę, nie pozostawiając dwuznaczności czytelnikom, ani [pozwalając] różnym gatunkom literackim na konflikt, szczególnie w tym tekście, w którym odczytujemy jedność Trójcy, która jest umieszczona w pierwszym liście Jana, gdzie wiele błędów miało miejsce z rąk niewiernych tłumaczy w sprzeczności z prawdą wiary, którzy zachowali tylko te trzy słowa: woda, krew i duch w tej edycji pomijając wzmiankę o Ojcu, Słowie i Duchu, w którym szczególnie katolicka wiara jest wzmocniona i poświadczona jest jedność istoty Ojca, Syna i Ducha Świętego. "[1]

[1] Jerome, Prologue to the Canonical Epistles, from the text of the prologue appended to Codex Fuldensis, Trans. T. Caldwell.

*! Hieronim mówił różne rzeczy z którymi się nie zgadzam lecz biorę pod uwagę jego świadectwo odnośnie 1 Jan 5:7-8 biorąc pod uwagę wpływ herezji arianizmu zwłaszcza na wschodzie.

“Jak wskazuje cytat Dr Hillsa, krótko po okresie, w którym rozwinęła się herezja Sabelianizmu, rozkwitł arianizm. Ariusz, prezbiter Aleksandrii (zm. 336 A.D.) oraz uczeń Luciana z Antiochii, zaprzeczył bóstwu i wieczności Jezusa Chrystusa. Kościół grecki lub wschodni został całkowicie oddany pod wpływ tej herezji od panowania Konstantyna do Teodozjusza Starszego, co najmniej czterdzieści lat (c. 340-381, zwołanie czwartego soboru w Bizancjum). Z drugiej strony, Kościół zachodni pozostał nienaruszony przez herezję Arianizmu w tym okresie”

http://kjv.landmarkbiblebaptist.net/1John5-7Jones.html

Zgodność Comma Johanneum z resztą tekstu 1 Jan 5

http://kjv.landmarkbiblebaptist.net/1John5-7Henry.html

Zauważ, że gdyby ktoś “wymyślił” fragment kategoryzowany jako “Comma Johanneum” i wpisał do manuskryptów aby “udowodnić” istnienie Boga w trzech osobach to raczej powtórzyłby “formułę” z Mt 28:19 i odwołał się do czegoś co już było znane a nie tworzyłby nowej formy “formuły”, która nigdzie indziej nie występuje w NT.

Czyli zamiast napisać “Ojciec, Słowo i Duch Święty” napisano by “Ojciec, Syn i Duch Święty” lecz jest wyraźnie “Słowo”. Nigdzie wcześniej w Nowym Testamencie nie użyto takiej formuły trynitarnej jak w 1 Jan 5:7 więc teoria spiskowa nie bardzo pasuje.
Użycie takiej formuły pasuje idealnie do treści ewangelii oraz listów Jana. Nikt inny jak Jan tak często nie odwoływał się do “Słowa” jako imienia wiecznego Pana Jezusa [Jan 1:1.14, 1 Jan 1:1, Jan 5:7, Obj 19:13]

Warto również zauważyć, że w pełnej wersji (z comma johanneum) 1 Jan 5:7-8 mamy świadectwo Ojca o synu, które niejednokrotnie było wspomniane w ewangelii Jana jako bardzo ważny aspekt. [Jan 5:37, Jan 8:18]. Przy skróconej wersji 1 Jan 5:7-8 brakuje tak ważnego elementu. Jan w ewangelii również opisuje jedność jaka istnieje między Ojcem i Synem. Cyprian (210-258) również widział tak oczywiste powiązanie między fragmentem z ew. Jana 10:30 a 1 Jan 1:5:7-8

Cyprian (c. 210 - 258 AD) cytuje comma johanneum, mówiąc, że jest napisane!

“Pan mówi, “Ja i Ojciec jedno jesteśmy;” i znowu jest napisane o Ojcu i o Synu, i o Duchu Świętym, “A Ci trzej są jedno”

“Dicit Dominus, Ego et Pater unum sumus; et iterum de Patre et Filio et Spiritu sancto scriptum est: 'Et tres unum sunt.'” (Treatise I:6).

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
GRAMATYKA

Na początku chciałbym zaznaczyć, że nie mówię w języku greckim a tym bardziej w starożytnym greckim i w związku z tym nie jestem żadnym ekspertem w tej dziedzinie. Nie mniej jednak spędziłem sporą część czasu używając dostępnym mi środków aby zbadać sprawę wersów 6-8 z 1 listu Jana rozdziału 5

Jeżeli na forum jest osoba znająca grekę prosiłbym o sprawdzenie.

Problem gramatyczny nie jest nowym “wymysłem” lecz został już poruszany nawet przez obrońców[2] skróconego tekstu w 4 wieku. Grzegorz z Nazjanzu (329 AD-390 AD) zauważył problem gramatyczny o którym pisze w Oracji 31 choć już w Oracji 45 Grzegorz robi aluzje do Comma Johanneum w formie autorytatywnej [4]

W temacie gramatyki głównie sugerowałem się poniższymi linkami:
http://kjv.landmarkbiblebaptist.net/1John5-7Henry.html
http://kjv.landmarkbiblebaptist.net/1John5-7Jones.html
https://www.wayoflife.org/reports/a-def ... 1-john.php

https://www.youtube.com/watch?v=Z5rNd4ywbEA&t=31s (są trzy części, ta jest ostatnia)

"Jako przymiotnik, imiesłowy zgadzają się ze słowem, które modyfikują w przypadku, liczby i płci" William Mounce, Basics of Biblical Greek, 239

Zaczynając od wierszu 6 możemy zauważyć pewne zasady gramatyki języka greckiego.
1 Jan 5:6

“οὗτός ἐστιν ὁ ἐλθὼν δι᾽ ὕδατος καὶ αἵματος Ἰησοῦς ὁ Χριστός οὐκ ἐν τῷὕδατι μόνον ἀλλ᾽ ἐν τῷ ὕδατι καὶ τῷ αἵματι καὶ τὸ πνεῦμά(rzeczownik, rodzaj nijaki) ἐστιν(czasownik, tryb orzekający) τὸ μαρτυροῦν(imiesłów, który modyfikuje rzeczownik w tym wypadku πνεῦμά) ὅτι τὸ πνεῦμά ἐστιν ἡ ἀλήθει”

Zgodnie z powyższą definicją μαρτυροῦν(ang. Witnessing) musi zgadzać się w przypadku liczby i płci ze słowem, które modyfikuje, czyli πνεῦμά(ang. Spirit). Słowo ‘πνεῦμά‘ w jęz. greckim występuje w formie rodzaju nijakiego i dlatego μαρτυροῦν jest również w rodzaju nijakim.

Przypatrzmy się zatem gramatyce w kolejnym wersie(7)

Poniżej to co jest napisane purpurowym kolorem w 1 Jan 5:7-8 istnieje w krytycznej wersji do Nowego Testamentu. Natomiast to co jest napisane zarówno purpurowym jak i zielonym kolorem jest częścią Textus Receptus (TR)

(7) Trzej bowiem świadczą w niebie: Ojciec, Słowo i Duch Święty, a ci trzej jedno są.

(7) ὅτι τρεῖς εἰσιν οἱ μαρτυροῦντες ἐν τῷ οὐρανῷ ὁ πατὴρ(Ojciec) ὁ λόγος(Słowo) καὶ τὸἅγιον(Święty) πνεῦμα(Duch) καὶ οὗτοι οἱ τρεῖς ἕν εἰσιν

Od razu możemy zauważyć, że słowo μαρτυροῦν ma dodatkowo końcówkę τες tworząc słowo μαρτυροῦντες.

μαρτυροῦντες jest w rodzaju męskim gdyż modyfikuje rzeczownik taki jak Ojciec i Słowo, które są w rodzaju męskim. Zasada jest zachowana gdyż μαρτυροῦντες musi zgadzać się w przypadku ‘płci’ ze słowem, które modyfikuje. Również widzimy przedimek οἱ, który jest w rodzaju męskim.

“οι" - root G3588 ὁ
https://studybible.info/strongs/G3588

ὁ, ἡ, τό
ho hē to
ho, hay, to

The masculine,(pierwszy, męski) feminine (drugie, żeński) and neuter (trzeci, nijaki) forms, in all their inflections; the definite article; the (sometimes to be supplied, at others omitted, in English idiom)

(8) A trzej świadczą na ziemi: Duch, woda i krew, a ci trzej są zgodni.

(8) καὶ τρεῖς εἰσιν οἱ μαρτυροῦντες ἐν τῇ γῇ τὸ πνεῦμα καὶ τὸ ὕδωρ καὶ τὸαἷμα καὶ οἱ τρεῖς εἰς τὸ ἕν εἰσιν

W wierszu 8 po raz kolejny widać μαρτυροῦντες(rodzaj męski). Mimo, że w wersie 8 nie ma rzeczownika w rodzaju męskim to μαρτυροῦντες jest spowodowany wpływem rzeczowników Ojca i Słowa, które są rodzaju męskiego z wierszu 7. Te rzeczowniki kontrolowały by “płeć” nad rzeczownikiem πνεῦμα w rodzaju nijakim. Powtórzenie rodzaju męskiego konstrukcji "τρεις εισιν οἱ μαρτυροῦντες" mogłoby być "wyjaśnione “siłą przyciągania” (power of attraction), tak dobrze znaną w greckiej składni ..." [3](R. L. Dabney, The Works of Robert L. Dabney, (London: Banner Truth, 1967). Warto zaznaczyć, że Ci co świadczą na ziemi [wiersz 8] zgadzają się ze świadectwem Boga w niebie, którego świadectwo jest w rodzaju męskim.

Gdy usuniemy Comma Johanneum z tekstu pojawia się problem gramatyczny gdyż ciężko wytłumaczyć skąd wziął się rodzaj męski w wierszu 8 przy słowie οἱ μαρτυροῦντες jak zarówno przy οἱ τρεῖς (rodzaj męski)

Tekst Krytyczny:

5:7 ὅτι τρεῖς εἰσιν οἱ μαρτυροῦντες
5:8 τὸ πνεῦμα καὶ τὸ ὕδωρ καὶ τὸ αἷμα καὶ οἱ τρεῖς εἰς τὸ ἕν εἰσιν

μαρτυροῦντες (rodzaj męski) modyfikuje rzeczownik tej samej “płci” lecz wiemy, że zarówno πνεῦμα jak i ὕδω oraz αἷμα występują w rodzaju nijakim. Sam ten fakt pokazuje, że w tekście krytycznym występuje problem natury gramatycznej na który wciąż nie znalazłem dobrych wytłumaczeń.

-Poniższe cytaty odnośnie Gramatyki 1 Jan 5:7-8 pochodzą z:
http://kjv.landmarkbiblebaptist.net/1John5-7Henry.html

1) EDWARD HILLS: "Pomijanie Comma Johannine wiąże się z trudnościami gramatycznymi: słowa duch, woda i krew są rodzaju nijakiego pod względem płci, ale w 1 Liście Jana 5:8 są traktowane jako rodzaj męski. Jeśli odrzuci się Comma Johanneum to trudno będzie wytłumaczyć tę nieprawidłowość. Zwykle mówi się, że w 1 Liście Jana 5:8 duch, woda i krew są uosabiane i dlatego jest to powód przyjęcia płci męskiej.

Trudno dostrzec, w jaki sposób takie uosabianie wiązałaby się z przejściem z rodzaju nijakiego do męskiego, ponieważ w wersecie 6 słowo Duch wyraźnie odnosi się do Ducha Świętego, Trzeciej Osoby Boga i z pewnością w tym wersecie słowo Duch jest "uosabiane" a mimo to został użyty rodzaj nijaki. W związku z tym, że uosabianie nie spowodowało zmiany płci w wersecie 6, nie może być sprawiedliwie udowadnianie powodu takiej zmiany w wersecie 8.

Jeśli jednak Comma Johannine zostanie zachowana, powód umieszczania rzeczowników nijakich: Ducha, wody i krwi w rodzaju męskim staje się łatwo widoczny. Wynikać będzie to z wpływu rzeczowników Ojca i Słowa, które są rodzaju męskiego. Zatem hipoteza, że ​​Comma Johannine jest interpolacją sprawia wiele trudności dla stawiających takie zarzuty.

2) FLOYD JONES: Język grecki ma "płeć" w końcówkach rzeczowników (podobnie jak w wielu innych językach). Rzeczowniki rodzaju nijakiego zwykle wymagają przedimków nijakich (słowo w języku ang. "the" jak w "the blood" to przedimek). Ale przedimek w wersecie 8 skróconego czytania(bez comma johanneum), jaki znajduje się w grece, który jest podstawą nowych wersji Biblii ... jest męski!
Tak więc nowe tłumaczenia Biblii brzmią: "Duch (rdz. nijaki), woda (rdz. nijaki) i krew (rdz. nijaki): a Ci trzej (rdz. męski !!" z greckiego "hoi") są w jednym. " W konsekwencji trzy podmioty rodzaju nijakiego są traktowane jako rodzaj męski (patrz poniżej, gdzie pominięta część jest pisana wielką literą).

Jeżeli "Comma" zostanie odrzucona, jest rzeczą niemożliwą wyjaśnić adekwatnie tą nieprawidłowość. Ponadto, bez "Comma" wers 7 ma męski poprzednik; trzy podmioty rodzaju nijakiego [rzeczowniki w wersie 8 ] nie biorą męskiego poprzednika. Patrząc na cały fragment, staje się jasne, w jaki sposób ta reguła gramatyki jest naruszana, gdy słowa są pomijane. I Jana 5: 6-8:

"... I to Duch (rdz. nijaki) daje świadectwo (rdz. nijaki), ponieważ Duch (rdz. nijaki) jest prawdą, Bowiem są trzej (rdz. męski), którzy świadczą (rdz. męski) W NIEBIE, OJCIEC (rdz. męski), SŁOWO (rdz. męski) I DUCH ŚWIĘTY (rdz. nijaki): I CI TRZEJ (rdz. męski) SĄ JEDNYM (rdz. męski) A TRZEJ (rdz. męski), ŚWIADCZĄ NA ZIEMI, Duch (rdz. nijaki) i wodą (rdz. nijaki) i krew (rdz. nijaki): a ci trzej (rdz. męski) zgadzają się w jednym.

3) THOMAS HOLLAND: Fraza w wersecie 8, to pneuma, kai do udor, kai do aima (Duch, woda i krew), w grece są rzeczownikami rodzaju nijakiego. Łączą się jednak ze zwrotem oi marturountes (którzy świadczą), który stoi w rdz. męskim (tak jak greckie słowo dla trzej, οἱ treis).

Odpowiednim wyjaśnieniem gramatycznym tego, mieszania rodzaju nijakiego i męskiego, jest to, że wprowadzona jest paralela w wersecie 7. Tam znajdujemy zdanie, o Pater, o Logos, kai do Agion Pneuma (Ojciec, Słowo i Duch Święty), które są rzeczownikami rodzaju męskiego (z wyjątkiem Ducha Świętego, który stoi w rdz. nijakim). To pozwoliłoby na rodzaj męski; oi marturountes, ponieważ klauzula zawiera dwa rzeczowniki rodzaju męskiego. Jeśli z drugiej strony rzeczowniki rodzaju męskiego są usunięte z wersetu 7, to nie mamy pojęcia, dlaczego rodzaj męski jest używany w wersecie 8. Dlatego włączenie Coma jest nie tylko poprawną teologią, ale również poprawną greką.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

MANUSKRYPTY

Kolejny argument, który warto rozważyć zaczerpnięty z poniższej strony:

http://www.kjvtoday.com/home/the-father ... -the-Comma

“Chociaż istnieje ponad 5000 greckich manuskryptów Nowego Testamentu to w rzeczywistości liczba `zbadanych*` manuskryptów zawierających 1 list Jana rozdział 5 ogranicza się do około 480 rękopisów. W tym miejscu chciałbym zrobić przerwę. To co dzisiaj nazywa się “Tekstem Większościowym” (Majority Text) nie jest tym samym o czym mówili reformatorzy.

Historycznie termin “Majority Text” odnosił się to Textus Receptus (Received Greek New testament) opublikowany w 16 wieku, który w niewielkiej części różni się od Tekstu Bizantyjskiego. W roku 1980 zaczęto referować do “Majority Text” jako coś innego aniżeli TR i takim sposobem dziś przedstawia się 2 wersję “Majority Text”

(1) W roku 1982 Thomas Nelson opublikował Nowy Testament na podstawie “Majority Text” lecz ten “Majority Text” referował to edycji Hodges-Farstad. 2 edycja 1985.
(2) W 1991 Nowy Testament na podstawie Bizantyjskiej Formy Tekstu, edytowany przez Maurica Robinsona oraz Williama Pierponta. Zredagowany w roku 2000 i 2003. Opublikowany pod nazwą Robinson-Pierpont Tekst

Hodges-Farstad tekst oraz Robinson-Pierpont Tekst jest oparty na Hermann von Soden ,błędnym oraz wyjątkowo niewystarczającym tekście.

Ważne! - to co dzisiaj nazywa się “Majority Text” jest jedynie kolekcją kilkuset wybranych selektywnie manuskryptów greckich z ponad 5000! Pytanie dlaczego nie przestudiowali wszystkich?

Jay Green, edytor biblii interlinearnej, który jest bardziej za tekstem bizantyjskim sam mówi, że “zdecydowana większość wszystkich manuskryptów” nigdy nie została zebrana, więc nikt tak naprawdę nie wie jaka jest “większość” czytań poszczególnych fragmentów.

Wychodzi na to, że dzisiejszy “Majority Text” nie jest wcale Majority (Większościowy) Nawet Kurt Aland, którego nie polecam napisał, że istnieje problem w dziedzinie krytyki teksu gdyż większość manuskryptów nie została zindentifikowana. (Kurt Aland, “The significance of the Papyri”)

Również Kurt oraz Barbara Aland w “The Text of the New Testament” na stronie 128 piszą , że miniskuły nie zostały jeszcze przeegzaminowane. Ci sami ludzie stwierdzili, że kolekcja tekstów Sodena nie jest wiarygodna (The Text of the New Testament p. 23) a na tych tekstach opiera się tekst Hodges-Farstada oraz Robinson-Pierpont


Według materiałów w książce Davida Clouda jakiś czas temu powstał największy projekt, który był/jest prowadzony w celu zestawienia greckich manuskryptów. Ta praca jest/była prowadzona w Instytucie fur neutestamentliche Textforschung w Munster w Niemczech. Według Wilburga Pickeringa ten instytut ma kolekcję mikrofilmów z około 4500 istniejących greckich MSS. (około 80% z nich) i uczeni związani z instytutem zestawiają “WYBRANE”manuskrypty. (The identity of the New Testament Text, 1980 edition, p. 150)

Od razu jest widoczne, że ten projekt nie określi definitywnie czym jest Majority Text gdyż jedynie 80% tekstu jest badana jak również z tych 80% jedynie pewna część jest “wybierana” przez uczonych.

Wychodzi na to, że liczba manuskryptów, które dziś nazywa się ”Majority Text” zawierających 1 list Jana rozdział 5 ogranicza się do około 480 rękopisów.

Chociaż większość tych manuskryptów nie ma Comma Johanneum to większość również nie ma drugiej połowy 1 Listu Jana 2:23. Jakoś nie słychać aby ktoś podważał pełną wersję 1 Jan 2:23

"Każdy, kto wypiera się Syna, nie ma i Ojca. Kto zaś wyznaje Syna, ma i Ojca." 1 Jan 2:23

"πας ο αρνουμενος τον υιον ουδε τον πατερα εχει ο ομολογων τον υιον και τον πατερα εχει" (Textus Receptus, Beza 1598)

“Drugie zdanie 1 Jan 2:23 “Kto zaś wyznaje Syna, ma i Ojca” występuje w Wulgacie, Sinaiticus, Vaticanus, Alexandrinus, Efraemi, Porphyrianus i około 70 innych zbadanych greckich manuskryptów. (Novum Testamentum Graecum: Editio Critica Maior: IV Catholic Letters, Text, 2nd Ed. (Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2013), p. 292). Most modern translations (e.g. NIV, ESV, NASB) follow this reading.”

“Warto wspomnieć, że jest około 517 ze zbadanych istniejących greckich manuskryptów, które zawierają 1 listu Jana lecz jedynie niewiele ponad 70 manuskryptów ma 1 Jan 2:23b, ta klauzula jest odczytem mniejszościowym. W związku z tym tekst większości bizantyjskiej nie zawiera tej klauzuli.

"Tekst Większościowy" (dzisiejszy Majority Text) mówi:

"Każdy, kto wypiera się Syna, nie ma i Ojca."

"πας ο αρνουμενος τον υιον ουδε τον πατερα εχει" (Byzantine Majority Text)

Powyższy fakt sugeruje, że w większości rękopisów klauzula trynitarna mogła zostać usunięta z 1 listu Jana oraz to, że Wulgata może czasami zachować autentyczne odczyty dokładniej niż większość greckich manuskryptów. Tutaj 1 Jana 2:23 jest właśnie takim przykładem.

Ilość Manuskryptów

http://www.kjvtoday.com/home/the-father ... -the-Comma

Z powyższego artykułu istnieje około 11 ‘późnych’ greckich manuskryptów zawiera Comma Johanneum, z czego 6 z nich ma Comma Johanneum w marginesach nawet późniejszej ręki. Warto jednak zwrócić uwagę na manuskrypt 629!

Erasmus(1466-1536) żył na przestrzeni 15 i 16 wieku. Nawet zwolennicy tekstu Nestle przyznają w Nestle’s Apparatus, że manuskrypt 629 pochodzi z 14 wieku! To by oznaczało, że sami krytycy przyznają, że istnieje grecki manuskrypt zawierający Comma Johanneum, który istniał zanim Erasmus się urodził.

Według zapisków Erasmus widział 2 manuskrypty, o nazwie: Hispanic(Complutensian/Wizanburgensis) oraz Britannicus(nieznany)

Według doktora Lachmanna, który był krytykiem tekstu żyjącym w 19 wieku preferującym tekst krytyczne ponad TR, kodeks Wizanburgensis pochodził z 8 wieku!

“Codex Wizanburgensis, which Lachmann reckons of the eighth century.”
R.L. Dabney, Discussions: Vol. 1, Edinburgh:Banner of Truth, 1982, 381.

Większość krytyków tekstu datuje kodeks Wizanburgensis na 16 wiek mówiąc, że jest kopią Complutensian lecz może być na odwrót. Complutensian mógł skopiować Wizanburgensis. Niemniej jednak to ciężko zweryfikować.

Kolejny manuskrypt do którego odnosi się Erasmus jest Britannicus. Większość mówi, że jest to kodeks Montfortianus lecz są poważne problemy z tą tezą.

1. Gdy porównamy tekst kodeksu Montfortianus z 3 edycją Erasmusa (3 edycja zawiera Comma Johanneum) to widać, że są różnice. Niemniej jednak nie ma żadnych zapisków u Erasmusa odnośnie tych różnic! Dlaczego?

2. Z drugiej strony Erasmus w swojej adnotacji zauważa, że w Britannicus znajduje się grecka fraza:

“καὶ οἱ τρεῖς εἰς τὸ ἕν εἰσιν” [ końcówka wiersza 8 ].

Ten fragment nie występuje w kodeksie Montfortianus! (Patrz poniżej)


https://www.google.co.uk/search?q=Kodek ... IFEL6hWWmM:

Wniosek: Kodeks Montfortianus nie jest kodeksem Britannicus.

Również rzadko wspomina się, że Comma Johanneum występuje w Old Latin (Vetus Latina) pochodzących z 2 wieku oraz old Latin MS r z (AD 550) itd.

Tesk poniżej pochodzi z poniższej strony oraz książki Davida W. Clouda, który tłumaczy czym jest a czym nie jest dzisiejszy "Majority Text":

http://www.kjvtoday.com/home/the-father ... -the-Comma

11 Greckich manuskryptów zawierających Comma Johanneum (6 z nich jedynie zawiera comme w przypiskach)

629 (14th century)
61 (16th century)
918 (16th century)
2473 (17th century)
2318 (18th century)
221 margin (10th century, Comma added later)
635 margin (11th century, Comma added later)
88 margin (12th century, Comma added in 16th century)
429 margin (14th century, Comma added later)
636 margin (15th century, Comma added later)
177 margin (11th century, Comma added later)

Większość zbadanych greckich manuskryptów zawierających 1 Jana 5: 6-8 są uznawane za "późne" przez współczesne standardy. Spośród zbadanych około 480 manuskryptów zawierających 1 list Jana rozdział 5, tylko 12 z tych manuskryptów pochodzi sprzed X wieku (Nestle-Aland: Novum Testamentum Graece, 27. wydanie poprawione (2006)):

01 (4th century)
A (5th century)
B (4th century)
K (9th century)
L (8th century)
P (9th century)
Ψ (9th century)
048 (5th century)
049 (9th century)
056 (10th century)
0142 (10th century)
0296 (6th century)

Reszta ze zbadanych 480 rękopisów to minuskuły pochodzące z X wieku, średnia z około XII wieku.

Dowody zanikają z czasem. To, co mamy obecnie w XXI wieku, nie jest dokładną miarą tego, co faktycznie istniało w historii. Badacze epoki reformowanej zdawali się mieć więcej greckich manuskryptów zawierających Comme. John Gill (1697 - 1771 AD), komentując 1 Jana 5: 7 mówi, że Comma znajduje się "w wydaniu Complutensian, którego kompilatorzy używali różnych kopii, oraz z szesnastu starożytnych kopii Roberta Stephensa, dziewięć z nich miało Comme "(Gill's Exposition of Entire Bible). (Gill's Exposition of the Entire Bible).
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

WCZESNE ZAPISKI HISTORYCZNE ODNOŚNIE COMMA “Ojców Kościoła”


Istnieje wiele zapisków historycznych odnośnie Comma Johanneum. Podam kilka, pełniejsza lista pod tym adresem:

http://kjv.landmarkbiblebaptist.net/1John5-7Henry.html

Cyprian (c. 210 - 258 AD) cytuje comma johanneum, mówiąc, że jest napisane!

“Dicit Dominus, Ego et Pater unum sumus; et iterum de Patre et Filio et Spiritu sancto scriptum est: 'Et tres unum sunt.'” (Treatise I:6).
"The Lord says, "I and the Father are one; " and again it is written of the Father, and of the Son, and of the Holy Spirit, "And these three are one."

“Pan mówi, “Ja i Ojciec jedno jesteśmy;” i znowu jest napisane o Ojcu i o Synu, i o Duchu Świętym, “A Ci trzej są jedno”

Athanasius (c. 350 A.D.) quotes 1 John 5:7 at least three times in his works (R.E. Brown, The Anchor Bible, Epistles of John, 1982, p. 782). “Among the works of Athanasius which are generally allowed to be genuine, is a Synopsis of this Epistle. In his summary of the fifth chapter, he seems plainly to refer to this verse, when he says, ‘The Apostle here teaches, the unity of the Son with the Father’ [Du Pin, Art. “Athanasius,” London Edition, vol. 8, p. 34]. But it would be difficult to find any place in this chapter where this unity is taught, save in the seventh verse” (Jack, Remarks on the Authenticity of 1 John v. 7).
------------------------------------------------------------------------------------------------------------


[2] Around 379 AD, Gregory of Nazianzus commented on the grammatical anomaly in 1 John 5:7-8 without the Comma. He says, "...after using Three in the masculine gender [Apostle John] adds three words which are neuter, contrary to the definitions and laws which you and your grammarians have laid down" (The Fifth Theological Oration. On the Holy Spirit, XIX). Gregory is referring to the grammatical mismatch that results from the masculine construction "τρεις εισιν οι μαρτυρουντες (there are three that bear witness)" introducing three neuter nouns, "το πνευμα (the Spirit)," "το υδωρ (the water)" and "το αιμα (the blood)". Although Gregory seemed to be defending the abbreviated text despite the anomaly, for such a defense to be necessary there likely were both variants in the body of Greek manuscripts.
[3] If the Comma were included there is no grammatical problem according to the 19th century Presbyterian theologian Robert L. Dabney. First, the masculine nouns in the Comma, "the Father, the Word, and the Holy Ghost", would control the gender over the neuter noun "Holy Ghost". Then the repetition of the masculine construction "τρεις εισιν οι μαρτυρουντες" could "be accounted for by the power of attraction, so well known in Greek syntax..." (R. L. Dabney, The Works of Robert L. Dabney, (London: Banner Truth, 1967).
[4] Gregory of Nazianzus (c. 329 - 390 AD) cites the Comma in the vocative case in the following doxology at the end of Oration 45: The Second Oration on Easter:

"Εἰ δὲ καταλύσαιμεν ἀξίως τοῦ πόθου, καὶ δεχθείημεν ταῖς οὐρανίαις σκηναῖς, τάχα σοι καὶ αὐτόθι θύσομεν δεκτὰ ἐπὶ τὸ ἅγιόν σου θυσιαστήριον, ὦ Πάτερ, καὶ Λόγε, καὶ Πνεῦμα τὸ ἅγιον· ὅτι σοὶ πρέπει πᾶσα δόξα, τιμὴ, καὶ κράτος, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν."

"But if we are to be released, in accordance with our desire, and be received into the Heavenly Tabernacle, there too it may be we shall offer You acceptable Sacrifices upon Your Altar, to Father and Word and Holy Ghost; for to You belongs all glory and honour and might, world without end. Amen." (English translation at New Advent)

Tematu nie wyczerpałem i zdaje sobie sprawę z tego, że wiele można by jeszcze napisać.

Przyznaję, że nie czytałem całych twoich postów w tym wątku (przepraszam, ale przyznaję bez bicia, że są dla mnie po prostu zbyt długie), jednak szybko przeglądając zawiesiłem się na powyższym i chciałbym poczynić a propos jedną drobną uwagę (i to literalnie drobną ). Otóż Nikud, czyli system zapisu samogłosek, który powyżej przytaczasz, powstał przez Mazoretów dopiero wieki po spisaniu całego kanonu Pisma Świętego. Do tego czasu zapisywano wyłącznie spółgłoski (tak jak jest zazwyczaj we współczesnym Izraelu). W związku z tym gdy Pan Jezus mówił, że "ani jedna kreska nie przeminie z prawa" (Mt. 5:18), nie mógł mieć na myśli przykładów przytoczonych powyżej z literami Sin/Szin (ש), bądź Lamed (ל), lub jakichkolwiek innych opartych na znakowaniu samogłosek.

To już raczej pasowałoby zestawienie liter He (ה) i Chet (ח): tutaj rzeczywiście tylko malutka kreseczka bądź jej brak odróżnia obydwie spółgłoski od siebie. Myślę, że to bardzo pasuje w zestawieniu z "ani jedną jotą" (hebrajska literka jud/jod, która jest podobna do apostrofu) przytoczoną przez Pana Jezusa w tym samym zdaniu - to w sumie też tylko malutka kreseczka.

Tak czy siak: te na pierwszy rzut oka "drobiazgi" (drobne kreseczki) podkreślają dobitnie znaczenie każdej litery i każdego słowa oryginału Pisma Świętego (świadcząc o jego werbalnym natchnieniu przez Ducha Świętego ) z jednej strony i trwałość Prawa Mojżeszowego (właściwie zrozumianego, czyli w wykładni Mesjasza) z drugiej strony - ale to już temat na inny wątek.

Witaj,

Dzięki za sprawdzenie.

Tekst, który podałem jest tłumaczeniem teologa Alberta Barnesa.

Faktycznie te kropki zostały wymyślone później. W związku z tym bardziej pasowałoby zestawienie liter He (ה) i Chet (ח) o których wspomniałeś.

Co do Prawa Mojżeszowego faktycznie mamy inny wątek.

Według różnych słowników, które podałem definicja "kreski" w języku greckim mówi o małym rogu.
Tak się zastanawiam i litera He (ה) nie do końca mi pasuje z definicją κεραία (keraia) mały “róg”

Gdyby chodziło jedynie o kreskę to litera He (ה) faktycznie by pasowała.

Mógłbyś mi wyjaśnić dlaczego nie może być definicja małego rogu przypisana końcówce litery lamed? Odnośnie Sin/Szin rozumiem; kropki zostały dodane później ale nie do końca rozumiem dlaczego Lamed nie może być?

W "kreseczce" wprawdzie nie musi chodzić o różnicę między He (ה) i Chet (ח). Może lepiej pasuje nawet porównanie pomiędzy takimi literami, jak Dalet (ד) i Resz (ר): tutaj też baaardzo drobna różnica stanowi o tym, o jaką z tych dwóch hebrajskich liter chodzi. I - jeśli już tak bardzo się trzymasz tego rożka - to, co u odróżnia Dalet od Resz, to właśnie mała kreseczka, taki rożek, który "wyrasta" u góry z prawej strony.

Natomiast sam kontekst, uważne przeczytanie wypowiedzi Pana Jezusa pokazuje, że chodzi mu o niezmienność nawet tego, co najnajnajmniejsze w Prawie. Przesłaniem jest: Nie przyszedłem znieść Prawa i Proroków, a wręcz odwrotnie. Nawet najmniejsze przykazanie jest ważne. Nawet najmniejszej kreseczki nie zniosłem.

"Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie przeminie z prawa, aż wszystko się wypełni. Kto by więc złamał jedno z tych najmniejszych przykazań i uczyłby tak ludzi, będzie nazwany najmniejszym w królestwie niebieskim. A kto by je wypełniał i uczył, ten będzie nazwany wielkim w królestwie niebieskim." (Mt. 5:17-19)

Wydaje mi się, że wstawienie litery Lamed w miejsce "kreseczki" (czy nawet rożka) nie wpisuje się spójnie w całościową wypowiedź Pana. Ale nie chcę się upierać. Mój hebrajski jest bardzo początkujący.

Też z początku tak pomyślałem po przeczytaniu poniższego artykułu ale gdy mu się przyjrzałem to nie byłem do końca przekonany co do "małego rogu" gdyż to po prawej stronie nie przypomina rogu ani w resh ani w daleth. Lepiej to widać w artykule poniżej. Oczywiście mogę się mylić. Pan wie.

https://www.gotquestions.org/jot-tittle.html


Zauważ, że ja nie napisałem, że kreska = litera lamed lecz, że być może chodzi o końcówkę litery lamed, która przypomina róg.

Oczywiście pełna zgoda odnośnie przesłania o którym mówił Pan Jezus.

Posiadam taką, więc zaoferuję moją recenzję.
Generalnie - częściowo z powodów wymienionych powyżej przez braci, chociaż nie jestem przeciw LXX - nie stosuję jej jako mojej "głównej" Biblii, ani nie używam podczas studiowania konkretnej doktryny i raczej nie zachęcałbym nikogo do opierania się tylko na niej.
Natomiast muszę uczciwie przyznać, że ma kilka naprawdę fajnych plusów:
- Layout - kartki w delikatnej żółci, ładna czcionka, szerokie kolumny z tekstem, bardzo czytelne. Dodatkowo słowa Jezusa zaznaczone na czerwono (chyba jedyny taki przypadek w Polsce o ile kojarzę), a księgi deuterokanoniczne w kolorze niebieskim.
- Polszczyzna - mam nadzieję, że nie spowoduję oburzenia na forum jeśli powiem, że po przeczytaniu obszernych fragmentów lub całości co najmniej 7-miu najpopularniejszych tłumaczeń Biblii, pod kątem piękna języka BPK jest chyba najlepszą. Jest on [język BPK] zarówno wystarczająco współczesny, aby nie męczyć młodszego czytelnika, jak i wystarczająco literacki, by pozyskać sympatię miłośników piękna języka. Ks. Popowski zrobił świetną robotę pod tym kątem.

Komentarze oceniam tak na 50/50. Nie ma ich tak dużo, zachowany jest jakiś umowny balans między treścią o charakterze teologicznym, historycznym a tekstualnym. Niektóre brzmią jakby pisał nie-ksiądz, niektóre to typowa doktryna katolicka.
Generalnie po BPK sięgam rzadko, a jeśli już to dla poczytania dłuższych fragmentów w sposób bardziej "luźny" (nie studiowanie) jak np. Psalmy czy Prorocy, by pocieszyć się dobrą treścią pisaną ładną polszczyzną.
Wspomniałem nawet żonie, że gdyby Popowski przetłumaczył MT to bym się skłaniał ku używaniu tej wersji.